ΗΛΙΟΒΑΣΊΛΕΜΑ!!!
Η Λιούμπα σηκώθηκε νοχελικά από την ξαπλώστρα, άφησε το βιβλίο που διάβαζε κι ακούμπησε στην κουπαστή.
Έμεινε να κοιτάζει τον ήλιο που βουτούσε στα καταγάλανα ήρεμα νερά του Αιγαίου.
Της άρεσε αυτή η στιγμή και κάθε απόγευμα στεκόταν εκεί κι απολάμβανε το ηλιοβασίλεμα.
Ηλιοβασίλεμα στα ελληνικά νερά!
Πόσες φορές είχε διαβάσει γιαυτό στα ταξιδιωτικά περιοδικά που έπεφταν στα χέρια της και να τώρα που το απολάμβανε ζωντανά.
Μόλις έσβησε και το τελευταίο κομματάκι του ήλιου, κίνησε να βρει την παρέα της για να κατέβουν όλοι μαζί στο νησί που είχαν φτάσει.
Ο μόνος τρόπος για να δει όσο πιο πολλά νησιά μπορούσε, ήταν να πάει κρουαζιέρα με ιστιοπλοϊκό.
Έτσι κάθε απόγευμα έπιαναν λιμάνι σε διαφορετικό νησί και κατέβαιναν για να θαυμάσουν τις ομορφιές του , να δοκιμάσουν τα τοπικά προϊόντα και να γλεντήσουν μέχρι το πρωί σε κάποιο από τα παραθαλάσσια μπαρ.
Με αέρινα φορέματα και σανδάλια τα κορίτσια, βερμούδες και πολύχρωμα πουκάμισα τα αγόρια, κατηφόρισαν στα καλντερίμια του νησιού.
Έτρεχαν να προλάβουν να δουν τα πυροτεχνήματα που φαίνονταν ήδη στον ουρανό, σημάδι ότι το γλέντι ήδη είχε αρχίσει.
-Από δω από δω .
Τρέχα Λιούμπα γρήγορα. Φυλάξου.
Γρήγορα στο καταφύγιο.
Άσε το βιβλίο και τρέχα.
Ίσα που πρόλαβαν να κρυφτούν και οι πρώτες βόμβες έσκασαν πάνω από τα κεφάλια τους.
-Λιούμπα, εδώ εδώ είναι το γλέντι, τρέχα.
Έλα να χορέψουμε.
Μπήκαν στο χορό κι έγιναν ένα με τους υπόλοιπους νέους που διασκέδαζαν χορεύοντας και τραγουδώντας.
-Άφησε παιδί μου το βιβλίο, ακόμα και στο καταφύγιο το κουβαλάς.
Πιάσε μια γωνιά να περάσουμε τη νύχτα.
Δεν μας βλέπω να βγαίνουμε γρήγορα και σήμερα το βράδυ.
-Κοιτα Λιούμπα, βρήκαν τραπέζι.
Ωραία θα περάσουμε και σήμερα το βράδυ.
-Καλά έλεγαν οι ξαδερφες μου, η ζωή στην Ελλάδα είναι αλλιώς.
Όσο κι αν κουράζεσαι, ο ήλιος, η θάλασσα, το τραγούδι, ο χορός, είναι τα φάρμακα που σε ξεκουράζουν.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να μετακομίσουμε εδώ.
Θα πραγματοποιηθεί και το όνειρο της γιαγιάς, να έρθει στην Ελλάδα, στη μάνα πατρίδα, όπως τη λέει.
Θα επιστρέψω και θα ετοιμάσω τα χαρτιά μας, τελείωσε.
-Αυτό ήταν, τελείωσε.
Δεν αντέχω άλλο.
-Λιούμπα, καλά μας λέει η γιαγιά, πρέπει να φύγουμε από δω , να πάμε στην Ελλάδα.
Κοίτα να ετοιμάσεις τα χαρτιά μας και μόλις γυρίσει ο πατέρας σας με το καλό, να φύγουμε.
Να ζήσουμε ειρηνικά κι ας αφήσουμε εδώ την περιουσία που με τόσο κόπο έκαναν οι παππούδες μας.
Μόνο να γυρίσει ζωντανός, Παναγία μου.
-Τί βραδιά κι αυτή!
Περάσαμε τέλεια, ε Λιούμπα;
Πάμε για ύπνο στο πλοίο και το βράδυ θα συνεχίσουμε το γλέντι στο επόμενο νησί.
-Τί βραδιά κι αυτή.
Πάμε για ύπνο Λιούμπα, να ξεκουραστουμε λίγο, γιατί το βράδυ πάλι θα έχουμε "γλέντι".
Κοίτα μη ξεχάσεις το βιβλίο σου .
Αμάν παιδάκι μου, ο κόσμος καίγεται κι εσύ χωμένη στο βιβλίο σου.
Ήθελα να ήξερα τί διαβάζεις.
-Το βιβλίο σε ταξιδεύει σε κόσμους υπαρκτούς και ανύπαρκτους, που ούτε καν τους φαντάστηκες.
Είναι ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσω όλο αυτό που γίνεται εδώ, μάνα.
Να είσαι σίγουρη όμως, ότι θα σας πάω εκεί που δεν θα χρειαστεί να τρέχετε πια στα καταφύγια.
Θα αρχίσουμε από την αρχή και θα τα καταφέρνουμε.
Μόνο να ζήσουμε ειρηνικά.
Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο κάλεσμα του δρώμενου που μας έδωσε Η Μαίρη με τη Γήινη Ματιά.
" Εικονα και φράση #2"
Διάλεξα την πρώτη εικόνα.
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε και τις άλλες συμμετοχές
Μαίρη μου, σ ευχαριστώ πολύ κι εγώ για την ευκαιρία που μας δίνεις, να γράψουμε αυτά που σκεφτόμαστε με έναν άλλο τρόπο.
Ελπίζω να συνεχίσουμε να ζούμε ειρηνικά και να απολαμβάνουμε τις χάρες της πατρίδας μας .
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.
.png)
