ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

Να τα πούμε;

Βέβαια αυτά είναι νανάκια από τις Σκανδιναβικές χώρες, τα γνωστά gnomes και δεν ξέρουν τα Ελληνικά κάλαντα, αλλά μπορούν να σας τα πουν η Ευγενούλα και η Ιωάννα .

Η μια γιορτάζει σήμερα μαζί με τη γιαγιά Ευγενία και η άλλη σε λίγες μέρες μαζί με τον παππού Γιάννη .
Γιόρταζε και η κόρη μου της Αγίας Αναστασίας, οπότε βρήκαν αμέσως σπιτικά .

Σ αυτά βάλαμε και μάτια για να βλέπουν αν είναι καλά κορίτσια .
Είπαμε οτι είναι οι βοηθοί του Αη Βασίλη και τις παρακολουθούν 😁😁😁😁😁

Τα λάτρεψαν τα νανάκια μόλις τα είδαν κι εγώ βρήκα την ευκαιρία να αξιοποιήσω μανίκια από μπλούζες φούτερ που τις είχα κάνει μαξιλάρια και μπατζάκια από παντελόνια των κοριτσιών που δεν τις χωράνε πια.

Κάποτε δεν υπήρχαν παιχνίδια και οι μαμάδες ή οι γιαγιάδες έφτιαχναν από παλιά ρούχα κουκλίτσες για τα κοριτσάκια.

Αυτά θυμήθηκα καθώς τα έφτιαχνα.

Για τα καπέλα χρησιμοποίησα τσόχα αλλά και φούτερ.
Για γένια και μαλλιά ό,τι υπόλοιπα είχα από τότε που έπλεκα, να αδειάζουν τα συρτάρια δλδ 😊😊😊😊😉😉😉😉



Δαντελίτσες , κουδουνάκια, κορδελίτσες κι ό,τι άλλο μαζεύουμε, ξέρετε εσείς, μπορεί να αξιοποιηθεί.

Με τέτοια φόρα που πήρα, βλέπω να κάνω κοντομάνικες όλες τις φούτερ.
Γίνονται πολύ εύκολα και σίγουρα θα αγαπηθούν από μικρούς και μεγάλους.

Καλά Χριστούγεννα και του χρόνου με υγεία.

Εύχομαι σε όλους σας ο καινούργιος χρόνος να φέρει υγεία κι ευτυχία κι ό,τι επιθυμείτε .

ΗΜΕΡΟΛΌΓΙΟ ΑΝΤΊΣΤΡΟΦΗΣ ΜΈΤΡΗΣΗΣ.

Έμειναν μόνο 10 μέρες για τα Χριστούγεννα, αλλά θα σας το δείξω για να το έχετε στα υπόψιν για του χρόνου .

Ο λόγος για το ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης .
Το advent calendar όπως το λένε στο χωριό μας 😉😉😉😉

Άνοιξα τα συρτάρια μου, τα κουτιά μου, τα μπαούλα μου, γενικά έκανα ένα χαμό , αλλά βρήκα όλα όσα ήθελα .
Δλδ κομματάκια υφάσματα και κομματάκια από δαντέλες, τα οποία τα φυλάω ως κόρη οφθαλμού.

Ένα μικρό δείγμα των από το εργαστήριο μου.
Μόλις το συμμαζέψω πάλι θα σας το δείξω.

Άρχισα να κόβω και να καρφιτσώνω κι όταν έφτασα εδώ και μου άρεσε το αποτέλεσμα,  γάζωσα όλα τα τσεπάκια και τα στόλισα με τις δαντελίτσες.
Τα κοριτσάκια μας ξετρελάθηκαν και ξέρουν ότι το γέμισαν με διάφορα δωράκια και λιχουδιές οι βοηθοί του Αη Βασίλη.

Ήθελα από καιρό να το φτιάξω, αλλά όλο και κάτι άλλο έβγαινε.
Μόλις όμως είδα κάποιο ανάλογο που έφτιαξε η Άννα από το inmycloset, ξεσηκώθηκα και νάτο .

Και μια που άρχισα να ράβω, είπα να κάνω και μερικά στολίδια, γούρια για το 2019.

Με κουρελάκια πάλι , τί άλλο;
Έκανα που έκανα άνω κάτω τα πάντα, ας αξιοποιήσω και μερικά ακόμα.
Αξιοποίησα και υλικά που μου έχουν στείλει τα ξωτικά μου ταίρια εφέτος αλλά και προηγούμενες χρονιές.

Είναι τόσο εθιστικό να συναρμολογείς κομματάκια από υφάσματα και να βλεπεις να δημιουργείται ένα όμορφο στολίδι, που δεν σταματάς .
Εγώ τουλάχιστον κι όλες εσείς που ασχολείστε με χειροτεχνίες φυσικά και με καταλαβαίνετε.

Ήδη τα περισσότερα είναι σε φιλικά σπίτια κι άλλα ταξιδεύουν για να φτάσουν.
Ελπίζω πριν τα Χριστούγεννα.

Άλλο ένα στολίδι προέκυψε από ένα μικρό πετσετάκι που βρήκα και δεν ήταν για πουθενά.
Το έκοψα και το κόλλησα με ατλακολ επάνω σε μακετόχαρτο, κόλλησα κι από την άλλη μεριά ένα μικρό πλεκτό πετσετάκι για να μη φαίνονται τα ξέφτια, λίγες πούλιες, ένα κορδόνι γύρω γύρω και το στόλισα πρώτη μούρη 😊😊😊😊😊
Πολύ καλύτερα νομίζω από το να είναι μέσα σε ένα συρτάρι.

Το πακέτο από το μυστικό μου ξωτικό στην ανταλλαγή του secret crafter.

Και μια και μιλάμε για δώρα και στολίδια, να σας δείξω κι αυτά που έφτασαν αυτή την εβδομάδα.

Από την Κατερίνα του Δημιουργία. 

Από την Άννα την Αρτίστα του βωβού.

Από την φίλη Θεοπίστη. 

Φίλες μου σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφα δωράκια σας και για τις ευχές σας .

Μπορεί να είναι δύσκολο αυτές τις μέρες να πλησιάσουμε το ταχυδρομείο, είναι όμως τόση μεγάλη η χαρά που δίνουμε και παίρνουμε με τα μικροδωράκια μας, που αξίζει τον κόπο.

Εύχομαι σε όλους σας Καλά Χριστούγεννα με υγεία και αγάπη .

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ ΠΑΤΣΓΟΥΟΡΚ

Καιρός να στείλουμε κάρτες άμεσα .
Έχουμε και λέμε .
Από υλικά χρειαζόμαστε κουρελάκια, κουμπάκια, τρέσα, χαρτόνι, κόλλα.

Από κουρελάκια να φάνε και οι κότες 😂😂😃😃
Από κουμπιά να φάνε και τα κοκόρια 🤣🤣
Πάμε λοιπόν .
Κόβουμε, κολλάμε, γράφουμε, στέλνουμε .

Όπως είχα κάνει και το Πάσχα  κάρτες με κουρελάκια σε σχήμα αυγού, είπα να κάνω και τώρα δεντράκια.

Σιδέρωσα και κόλλησα τα κουρελάκια με αυτοκόλλητο διπλής όψης επάνω σε άσπρο πανί και μετά αφού έβγαλα το χαρτί από πίσω,

το σιδέρωσα επάνω στο ύφασμα του φόντου.

Με χοντρή βελόνα πέρασα τη χρυσή τρέσα

και κόλλησα τα κουμπιά .

Όλο αυτό μαζί το κόλλησα με κόλλα στικ επάνω στο χαρτί που το είχα ήδη ετοιμάσει .

Νομίζω έγιναν πολύ χαριτωμένα, εσείς τί λέτε ;

Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να τα κολλήσουμε επάνω σε μεγάλο ύφασμα και να κάνουμε πανό ή ράνερ ή τραπεζομάντηλο η μαξιλάρια. 

Μάζευα που μάζευα και δεν πετούσα τίποτα, τώρα με τα κουρελάκια έφτασε η κατάσταση στο απροχώρητο  😊😊😊😊

Γίνονται ωραία όμως και δεν μου πάει η καρδιά να τα πετάξω. 

Εσείς κάνετε κάρτες ;

Εμπρός ξεκινήστε. 

Αυτή την εβδομάδα πρέπει να φύγουν .

Μείνετε συντονισμένοι, ακολουθούν κι άλλα Χριστουγεννιάτικα. 😊😊

Να είστε όλοι καλά. 

ΔΩΡΟΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!

Κι άλλη Αγιοβασιλίτσα ή μάλλον κι άλλες Αγιοβασιλίτσες.
Τί έγινε ρε παιδιά;
Πήρε σύνταξη ο Άγιος Βασίλης;

Όχι, δεν πήρε, θα μου πείτε και πολύ σωστά.
Απλά στη μπλογκογειτονιά μας κυκλοφορούν και Αγιοβασιλίτσες εκτός από  τον Άγιο Βασίλη.

Άλλη μια Αγιοβασιλίτσα είναι και η Μαριλένα που διοργάνωσε όπως κάθε χρόνο τη Μυστική Χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή δώρων κι έτσι έφτασε και σε μένα το πακετάκι από την Μαρία Νικολάου.

Σ ευχαριστώ πολύ Μαρία μου για τα ωραία χειροποίητα καλούδια που μου έστειλες.
Θαύμασα την πρωτότυπη κάρτα σου, μη σου πω ότι θα κάνω κι εγώ, τα υπέροχα αγγελούδια σου, που πήραν αμέσως θέση επάνω στην κουρτίνα,

το κηροπήγιο και τα δυο  μπουκαλάκια με τον σπάγκο.
Ευχαριστώ πολύ κι εσένα Μαριλένα μου για την διοργάνωση του παιχνιδιού.

Κι άλλο δωράκι από τη Μαριλένα.

Το είχα κερδίσει το καλοκαίρι για τα γενέθλια του μπλογκ της.
Μου το θύμισε η Μαριλένα, έστειλα τη διεύθυνση και να το!
Και πάλι σ ευχαριστώ πολύ Μαριλένα μου.

Έφτασαν και καρτούλες, πολλές καρτούλες με πρώτη πρώτη την κεντημένη της Ράνιας , μαζί κι ένας βολικός σελιδοδείκτης .
Ήδη πήρε τη θέση του στο βιβλίο που διαβάζω.
Σ ευχαριστώ πολύ Ράνια μου.

Της Σοφίας Γρηγοράτου, θα σας πω πιο κάτω ποιά είναι,

της Μαρία Άννας ,

του Giannis Pit.

Σας ευχαριστώ πολύ φίλοι μου που με θυμηθήκατε.
Και οι δικές μου είναι στο δρόμο .

Και πάνω που τελείωνα την ανάρτηση μου, χτυπάει το κουδούνι και να ο κούριερ με ένα πακέτο.
Αυτό δεν το περίμενα με τίποτα.

EGG BY S εδώ δείτε τη δουλειά της Σοφίας Γρηγοράτου που σας είπα πιο πάνω.

Φαντάζομαι ότι οι περισσότερες γνωρίζετε την Άννα ή ντουλαπάκι  inmycloset που διοργανώνει κάθε χρόνο Χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή δώρων και υλικών .
Όσες δεν την γνωρίζετε , σπεύσατε !!
Είναι άλλη μια Αγιοβασιλίτσα!!
Γινόμαστε όλες ξωτικά για χάρη της.

Έστειλα λοιπόν το πακέτο μου στο ξωτικό μου

Δωράκια για το ξωτικό μου  

κι αυτό χρησιμοποίησε ορισμένα από τα υλικά που του έστειλα κι έφτιαξε για μένα αυτή την καταπληκτική κούκλα .
Σοφία μου γειά στα χέρια σου.
Από κοντά φαίνονται οι λεπτομέρειες της δουλειάς σου και είναι τέλεια .


Αυτά για σήμερα απο δώρα και πακέτα .
Νύχτωσε, δεν πιστεύω να καταφθάσει κανένα άλλο.

Από Δευτέρα πάλι.

Ήρθε η ώρα να σας δείξω και τί έφτιαξα, οπότε μείνετε συντονισμένοι.

Να είστε όλες κι όλοι καλά .

ΉΡΘΕ ΠΑΚΕΤΆΚΙ

Ήρθε και σε μένα ο  Άγιος Βασίλης η μάλλον ή Αγιοβασιλίτσα ή  αλλιώς Μία
Για τα γενέθλιά της η Μία κλήρωσε πολλά πακετάκια με υλικά χειροτεχνίας.
Μια από τις τυχερές ήμουν κι εγώ .

Τί υφασματάκια, τί κορδελίτσες και κουμπάκια, τί πλεκτά πετσετακια, τί σκουλαρίκια.....

Αυτόν τον γάτο τον λάτρεψα.
Σκέφτομαι πού και πώς να το αξιοποιήσω .

Τα υφάσματα αυτά μάλλον τα βλέπω για τσάντες .

Κι αυτό που θα μου είναι πιο χρήσιμο είναι αυτό το τετράδιο με το  χειροποίητο κάλυμμα.
Θα το κουβαλάω συνέχεια γιατί χρειάζομαι πλέον υπενθυμίσεις .

Μία μου σ ευχαριστώ πολύ .
Να είσαι καλά και καλές γιορτές.

ΧΑΜΕΝΑ ΌΝΕΙΡΑ

Λίγο ακόμα και θα φτάσει την καρέκλα που έβαλε εχθές το βράδυ κάτω από το παράθυρό της.

Μα πού είναι, αναρωτήθηκε ψάχνοντας με τις άκρες των δαχτύλων των ποδιών της.

Από αυτό το παράθυρο έχει πηδήξει πολλές φορές χωρίς καρέκλα, τώρα τί έπαθε και φοβάται;

Διστάζει γιατί ένα στραβοπάτημα θα σημαίνει την στέρηση της ελευθερίας της για πάντα. 

Δυο ζευγάρια μάτια παρακολουθούν τις κινήσεις της. 

Επιτέλους ακούμπησε στην καρέκλα και κατέβηκε. 

Κάθησε χαμηλά και περίμενε. 

Καταλάβαινε ότι πλησιάζουν από τις ανάσες τους.

Δυο υγρές μύτες την ακούμπησαν τρυφερά. 

Έβαλε το χέρι στην τσέπη και τους έδωσε από μια λιχουδιά. 

Ύστερα πήρε το βαλιτσάκι της και ξεκίνησε για την αυλόπορτα. 

Τα αγαπημένα της σκυλιά την ακολούθησαν αθόρυβα κουνώντας την ουρά τους όπως τους είχε μάθει καιρό τώρα. 

Άνοιξε σιγά σιγά και τους είπε ψιθυριστά πως θα πάει να τους φέρει κι άλλες λιχουδιές. 

Αυτά κούνησαν τις ουρές τους και κάθισαν στα πίσω πόδια.

Θα την περίμεναν υπάκουα μέχρι να γυρίσει. 

Έτσι τους είχε μάθει για να την βοηθήσουν άθελά τους στο φευγιό της.

Άνοιξε το βήμα της και κατηφόρισε από τον χωματόδρομο για να κόψει δρόμο. 

Το σκοτάδι ήταν πικνό αλλά ήξερε τον δρόμο καλά. Εξάλλου είχε φροντίσει να απομακρύνει από μέρες όσα εμπόδια πιθανόν να την έκαναν να σκοντάψει και να πέσει. 

Ο κόμπος στον λαιμό της δεν έλεγε να φύγει. 

Διέκρινε ενα μαύρο όγκο στο σκοτάδι,  ήλπιζε να ήταν αυτός. 

Μια δέσμη φωτός διέσχισε το σκοτάδι. 

Ναι αυτός ήταν. 

Της έκανε σινιάλο με τα φώτα. 

Έτρεξε γρήγορα κι άνοιξε την πόρτα. 

Πέταξε το βαλιτσάκι της στο πισω κάθισμα και έπεσε με ανακούφιση στο μπροστινό. 

_ Έτοιμη ξάδερφε φύγαμε. 

_Πάμε πάμε, γιατί έτσι και μας ανακαλύψουν, χαθήκαμε. Πάει χαμένο το σχέδιο μας.

Ο καπετάνιος μας περιμένει.

Ηρέμησε κι άφησε μου το χέρι για να μπορέσω να οδηγήσω. 

Από την ημέρα που της ανακοίνωσαν τα αδέρφια της οτι ήρθε η ώρα της αποκατάστασης της, αναστατώθηκε η ζωή της.

Περίμενε ότι θα γινόταν κάποια στιγμή, αλλά όχι τόσο νωρίς και σίγουρα όχι με αυτόν τον  μεγάλο άνδρα που τον διάλεξαν τα αδέρφια της γιατί σκόπευαν να συνεταιριστούν μαζί του.

Τα όνειρα της ήταν αλλα. 

Να γίνει δασκάλα να παντρευτεί αυτόν  που θα αγαπούσε και να έκαναν πολλά παιδιά. 

Αποφάσισε λοιπόν να το σκάσει και ζήτησε τη βοήθεια του αγαπημένου της  ξαδέρφου .

Ούτε κι αυτός συμφωνούσε με αυτόν τον γάμο γι'αυτό και δέχτηκε να την βοηθήσει. 

_Φτάσαμε Αρετούλα.

Πάρε το βαλιτσάκι σου και πάμε. 

Η φωνή του την επανέφερε στην πραγματικότητα. 

Δεν μπορούσε να μιλήσει από την αγωνία. Η γλώσσα της ειχε κολλήσει στο στόμα της.

Νόμιζε ότι παρακολουθούσε μια εκπομπή στην τηλεόραση, ότι όλα αυτά δεν αφορούσαν την ίδια. 

Άραγε έκανε καλά που έφευγε;

Τί μέλλον την περίμενε σε ένα ξένο τόπο;

Άρπαξε με θάρρος το βαλιτσάκι της και πήδηξε από το αυτοκίνητο. 

Δεν ήταν καιρός για σκέψεις και πισωγυρίσματα. 

Έκανε το σταυρό της και προχώρησε προς το καΐκι. 

Πριν ανέβει, σταμάτησε και αγκάλιασε τον ξάδερφο της, ευχαριστώντας τον για όλα όσα έκανε γι'αυτή. 

Ήξερε ότι τον περίμεναν κι αυτόν δύσκολες ώρες καθώς  θα ήταν ο πρώτος που θα ανέκριναν τα αδέρφια της.

Τον φίλησε σταυρωτά κι ανέβηκε στο καΐκι. 

_ Σε ένα μήνα θα έρθω να σε βρω Αρετούλα, της υποσχέθηκε.

Μη φοβάσαι είσαι σε καλά χέρια. 

_Έλα από δω κόρη μου, της είπε ο καπετάνιος. 

Πρέπει να σε κρύψω. Θα σαλπάρουμε για Πειραιά σε δύο μέρες για να τους ρίξω στάχτη στα μάτια. 

Αν φύγουμε τώρα θα καταλάβουν ότι είσαι μαζί μου και θα μας κυνηγήσουν. 

Το πρωί που θα καταλάβουν οτι λείπεις, η πρώτη τους δουλειά θα  είναι να κατέβουν στο λιμάνι και να ψάξουν όλα τα καΐκια. 

_Και δεν θα με βρουν καπετάν Βασίλη αν ανέβουν και σ αυτό;

_ Δεν θα σε βρουν όσο κι αν ψάξουν. 

Πριν από χρόνια έφτιαξα μόνος μου αυτή την κρύπτη και δεν το είπα ποτέ σε κανένα. 

Σαν παλικάρι κι εγώ αγάπησα μια κοπέλα,  μ αγάπησε κι αυτή θαρρώ, αλλά οι δικοί της δεν ήθελαν να πάρει ναυτικό.

Ετοίμασα κι εγώ την κρύπτη για να την φυγαδεύσω.

Θα πηγαίναμε για λίγες μέρες σ ένα άλλο νησί κι όταν θα γυρνούσαμε θα μας πάντρευαν αναγκαστικά. 

Την περίμενα την συγκεκριμένη νύχτα και την επόμενη και όλες τις επόμενες  νύχτες, για ένα μήνα συνέχεια. 

Δεν ήρθε ποτέ. Θα συνέχιζα να περιμένω, αλλά έμαθα οτι οι δικοί της ετοίμαζαν το σπίτι για γάμο και κατάλαβα. 

Δεν είχα πια καμιά ελπίδα. 

_ Γιατί δεν ήρθε;

_Δεν ξέρω κόρη μου, ποτέ δεν θέλησα να μάθω αν αλλαξε γνώμη ή αν προσπάθησε να έρθει και την σταμάτησαν. 

_Εσύ δεν έκανες οικογένεια καπετάν Βασίλη;

_Όχι κόρη μου, μια φορά αγαπάει κάποιος. 

Παρακολουθούσα τη ζωή της από μακριά και χαιρόμουν που έβλεπα ότι περνούσε καλά με τον άνδρα της και με τα παιδιά που απόκτησαν.

Τα αγάπησα κι αυτά σαν δικά μου, γιατί ήταν κομμάτι δικό της.

Έλα τωρα να σε κρύψω γιατί οπου να'ναι ξημερώνει, θα ανακαλύψουν το φευγιό σου και θα έχουμε πανηγύρια. 

Έχει από όλα μέσα στην κρύπτη, νερό και φαγητό και στρώμα για να ξαπλώσεις. Σου έφερα και μερικά βιβλία για να περάσει ευχάριστα η ώρα σου.

Όταν φύγουν θα έρθω να ανοίξω να πάρεις αέρα και πάλι να κρυφτείς όμως. 

Όταν θα σαλπάρουμε κι απομακρυνθούμε από το νησί, τότε θα βγεις άφοβα. 

_Ευχαριστώ πολύ καπετάν Βασίλη. 

Σε εμπιστεύομαι σαν να ήσουν ο πατέρας μου.

Αν ζούσαν οι γονείς  δεν θα αναγκαζόμουν να το σκάσω.

Δεν θα με πάντρευαν ποτέ χωρίς τη θέληση μου.

_Κλειδώνω τώρα. 

Ηρέμησε και ξάπλωσε. 

Ο ήλιος στέλνει τις πρώτες του ακτίνες κι ο καπετάνιος καπνίζει σκεφτικός στο κατάστρωμα, περιμένει και μονολογεί. 

_Αχ Κατερίνα μου, ποιος θα το περίμενε ότι μετά από τόσα χρόνια θα έκρυβα την κόρη σου στην κρύπτη που ετοίμασα για σένα, για μας.

Εύχομαι να πάνε όλα καλά για το κοριτσάκι σου και σου ορκίζομαι ότι θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου να την πάω σε ασφαλές μέρος. 

Και να είσαι σίγουρη οτι θα την βοηθήσω να γίνει δασκάλα όπως το ονειρεύεται. 

Στο πρόσωπο της βλέπω εσένα, την πρώτη και μοναδική μου αγάπη. 

Πέταξε το τσιγάρο του στη θάλασσα και κατέβηκε να ξαπλώσει λιγάκι. 

Η μέρα που ξημέρωνε θα ήταν πολύ μεγάλη και δύσκολη. 

Με αυτή την ιστορία, πήρα κι εγώ μέρος στο " Παίζοντας με τις λέξεις"

Μη φοβάστε δεν παράτησα τις κατασκευές, αλλά είπα να δοκιμάσω 😁😁😁😁

Βέβαια αναγκάστηκα να κόψω αρκετά στοιχεία γιατί ξεπερνούσα κατά πολύ τις 500 λεξεις.

Σαν είπα να γράψω , σταματημό δεν είχα.😊

Εδώ είναι με όλες τις λεπτομέρειες .

Ευχαριστώ κι εγώ πολύ τη Μαρία που 

διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία αυτό το δρώμενο  στο μπλογκοσπιτακι της το Χάρτινο καραβάκι..

Επισκεφθήτε το για να διαβάσετε τις 23 υπέροχες ιστορίες .

Την πρώτη θέση πήρε η άλλη Μαρία μας από το Το απάγκιο με τον Άριο Πάγο.

Ευχαριστώ κι όλους εσάς που με τιμήσατε με τους βαθμούς σας.

Να είστε όλοι καλά .

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ και πέντε αισθήσεις.

Δες τα πυροτεχνήματα!
Άκου τον φλοίσβο της θάλασσας !
Μύρισε το φρεσκοψημένο καλαμπόκι !
Γεύσου τους τραγανιστούς λουκουμάδες !
Άγγιξε απαλά το δυνατό του χέρι και νιώσε πόσο είναι τρυφερό.
Εμπιστεύσου  κι άφησε τον να σε οδηγήσει για άλλα τόσα χρόνια!

Αν μου έλεγε κάποιος να περιγράψω το φθινόπωρο, θα το περιέγραφα με τις 5 αισθήσεις κι ένα συναίσθημα.

Φθινόπωρο για μένα είναι ο Σεπτέμβρης και Σεπτέμβρης είναι η Έκθεση.
Η ΔΕΘ, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Κάθε Σεπτέμβρη νοερά βλέπω, ακούω, μυρίζω, γεύομαι κι αισθάνομαι όλα όσα έζησα σαν έφηβη δουλεύοντας 6 χρόνια σε διάφορα περίπτερα της λαϊκής τέχνης .
(λέτε να μου έμεινε από τότε το κουσούρι ;😂😂)
Τότε η Έκθεση διαρκούσε 3 εβδομάδες .
Ήταν μεγάλη γιορτή για την πόλη μας.
Σε όποιο σημείο κι αν ήσουν, μπορούσες να δεις τα πυροτεχνήματα  που φώτιζαν τον ουρανό.
Ανεβαίναμε στις ταράτσες των σπιτιών και σε κάθε ένα που έσκαζε και μας έλουζε με τα πολύχρωμα αστεράκια του, άκουγες ένα παρατεταμένο ααααααααα!

Έστηναν το Λούνα παρκ, με κυρίαρχο στοιχείο τη ρόδα που μας ανέβαζε ψηλά, πολύ ψηλά .
Τόσο ψηλά που νομίζαμε θα ακουμπούσαμε τον ουρανό .

Ακροβάτες μας άφηναν με το στόμα ανοιχτό και η καρδιά μας χτυπούσε με αγωνία μέχρι να προσγειωθούν ασφαλείς.

Κλόουν μας έκαναν να γελάμε συνέχεια .

Αγαπημένες μας λιχουδιές ήταν τα καλαμπόκια και οι λουκουμάδες .
Κι όταν πια αργά έσβηναν τα φώτα, πιανόμασταν από το χέρι και με τα πόδια γυρίζαμε στα σπίτια μας περπατώντας δίπλα στη θάλασσα ακούγοντας τον φλοίσβο της που έσκαγε στα μπλόκια.

Τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνετε από την εικόνα.
50 χρόνια μαζί, από παιδιά .
Αφιερωμένο στον συνοδοιπόρο μου στη ζωή.

Γιατί τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά ;

Την ανάρτηση αυτή την είχα ετοιμάσει πέρισυ για να σας δείξω το τετράγωνο κομμάτι του πατσγουορκ , που αντιστοιχούσε στον 9ο μήνα.
Αν θυμάστε σας είχα μιλήσει για το πάπλωμα της ανταλλαγής
Πέρασε ο Σεπτέμβρης κι εγώ δεν είχα καταφέρει να κάνω την ανάλογη ανάρτηση.
Και είπα θα το αναρτήσω τον φετινό.
Πέρασε κι αυτός λόγω πολλών υποχρεώσεων και θα πήγαινε για τον επόμενο αν δεν ερχόταν  η Μαρία Νικολάου από το μπλογκ της Το κείμενο να μας προτείνει να γράψουμε κάτι για το φθινόπωρο .
Έτσι,  αν και τελευταία, σκέφτηκα να σας πω λίγα πράγματα για το δικό  μου φθινόπωρο, για τον δικό μου Σεπτέμβρη.

Μαράκι μου, έτοιμη η δική μου φθινοπωρινή συμμετοχή, έστω και λίγο πριν λήξει το δρώμενο.

CUP CAKES χωρίς θερμίδες!!

Να σας τρατάρω ένα cup cake?

Δεν έχει θερμίδες, πάρτε το και στολίστε το άφοβα .

Όταν είστε πολύ κουρασμένοι, σταματάτε για να ξεκουραστείτε ;

Εμένα αυτό που με ξεκουράζει είναι να κάνω κάτι άλλο, δλδ μια κατασκευή.
Και η πιο ξεκούραστη κατασκευή για μένα είναι αυτή που γίνεται με ένα κομματάκι ύφασμα, μια κλωστή και μια βελόνα.

Και αν έχω  και την κατάλληλη παρέα , παίρνω δύναμη για να συνεχίσω ακάθεκτη.

Μόλις είδα την πρόσκληση της Αννούλας,  Το ντουλαπάκι ντε, να μαζευτούμε στην κουζινούλα της για να φτιάξουμε Χριστουγεννιάτικα  στολίδια για φιλανθρωπικό σκοπό,
Δρόμοι ζωής  δήλωσα φυσικά αμέσως συμμετοχή.

Στην κουζινούλα κι επάνω στο τραπέζι της Αννούλας, μας περίμεναν υφασματάκια, πατρονάκια, κλωστές, βελόνες κι ό,τι άλλο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τις δημιουργίες μας.

Στο τραπέζι υπήρχαν τα υλικά, στον πάγκο όμως της κουζίνας άρχισαν να συγκεντρώνονται κάθε λογής λιχουδιές.
Κάθε φορά που χτυπούσε το κουδούνι κι άνοιγε η Αννούλα, γέλια , φιλιά και μια καινούργια λιχουδιά για τον πάγκο .

Να μη κάνουμε κι ενα διάλλειμα για να τσιμπήσουμε κάτι βρε παιδιά;

Κι επειδή τα διαλείμματα ήταν πολλά, γράψαμε και τα ονόματά μας στα πιατάκια 😁😁😁😁😁😁

Τα ψαλίδια και οι βελόνες πήραν φωτιά .

Και να ο πρώτος  καρπός του κόπου μας.
Δείτε εδώ πώς γίνεται.

https://youtu.be/PIjy20jKWo4

Και γεμίζει ο δίσκος σιγά σιγά .

Και συνεχίζουμε δυναμικά .

Η Κατερίνα ανέλαβε το δύσκολο έργο της ζεστής σιλικόνης και της συναρμολόγησης των κομματιών που ράβαμε.

Κι δίσκος γεμίζει. ...

......και γεμίζει και χρειάζεται και δεύτερος.

Μπράβο Κατερίνα, τα κόλλησες τέλεια και είναι έτοιμα για να ταξιδέψουν στην Αθήνα .
Θα τα βρείτε στο παζάρι των Δρόμων ζωής.
https://m.facebook.com/events/560733897730067?acontext=%7B"ref"%3A"3"%2C"action_history"%3A"null"%7D&aref=3

Θα βρεθούμε και σε άλλα workshops, κορίτσια, γιατί είναι η εποχή των παζαριών και οι ανάγκες πολλές.

Ας επισκεφθούμε τα παζάρια για να προμηθευτούμε χειροποίητες δημιουργίες και να βοηθήσουμε με αυτόν τον τρόπο τον σκοπό για τον οποίο γίνονται .

Να είστε καλά και να περνάτε ακόμα καλύτερα.