Μη κλαίς αγαπημένη μου, σε ένα χρόνο θα είμαι πίσω ό,τι κι αν γίνει .
_ Βουβό κλάμα .
_ Το ξέρεις οτι προσπάθησα πολύ να βρω δουλειά για να μπορέσουμε να στήσουμε το σπιτικό μας, αλλα στάθηκε αδύνατο να βρω κάτι άλλο εκτός από πακετάς.
Πακετάς με 3 πτυχία δε λέει.
Θα μιλάμε συνέχεια στο Skype .
_ κούνημα του κεφαλιού και βουβό κλάμα.
_Α! Ένα μπαλόνι!
Θα ξέφυγε από κανένα παιδάκι.
Ας το κρατήσουμε μήπως έρθει να το ψάξει.
_ Γελάς; αγαπημένη μου γελάς;
Το μπαλόνι σε έκανε να γελάσεις ή κάτι άλλο:
_Το μπαλόνι μου θύμισε μια ιστορία και το θεώρησα σημαδιακό .
Αν θέλεις να σου την πω.
Αφορά τον παππού μου και τη γιαγιά μου λίγο πριν παντρευτούν, δλδ πριν 60 και κάτι χρόνια.
_ Είμαι όλος αυτιά για να ακούσω τί ήταν αυτό που σε έκανε να γελάσεις .
_Όπως τώρα έτσι και τότε ο κόσμος έψαχνε για δουλειά άδικα στην πατρίδα του.
Έπαιρναν λοιπόν τον δρόμο για την ξενιτιά χωρίς γνώσεις, χωρίς ξένη γλώσσα, χωρίς καν να ξέρουν πού θα τους πάνε.
Όπως τώρα έτσι και τότε η Ελλάδα έδιωχνε τα νιάτα , έτρωγε τα παιδιά της , όπως λέμε.
Τότε το εργατικό δυναμικό και τώρα τους επιστήμονες.
Ανάμεσα στους πολλούς ήταν κι ο παππούς μου, παλικαράκι τότε, που αποφάσισε να φύγει για μια καλύτερη ζωή.
Η γιαγιά μου, νέα κοπέλα κι αυτή, φοβόταν ότι θα τον έχανε για πάντα, αφού ο τρόπος επικοινωνίας ήταν μόνο η αλληλογραφία κι αυτή λιγοστή κι επικίνδυνη, αφού οι γονείς της δεν γνώριζαν για τον πλατωνικό έρωτα τους .
Ο αγαπημένος της , της έδωσε υπόσχεση ότι σε ένα χρόνο ακριβώς θα την συναντούσε στο ίδιο σημείο, στο γνωστό τους παγκάκι.
Θα έκανε τα αδύνατα δυνατά να βρίσκεται εδώ, αρκεί να τον περίμενε κι αυτή!!!
Ο φόβος του ήταν μήπως θελήσουν να την παντρέψουν οι γονείς της.
_ Έφυγε λοιπόν και μετρούσε τις μέρες η γιαγιά μου κι έτρεμε το φυλλοκάρδι της μη τυχόν και περάσει την πόρτα του σπιτιού τους η κυρά Ολυμπία, η προξενήτρα του χωριού.
Όπου πήγαινε η κυρά Ολυμπία ή κυρά Κυκλωπία, όπως αλλιώς την έλεγε , γιατί έβλεπε μόνο από το ένα μάτι, δεν έφευγε αν δεν πάντρευε αυτούς που είχε αποφασίσει ότι ταιριάζουν μεταξύ τους!!!
Οι μέρες και οι εβδομάδες πέρασαν, πλησίαζε να συμπληρωθεί ο χρόνος, είχε μάθει κι από τα νέα που κυκλοφορούσαν στα χωριά ότι είχε βρει δουλειά ο Δημητρός της και ήλπιζε ότι τελείωναν τα βάσανα της όπου να ναι!!
Έλα όμως που είχε άλλα σχέδια η κυρά Κυκλωπία, μπαρντόν , η κυρά Ολυμπία ήθελα να πω.
Αφού πάντρεψε τις φιλενάδες της, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα της κι ένα πρωί κατέφθασε στο σπίτι τους με την ελπίδα να την παντρέψει κι αυτή.
Οι γονείς της δέχτηκαν να δουν τον γαμπρό που είχε καλές συστάσεις και καλή δουλειά κι ορίστηκε η μέρα της συνάντησης την ημέρα που συμπληρωνόταν ο χρόνος!!!!
Την ημέρα του ραντεβού τους δλδ!!!
Η απελπισία της ήταν μεγάλη όπως καταλαβαίνεις, αλλά δεν μπορούσε να φέρει καμία αντίρρηση.
Μια εβδομάδα πιο μπροστά βοήθησε την μάνα της στις δουλειές για την προετοιμασία του σπιτιού και των γλυκών, αλλά από μέσα της προσεύχονταν να γίνει κάτι και να μη δεχτούν οι γονείς της!!
Έτσι κι έγινε.
Ήρθε ο γαμπρός με την κυρά Κυκλωπία κι αφού έκαναν τα δέοντα με τα κεράσματα, ρώτησε ο πατέρας της για τη δουλειά του γαμπρού και τον τόπο του.
Αυτό το είχε παραλήψει σκόπιμα η προξενήτρα!!!
Ο γαμπρός έμενε στην Αμερική και ήρθε για να πάρει κοπέλα από τα μέρη τους.
Ήλπιζε η κυρά Ολυμπία ότι θα τους θάμπωνε με τα πλούτη του και θα έδιναν τα χέρια, για να πάρει κι αυτή το μπαξίσι της.
Ευτυχώς όμως που ο πατέρας της δεν ήθελε να αποχωριστεί την μονάκριβη του κι αφού ευχαρίστησε και τον γαμπρό και την κυρά Κυκλωπία, τους ξεπροβόδισε με το καλό , για να μην πέσουν και στην δυσμένεια της.
Μέχρι να μπει μέσα πάλι ο πατέρας της, η γιαγιά μου είχε πετάξει τα καλά της παπούτσια, είχε βάλει τα παλιά κι αφού βγήκε κρυφά από την πίσω πόρτα, έτρεχε να πάει στο πολυπόθητο ραντεβού!
Ο ήλιος κόντευε να βασιλέψει και οι σκιές από τα δέντρα δημιουργούσαν ένα παράξενο σκηνικό!!
Το παγκάκι τους άδειο!!!
Ήρθε και δεν την βρήκε, δεν ήρθε:
Κάθισε αποκαμωμένη κι απελπισμένη στο παγκάκι, μαζεύτηκε ένα κουβάρι κι όπως ήταν άυπνη τόσες μέρες από την αγωνία, την πήρε ο ύπνος!!!!!
Όταν άνοιξε τα μάτια της το πρώτο πράγμα που είδε μπροστά της , ήταν τρία κόκκινα μπαλόνια!
Το σύνθημα τους!
Το θυμήθηκε αμέσως!!
Το ένα σήμαινε, ΗΡΘΑ!
Το άλλο, ΒΡΗΚΑ ΔΟΥΛΕΙΑ!!
Και το τρίτο ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!!!!!
Δυο χέρια την έσφιξαν ξαφνικά και ο ήλιος έλαμψε ξανά!!!!!
Περιττό να σου πω ότι πήγαν χέρι χέρι στους γονείς της, χωρίς φόβο να μη τους δει κανείς πια κι αφού τη ζήτησε από τον αποσβολωμένο πατέρα της, όρισαν και την ημερομηνία του γάμου τους!!!
Αν και θα έφευγε κι αυτή μαζί του, δέχτηκαν οι γονείς της γιατί σκέφτηκαν ότι η Ευρώπη είναι πιο κοντά από την Αμερική που ήθελε ένα μήνα με το καράβι για να φτάσεις!!!!
_Όπως καταλαβαίνεις, θεώρησα καλό οιωνό το κόκκινο μπαλόνι γιαυτό και γέλασα!!!
Λυπάμαι που σε στεναχώρησα με τα κλάματα μου, εμείς τουλάχιστον θα μιλάμε κάθε μέρα μέσω Skype.
Να πας με το καλό κι εύχομαι να πάνε όλα καλά και να έχουμε κι εμείς την ίδια πορεία με τους παππούδες μου.
Πάμε τώρα να τους χαιρετίσεις και να τους πούμε για το κόκκινο μπαλόνι που βρήκαμε στο πάρκο!!
_Σε ένα χρόνο λοιπόν αγαπημένη μου, ραντεβού στο παγκάκι μας με τρία κόκκινα μπαλόνια!!!!
_Δεν πιστεύω να ζει ακόμα η κυρά Κυκλωπία:
Να κοιμάμαι ήσυχος:
Με την ιστορία αυτή συμμετέχω κι εγώ στη Φωτογραφική σκυτάλη # 2 που διοργανώνει η Mary Pertax από τη " Γήινη Ματιά " .
Τη δική μου σκυτάλη την παρέλαβα από την Μαριάννα, Ονειρόκοσμος, με μια φωτογραφία που μου θύμισε μια παρόμοια ιστορία που είχα ακούσει κάποτε κι επειδή το ζήτημα της μετανάστευσης των νέων μας πονάει πολύ, σκέφτηκα να σας την πω!!!!!
Τη σκυτάλη παραδίδω στην Έλενα, Fairlena κι ελπίζω να της δώσει την έμπνευση να γράψει κάτι παραμυθένιο!!!!!!
Μαίρη μου σ ευχαριστούμε για το ωραίο παιχνίδι !!!!!
Να είστε όλοι κι όλες καλά και καλή συνέχεια!!!!!
