ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑΚΙΑ!!!!!!!!

                                                    ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑΚΙΑ

                     

-Καλημέρα λουλουδάκια μου, καλημέρα τριανταφυλλιές μου!!!!

Είχε δίκιο τελικά η κυρά Χαρίκλεια για τη στάχτη.

Την άπλωσα στο χώμα γύρω από τον κορμό σας και μια στάλα νερό για να περάσουν τα στοιχεία της στις ρίζες σας και κοιτάξτε τι όμορφα μπουμπούκια βγάλατε!

-Καλημέρα κυρία Μερόπη μου, καλώς τα δέχτηκες.  Έμαθα πως γύρισε ο γιος σου με το πτυχίο του, επιστήμονας πια!!!!!!

-Καλημέρα και σε σένα κυρία Ζωή μου, ευχαριστώ πολύ!

(Πότε κιόλας το έμαθε κι από πού; Εχθές τα μεσάνυχτα γύρισε το παλικάρι μου..)

-Καλή σταδιοδρομία τώρα και μια καλή νύφη. Έχει πολλά και καλά κορίτσια ο τόπος μας κι αν χρειαστείτε τη βοήθεια μου, πολύ ευχαρίστως .

-Ας βρει δουλειά πρώτα κυρά Ζωή μου και βλέπουμε μετά για τη νύφη.

(Ακούς εκεί να χρειαστούμε τη βοήθεια της.  Κι εμείς τι κάνουμε δηλαδή; Δεν ξέρει η μανούλα ποια νύφη ταιριάζει στο γιο της και ξέρει η προξενήτρα; Σιγά να μη σου παραδώσω την εξουσία μανδάμ!!)

-Πάω τώρα μέσα γιατί νομίζω ξύπνησε και με φωνάζει και τα λέμε άλλη ώρα.

-Με ποια μιλάς βρε μάνα πρωί πρωί και μου πήρατε τα αυτιά;

-Έμαθαν οι γείτονες ότι ήρθες παλικάρι μου και σου στέλνουν τα συγχαρητήρια για το πτυχίο σου .

-Να είναι καλά οι άνθρωποι. Να πιω τον καφέ μου και να φύγω γιατί με περιμένει ο πατέρας στο χωράφι να τον βοηθήσω στο φόρτωμα. Μέχρι να βρω δουλειά θα πηγαίνω κάθε μέρα μαζί του να τον ξεκουράσω λίγο.

-Να πας γιε μου , να πας . Πολύ θα το χαρεί. Κι εγώ έχω μια δουλειά να κάνω στην πόλη και μετά θα σου ετοιμάσω το αγαπημένο σου φαγητό!!

Όλο χαρά η κυρία Μερόπη, ντύθηκε στολίστηκε κι ετοιμάστηκε για την ιδιαίτερη αποστολή που έβαλε στο μυαλό της.

Με φούρια άρπαξε την τσάντα της και το βάζο με το γλυκό πορτοκάλι και κατέβηκε με βιασύνη στον κήπο!

-Ήρθε η ώρα να αποχωριστώ ένα από εσάς μπουμπουκάκια μου, αλλά θα είναι για καλό σκοπό.

Δεν πειράζει που θα μείνετε 4, γρήγορα θα ανοίξουν κι άλλα.

Καλέ, που είναι το πέμπτο; Τώρα τα μέτρησα.

Φεύγω τώρα και μετά θα ανακαλύψω τον ένοχο της κλοπής.

-Ποιος καλός άνεμος σας φέρνει στο ιατρείο  μου κυρία Μερόπη;

-Ήρθα για κείνες τις εξετάσεις που λέγαμε  Αννούλα μου και με την ευκαιρία σου έφερα  λίγο από το καινούργιο μου γλυκό κι ένα λουλουδάκι από τον κήπο μας.

-Αμέσως να σας τις γράψω, είπε η Αννούλα κι άφησε από τα χέρια της ένα τριανταφυλλένιο μπουμπούκι.

-Ποιες εξετάσεις καλέ; Εγώ τώρα έγινα περδίκι , δεν με πονάει τίποτα!

Φεύγω φεύγω, έχω δουλειές με φούντες, άλλη φορά οι εξετάσεις!!!

Έκπληκτη η Αννούλα, κοίταζε μια τα δυο μπουμπούκια και μια την πόρτα από όπου βγήκε τρέχοντας η κυρία Μερόπη.

-Σου δίνω άφεση κύριε κλέφτη, χαλάλι της τα δυο μπουμπουκάκια, μουρμούριζε, καθώς έπαιρνε τον δρόμο του γυρισμού πετώντας!!

Αλλά να μη καταλάβω κάτι. Κι ύστερα σου λένε ότι οι μανούλες έχουν το χάρισμα της διαίσθησης!!!!

Μας έβαλαν τα γυαλιά μανούλα και προξενήτρα!!!! 

Υ.Γ. Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο «παίζοντας με τις λέξεις» που διοργάνωσε για άλλη μια φορά η

Μαρία στο μπλογκ της, Με ένα χάρτινο καραβάκι.

Διαβάστε εκεί όλες τις συμμετοχές.

Σ ευχαριστούμε πολύ για άλλη μια φορά Μαρία μου.

Συγχαρητήρια και στην άλλη Μαρία την Κανελλάκη για την πρωτιά της .

                                                  ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ