Ο Alexander
έσιαξε την τσάκιση στο παντελόνι του, άδειασε
μονορούφι το ακριβό μπράντι .κι ακούμπησε προσεκτικά το κρυστάλλινο ποτήρι στο
τραπεζάκι.
Μέχρι τώρα , όλα του ήρθαν βολικά και σήμερα ο Μέγας Δούκας
θα του απένειμε ένα μετάλλιο ανδρείας.
Η δεξίωση στον πύργο του, ήταν προς τιμήν του.
-Το μπάνιο είναι έτοιμο, κύριε, ακούστηκε πίσω του η φωνή
του μπάτλερ..
Ήρθε η ώρα να
ετοιμαστεί και να δικαιώσει τον λαό του που τον
ακολουθούσε πιστά.
Σε λίγο καιρό όλα θα ήταν δικά του.
Το οινοποιείο, τα χωράφια , ο πύργος.
Το σατανικό σχέδιο
του μπήκε σε εφαρμογή και τίποτα και κανείς δεν θα μπορούσε πια να το
σταματήσει.
Η Emilie έριξε μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη κι έσιαξε τη δαντέλα
στο ντεκολτέ της.
Παρά την απλότητα του,
ήταν ένα πανέμορφο φόρεμα που κολάκευε το καλλίγραμμο κορμί της..
Αποφάσισε να γυρίσει από τη Santa Barbara της
Αμερικής, στη Σκωτία, για να
αποκαταστήσει το όνομα της αγαπημένης της γιαγιάς, που είχε φύγει κρυφά από την πατρίδα της, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο.
Αν μάθαινε την αλήθεια πιο μπροστά, θα την έπαιρνε μαζί της και θα τη βοηθούσε να τα ξαναβρεί με τον
αδερφό της, τον Μεγάλο Δούκα.
Γνωστή συγγραφέας στον τόπο της, πρότεινε στον εκδοτικό οίκο
που συνεργαζόταν χρόνια, να γράψει ένα βιβλίο για τους πύργους και τα μυστήρια τους.
Με αυτή τη ιδιότητα βρισκόταν τώρα καλεσμένη στον πύργο.
-Μπορώ να έχω αυτό το χορό, δεσποινίς;
Γύρισε ξαφνιασμένη και βρέθηκε μπροστά σε δυο υπέροχα μάτια.
Δυο μάτια σαν φουρτουνιασμένες θάλασσες..
Αφέθηκε στα χέρια του κι ο Alexander την οδήγησε στο κέντρο της σάλας.
Είχε μαγευτεί από την αρρενωπή του φωνή κι από τον τρόπο που
την κοιτούσε.
Μια φωνή όμως μέσα
της ,της έλεγε να προσέχει αυτόν τον άνδρα με το θεληματικό πηγούνι και την ελιά που φαινόταν αμυδρά στο λαιμό του, εκεί που
τελείωνε το κολάρο του πουκάμισου του.
Μετά από μια καταπληκτική βραδιά, να ‘τοι τώρα και οι δύο φορώντας άψογες στολές ιππασίας, καβάλα στα άλογα που πήραν από τους στάβλους του πύργου, κάλπαζαν στα απέραντα
λιβάδια της Σκωτίας.
Άραγε η Emilie θα προλάβαινε να σταματήσει τα σχέδια του Alexander;
Άραγε ο Alexander
θα άλλαζε τα σχέδια του όταν θα μάθαινε την αληθινή ταυτότητα της Emilie ;
ΓΚΟΛ ΓΚΟΛ!!!!!!!
Ο Αλέκος όρθιος ωρυόταν για το αποτέλεσμα της ομάδας του.
Με μια κίνηση άνοιξε το κουτάκι της μπύρας και την κατέβασε
μονορούφι.
Πέταξε το άδειο κουτάκι προσπαθώντας να βάλει άλλο ένα
αποτυχημένο καλάθι στον σκουπιδοτενεκέ που έχασκε ανοικτός κι άδειος.
Αυτό έσκασε με θόρυβο επάνω στο σωρό από κουτάκια που κείτονταν
γύρω του την ώρα που ο Αλέκος έβγαζε
ένα μακρόσυρτο ρέψιμο από το στόμα του.
Η Λίτσα έντρομη κοιτούσε μια τα
γένια στο αξύριστο πρόσωπό του και μια την μισοπεσμένη φόρμα του.
Ήταν σαν να τον έβλεπε για πρώτη φορά.
Το βιβλίο της είχε πέσει στο πάτωμα και καθώς έσκυψε να το
σηκώσει, έγινε αντιληπτή από τον σύντροφό της.
-Αμαλίτσα, έτσι την έλεγε όταν ήθελε να την καλοπιάσει και
τώρα κάτι δεν του άρεσε στο βλέμμα της.
Τα μάτια της ήταν σαν φουρτουνιασμένες θάλασσες και περίμενε
να ξεσπάσει φουρτούνα όπου νάναι,
-Αμαλίτσα μου, είδες , είδες τη φάση;
Είδες τι έκανε ο Μεγάλος, ο Άρχοντας,;
Τι μεγάλος, τι άρχοντας , σου λέω, αυτός είναι βασιλιάς και
βάλε, είναι Δούκας !
Ναι αυτό είναι, Μέγας
Δούκας!
Γι αυτό τον ακολουθεί ο λαός
του.
-Ετοιμάσου ζαργάνα μου και μόλις τελειώσει ο αγώνας θα σε
πάω στο πανηγύρι της Αγίας Βαρβάρας.
Αύριο είναι η γιορτή της, μεγάλη η χάρη της και θα πάμε για
σουβλάκια.
Η Λίτσα κρατώντας αγκαλιά το αγαπημένο της βιβλίο, γύρισε
την πλάτη της και βγήκε από το δωμάτιο.
Ο Αλέκος έμεινε εμβρόντητος να κοιτάει την κλειστή πόρτα.
Τι είχε κάνει, τι είχε πει και τον παράτησε έτσι η ζαργάνα
του;
Δεν πρόλαβε να ξανασκεφτεί αν έπρεπε να πάει να την βρει,
γιατί η πόρτα άνοιξε κι εμφανίστηκε η Λίτσα ντυμένη με το κολλητό της τζιν και
το κόκκινο μπλουζάκι.
Στο λεπτό άλλαξε κι ο Αλέκος κι όλο χαρά καβάλησαν το παπάκι,
αφού βεβαιώθηκε ότι έδεσε σωστά το κράνος της και η Αμαλίτσα του.
Όλα κι όλα, μπορεί να ήταν λίγο άγαρμπος ο σύντροφος της και
να μην ήξερε από καλούς τρόπους, αλλά δεν τον άλλαζε με κανέναν δολοπλόκο
Αρλεκίνο!!!
Ξεκίνησαν φωνάζοντας και οι δυο.
Σάντα Μπάρμπαρα, ερχόμαστε.
Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο "Παίζοντας με τις λέξεις " που διοργανώνει η Μαρία στο
Χάρτινο καραβάκι της.
Μαρία μου, σ ευχαριστώ κι εγώ πάρα πολύ για την ωραία διοργάνωση αυτού του δρώμενου.
Είμαστε μαζί σου στα καλά αλλά και στα δύσκολα!!!!
Η νικήτρια του 20ου παιχνιδιού είναι η άλλη Μαρία μας, με το "
Δημιουργική απασχόληση"
Συγχαρητήρια και στις δυο σας κορίτσια.
Ευχαριστώ όσες κι όσους ψήφισαν τη δική μου συμμετοχή.
Δεν περίμενα με τίποτα να έρθει τρίτη.
Αρχικά είχα γράψει δύο ιστορίες κι επειδή δεν αποφάσιζα ποια από τις δύο να στείλω, τις ένωσα κι έκανα μία.
Ήταν αρκετά μεγάλη όμως , οπότε αναγκαστικά έκοψα μερικές λεπτομέρειες, τις οποίες πρόσθεσα τώρα.
Απόλαυσα το γράψιμο, ελπίζω κι εσείς να απολαύσατε το διάβασμα!!!!
Εδώ είναι όλες οι συμμετοχές.
Σας προτείνω να τις διαβάσετε όλες.
Καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε!!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!