Καλοκαίριασε;
Να βγω;
Σταμάτησε η βροχή;
Να σηκώσω τα χαλιά;
Ή να ανάψω πάλι το τζάκι;
Νομίζω ότι θα μπούμε στο φθινόπωρο αμέσως μετά την άνοιξη.
Με τόση βροχή πώς να μη κοκκινίσει η φύση;
Τα λιβάδια γέμισαν παπαρούνες.
Αγαπημένο λουλούδι!
Μου αρέσει αυτό το έντονο κόκκινο ανάμεσα στα πράσινα χόρτα.
Το χαζεύω όταν ταξιδεύουμε.
Είπα να δοκιμάσω να τις φέρω μέσα στο σπίτι, αφού οι αληθινές δεν αντέχουν μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον.
Με τί άλλο θα τις έφτιαχνα, παρά με τα κουρελάκια μου;
Κι ένα κομμάτι κόκκινο ύφασμα που δεν ξεφτάει, αυτό μου το χάρισε άλλη φίλη, ανέλαβε τον ρόλο της παπαρούνας.
Επιστρετεύτηκαν σούστες και χάντρες για το εσωτερικό τους.
Τί ρωτάτε;
Κι αυτά ααααααλλη φίλη μου τα χάρισε.
Στο θέμα μας τώρα.
Τί έκανα με όλα αυτά;
Ένα πάνελ 20 Χ 30.
Τόσο έλεγε η πρόσκληση που είδα στην ομάδα του φβ, Πανί με Πανί και φυσικά ενέδωσα αμέσως.
Είναι να μην κάνω την αρχή εγώ.
Σε ένα θα έμενα;
Όχι βέβαια.
Υπάρχουν κι άλλα λουλούδια στους αγρούς και φυσικά πααααααρα πολλά κουρελάκια στα συρτάρια μου.
Ένα άγριο τριαντάφυλλο ανάμεσα σε αγριόχορτα!
Η βάση έγινε με μικρά μικρά κομματάκια υφασμάτων, που σκεπάστηκαν με τούλι για να μη σκορπίσουν.
Αντί να τα πετάω, φτιάχνω ένα καινούργιο ύφασμα, το οποίο μετά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάφορες κατασκευές.
Θέλετε να δείτε και το τρίτο;
Ε φυσικά έκανα και τρίτο, θέλει και ρώτημα;
Και να μη θέλετε εγώ θα σας το δείξω.
Περίμενε τόσο καιρό, κρίμα είναι.
Όσες κορδέλες είχα σε μικρά κομμάτια, βρήκαν τη θέση τους.
Πάνω που έλεγα να τα πετάξω, γιατί όλο και μπερδεύονταν μέσα στα κουτιά, τσουπ, ήρθε η πρόσκληση της Άννας.
Και σπάγκος και ζικ ζακ, όλα αξιοποιήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο.
Με λίγη υπομονή, υπάρχει μια θέση για όλα.
Μέχρι και μια πεταλούδα ξεγελάστηκε από την ομορφιά τους κι έτρεξε να πιει από το νέκταρ τους.
Είναι εύκολο.
Δοκιμάστε το.
Φτιάξτε ένα μικρό ή μεγάλο πάνελ, χρησιμοποιώντας ό,τι υλικά έχετε.
Κάτι σαν παζλ, μόνο που δεν ξέρουμε από την αρχή ποιο ακριβώς θα είναι το αποτέλεσμα.
Αυτή όμως είναι και η ομορφιά του.
Όποτε έχω μικρά κομματάκια υφασμάτων φτιάχνω λουλούδια και τα αφήνω στην άκρη.
Περιμένουν τη σειρά τους.
Μπορεί να μπουν σε πάνελ ή σε τσάντα ή σε μαξιλάρια ή να γίνουν κοσμήματα!
Κανένας δεν ξέρει, ούτε κι εγώ.
Υπομονή χρειάζεται και χώρος για να τα κρύβω.
Μπορεί να μην φάνηκα όλο τον Μάιο λόγω υποχρεώσεων, έφτιαξα όμως ό,τι μπόρεσα στον ελεύθερο μου χρόνο, που όσο πάει μου φαίνεται και λιγότερος.
Το αισθάνεστε κι εσείς αυτό;
Όσο μεγαλώνουμε οι ώρες φεύγουν πιο γρήγορα;
Γιατί καλέ; Έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε, πότε θα τα προλάβουμε όλα;
Πώς να απαρνηθώ τα κουρελάκια μου;
Φτιάχνω φτιάχνω κι αυτά πολλαπλασιάζονται σαν τα αγριόχορτα.
Μην πτοείστε φίλες μου, ό,τι δεν σας χρειάζεται, ξέρετε εσείς, σε μένα!
Κάπου θα τα βολέψω.
Ευτυχώς που γίνονται προσκλήσεις κι από το εξωτερικό, οπότε κάποια ήδη ταξιδεύουν για εκεί.
Μη ρωτάτε πώς πού πότεκαι γιατί!
Θα σας τα δείξω μόλις κοινοποιηθούν οι εκθέσεις που θα γίνουν και φυσικά θα λάβουν μέρος!
Το σημαντικό είναι ότι τα κουρελάκια
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΓΙΑ ΠΈΤΑΜΑ!!!
Κι αν δεν σας χρειάζονται, χαρίστε τα σε κάποια άλλη φίλη.
Μέχρι την επόμενη φορά
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!