ΟΙ 12 ΜΗΝΕΣ !!!

Με την εκπνοή του χρόνου, θα σας ευχηθώ Χρόνια πολλά και καλή χρονιά, με το υπέροχο αυτό κέντημα που μόλις τελείωσα. 

Το άρχισα τον Ιούλιο και το τελείωσα Δεκέμβριο, δλδ 6 μήνες γεμάτους.

Έγινε με πολύ κόπο ανάμεσα σε όλα τα άλλα που κάνω, κόβοντας ώρες από τον ύπνο, το διάβασμα, τη μεσημεριανή ανάπαυση κι από ό,τι άλλο μπορούσε να περιμένει.

Το κέντημα αυτό, είναι έμπνευση και σύνθεση της Μαρίας Σπαντιδάκη που έχει το μπλογκ , Το ήθος που χάσαμε.
Εδώ μπορείτε να δείτε το δικό της και τον τρόπο που μπορείτε να αποκτήσετε το σχέδιο, αν θέλετε να το κεντήσετε κι εσείς.

Νομίζω αξίζει τον κόπο ένα τέτοιο έργο.

Οι εγγονές μου περιμένουν να μάθουμε τους μήνες και τί έχει ο κάθε ένας τους.
Κάθε τόσο έβλεπαν την πρόοδο του και με ρωτούσαν πότε θα τελειώσει.

Και μια και βολεύει η μέρα που το τελείωσα, λέω να πάρω μέρος και στη φιλική πρόσκληση που κάνει η Σοφία που έχει το μπλογκ Τίποτα δεν πάει χαμένο.

Η πρόσκληση είναι για τον χρόνο και σκέφτηκα ότι είναι ιδανικό το θέμα του κεντήματος.
Έτσι θα το δουν κι από άλλες χώρες οι φίλες bloggers που αγαπούν την χειροτεχνία .


                         Καλή χρονιά.
Υγεία, Αγάπη και Ειρήνη σε όλο τον  κόσμο.

ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ!!!!!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!

Ο ταχυδρόμος χτύπησε πολλές φορές κι εφέτος.
Τις τρεις φορές έφερε πακετάκια με Χριστουγεννιάτικα δωράκια από την μυστική ανταλλαγή δώρων!
Το πρώτο ήρθε από την Μυτιλήνη από φίλη ομάδας με  κεντήματα του φβ .
Το κρέμασα στην πόρτα της εισόδου , από μέσα φυσικά κι εκεί θα μείνει να διαβάζουμε καθημερινά τις 2020 ευχές που κέντησε η άγνωστη διαδικτυακή φίλη και την ευχαριστώ πολύ!!!

Το δεύτερο ήρθε πάλι από φίλη του φβ, αυτή τη φορά όμως ήταν από τη Θεσσαλονίκη κι έτσι βρεθήκαμε κι ανταλλάξαμε ζωντανά τα δωράκια μας.
Υπέροχα κι αυτά τα στολίδια, βρήκαν τη θέση τους στην κουρτίνα δίπλα στο δέντρο!

Το τρίτο ήρθε από την Αθήνα  από τη γνωστή μας φίλη Μαρία  Νικόλ που έχει το  μπλογκ Δημιουργίες στο χέρι.
Ήταν το μυστικό μου ταίρι στο Secret Santa που διοργάνωσε κι εφέτος η Μαριλένα μας.

Είχα δει εδώ http://dimiourgiesstoxeri.blogspot.com/2019/11/blog-post_13.html τις υπέροχες κολοκύθες της και τις θαύμασα και να τώρα έχω μια δική μου!!

Μαζί κι ένα υπέροχο κουτί διακοσμημένο κι αυτό από την ίδια.
Είχε και γλυκάκια τα οποία εξαφανίστηκαν πριν φωτογραφηθούν!!!!!😊😊😊😊
Μαρία Νικόλ, σ ευχαριστώ πολύ, μου έδωσες κι εσύ μεγάλη χαρά!!!!!

Όλα αυτά τα μικροδωράκια ομορφαίνουν τόσο πολύ τη ζωή μας, που καλό είναι να το εφαρμόζουμε όσο κι όποτε  μπορούμε.
Με υλικά που έχουμε τις περισσότερες φορές, δίνουμε χαρά σε φίλους γνωστούς κι άγνωστους.

Το δικό μου χειροποίητο δωράκι ήταν το δεντράκι μακραμέ που το αγαπώ πάρα πολύ και συνηθίζω να το στέλνω!!!!!

Οι άλλες δραστηριώτητες  των ημερών , ήταν στολίδια , στολίδια , στολίδια.....

Φυσικά με την ανάλογη παρέα!!!!!!!

Εδώ η Ευγενούλα μας, που γιορτάζει σήμερα, έβαζε χρυσόσκονη στα κουκουνάρια κι όχι μόνο!!!!
Μέχρι το Πάσχα και βάλε, θα την ανακαλύπτουμε στα πιο απίθανα μέρη!!!!!

Εδώ βάφει αυγοθήκες για να κάνουμε πάλι, για μαντέψτε, στολίδια φυσικά!!!!!!!!

Κι έγινε ο Αη Βασίλης.....

.....ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο....

...εδώ το καλό προφίλ του Αη Βασίλη!!!!!!

Παρέα τα δυο τους!!!!

Εδώ βλέπετε και τις αυγοθήκες στο φυσικό τους χρώμα!!!!!

Η Ιωάννα μας, πάλι , ήθελε να ζωγραφίσει κι αφού γέμισε άσπρα χαρτιά με διάφορα χρώματα, ό,τι ήθελε αυτή, ήθελε να τα στείλουμε σαν κάρτες!!
Τέτοια αυτοπεποίθηση για τις ζωγραφιές της!!!!!

Τη βοήθησα κι εγώ κόβοντάς τα σε λωρίδες και δημιουργώντας αυτά τα μίνιμαλ δεντράκια!!!!!
Έτσι έγινε το χατίρι της και στείλαμε αξιοπρεπώς τις ζωγραφιές της!!

Εκτός από καλή ζωγράφος, είναι και πού καλή κόπτρια!!!
Όλο με ένα ψαλίδι στο χέρι, διορθώνει τα πάντα!!!!
Μη δει κουτί με υλικά ανοικτό, τρέχει κι αρχίζει τη δράση της!!

Στολίσαμε τις ωραίες μπάλες που είχα φτιάξει πριν χρόνια και μπορείτε να τις δείτε καλύτερα εδώ.
Πρόσθεσα μερικές καινούργιες κι εφέτος, γιατί όλο και χαρίζω μερικές κάθε φορά!!!!
Εδώ, μπορείτε να δείτε όλες τις Χριστουγεννιάτικες δημιουργίες μου.

Επειδή είναι μεγάλες για το δέντρο μας και δεν είχα τόσο μεγάλη πιατέλα, σκέφτηκα να αξιοποιήσω κάτι από το μαγικό μπαούλο μου!!!!!!

Το βρήκατε τί είναι;!!!!!!!!

Τα καπάκια ενός ανεμιστήρα που τα έβαψα με χρυσό σπρέι!!!!!!! 

Ακόμη και τώρα τελευταία στιγμή, κάτι φτιάξαμε, δεν έχετε παράπονο, ούτε οι ιώσεις δεν μας σταματάνε!!!!

Καλά Χριστούγεννα και του χρόνου με υγεία.

ΜΕ ΕΝΑ ΑΡΛΕΚΙΝ ΞΕΧΝΙΕΣΑΙ!!!!! { παίζοντας με τις λέξεις #20 )

Ο Alexander έσιαξε την τσάκιση στο παντελόνι του,  άδειασε μονορούφι το ακριβό μπράντι .κι ακούμπησε προσεκτικά το κρυστάλλινο ποτήρι στο τραπεζάκι.

Μέχρι τώρα , όλα του ήρθαν βολικά και σήμερα ο Μέγας Δούκας θα του απένειμε ένα μετάλλιο ανδρείας.

Η δεξίωση στον πύργο του, ήταν προς τιμήν του.

-Το μπάνιο είναι έτοιμο, κύριε, ακούστηκε πίσω του η φωνή του μπάτλερ..

Ήρθε η  ώρα να ετοιμαστεί και να δικαιώσει τον λαό του που τον ακολουθούσε πιστά.

Σε λίγο καιρό όλα θα ήταν δικά του.

Το οινοποιείο, τα χωράφια , ο πύργος.

Το σατανικό  σχέδιο του μπήκε σε εφαρμογή και τίποτα και κανείς δεν θα μπορούσε πια να το σταματήσει.

Η Emilie έριξε μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη κι έσιαξε τη δαντέλα στο ντεκολτέ της.

Παρά την απλότητα του, ήταν ένα πανέμορφο φόρεμα που κολάκευε το καλλίγραμμο κορμί της..

Αποφάσισε να γυρίσει από τη Santa Barbara της Αμερικής,  στη Σκωτία, για να αποκαταστήσει το όνομα της αγαπημένης της γιαγιάς, που είχε φύγει κρυφά  από την πατρίδα της, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο.

Αν μάθαινε την αλήθεια πιο μπροστά, θα την έπαιρνε  μαζί της  και θα τη βοηθούσε να τα ξαναβρεί με τον αδερφό της, τον Μεγάλο Δούκα.

Γνωστή συγγραφέας στον τόπο της, πρότεινε στον εκδοτικό οίκο που συνεργαζόταν χρόνια, να γράψει ένα βιβλίο για  τους πύργους και τα μυστήρια τους.

Με αυτή τη ιδιότητα βρισκόταν τώρα καλεσμένη στον πύργο.

-Μπορώ να έχω αυτό το χορό, δεσποινίς;

Γύρισε ξαφνιασμένη και βρέθηκε μπροστά σε δυο υπέροχα μάτια.

Δυο μάτια σαν φουρτουνιασμένες θάλασσες..

Αφέθηκε στα χέρια του κι ο Alexander  την οδήγησε  στο κέντρο της σάλας.

Είχε μαγευτεί από την αρρενωπή του φωνή κι από τον τρόπο που την κοιτούσε.

 Μια φωνή όμως μέσα της ,της έλεγε να προσέχει αυτόν τον άνδρα με το θεληματικό πηγούνι και την ελιά που φαινόταν αμυδρά στο λαιμό του, εκεί που τελείωνε το κολάρο του πουκάμισου του.

Μετά από μια καταπληκτική βραδιά, να ‘τοι τώρα και οι δύο φορώντας  άψογες στολές ιππασίας,  καβάλα στα άλογα που πήραν από τους στάβλους του πύργου, κάλπαζαν στα απέραντα λιβάδια της Σκωτίας.

Άραγε η Emilie θα προλάβαινε να σταματήσει τα σχέδια του Alexander;

Άραγε ο Alexander θα άλλαζε τα σχέδια του όταν θα μάθαινε την αληθινή ταυτότητα της Emilie ;

ΓΚΟΛ ΓΚΟΛ!!!!!!!

Ο Αλέκος όρθιος ωρυόταν για το αποτέλεσμα της ομάδας του.

Με μια κίνηση άνοιξε το κουτάκι της μπύρας και την κατέβασε μονορούφι.

Πέταξε το άδειο κουτάκι προσπαθώντας να βάλει άλλο ένα αποτυχημένο καλάθι στον σκουπιδοτενεκέ που έχασκε ανοικτός κι άδειος.

Αυτό έσκασε με θόρυβο επάνω στο σωρό από κουτάκια που κείτονταν γύρω του την ώρα που ο Αλέκος  έβγαζε ένα μακρόσυρτο ρέψιμο από το στόμα του.

Η Λίτσα έντρομη κοιτούσε μια τα γένια στο αξύριστο πρόσωπό του και μια την μισοπεσμένη φόρμα του.

Ήταν σαν να τον έβλεπε για πρώτη φορά.

Το βιβλίο της είχε πέσει στο πάτωμα και καθώς έσκυψε να το σηκώσει, έγινε αντιληπτή από τον σύντροφό της.

-Αμαλίτσα, έτσι την έλεγε όταν ήθελε να την καλοπιάσει και τώρα κάτι δεν του άρεσε στο βλέμμα της.

Τα μάτια της ήταν σαν φουρτουνιασμένες θάλασσες και περίμενε να ξεσπάσει φουρτούνα όπου νάναι,

-Αμαλίτσα μου, είδες , είδες τη φάση;

Είδες τι έκανε ο Μεγάλος, ο Άρχοντας,;

Τι μεγάλος, τι άρχοντας , σου λέω, αυτός είναι βασιλιάς και βάλε, είναι Δούκας !

Ναι αυτό είναι,  Μέγας Δούκας!

Γι αυτό τον ακολουθεί ο λαός του.

-Ετοιμάσου ζαργάνα μου και μόλις τελειώσει ο αγώνας θα σε πάω στο πανηγύρι της Αγίας Βαρβάρας.  

Αύριο είναι η γιορτή της, μεγάλη η χάρη της και θα πάμε για σουβλάκια.

Η Λίτσα κρατώντας αγκαλιά το αγαπημένο της βιβλίο, γύρισε την πλάτη της και βγήκε από το δωμάτιο.

Ο Αλέκος έμεινε εμβρόντητος να κοιτάει την κλειστή πόρτα.

Τι είχε κάνει, τι είχε πει και τον παράτησε έτσι η ζαργάνα του;

Δεν πρόλαβε να ξανασκεφτεί αν έπρεπε να πάει να την βρει, γιατί η πόρτα άνοιξε κι εμφανίστηκε η Λίτσα ντυμένη με το κολλητό της τζιν και το κόκκινο μπλουζάκι.  

Στο λεπτό άλλαξε κι ο Αλέκος κι όλο χαρά καβάλησαν το παπάκι, αφού βεβαιώθηκε ότι έδεσε σωστά το κράνος της και η Αμαλίτσα του.

Όλα κι όλα, μπορεί να ήταν λίγο άγαρμπος ο σύντροφος της και να μην ήξερε από καλούς τρόπους, αλλά δεν τον άλλαζε με κανέναν δολοπλόκο Αρλεκίνο!!!

Ξεκίνησαν φωνάζοντας και οι δυο.

Σάντα Μπάρμπαρα,  ερχόμαστε.



Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο "Παίζοντας με τις λέξεις " που διοργανώνει η Μαρία στο Χάρτινο καραβάκι της.

Μαρία μου, σ ευχαριστώ κι εγώ πάρα πολύ για την ωραία διοργάνωση αυτού του δρώμενου.
Είμαστε μαζί σου στα καλά αλλά και στα δύσκολα!!!!

Η νικήτρια του 20ου παιχνιδιού είναι η άλλη Μαρία μας, με το "Δημιουργική απασχόληση"
Συγχαρητήρια και στις δυο σας κορίτσια.

Ευχαριστώ  όσες κι όσους ψήφισαν τη δική μου συμμετοχή.
Δεν περίμενα με τίποτα να έρθει τρίτη.

Αρχικά είχα γράψει δύο ιστορίες κι επειδή δεν αποφάσιζα ποια από τις δύο να στείλω, τις ένωσα κι έκανα μία.
Ήταν αρκετά μεγάλη όμως , οπότε αναγκαστικά έκοψα μερικές λεπτομέρειες, τις οποίες πρόσθεσα τώρα.


Απόλαυσα το γράψιμο, ελπίζω κι εσείς να απολαύσατε το διάβασμα!!!!

Εδώ  είναι όλες οι συμμετοχές.
Σας προτείνω να τις διαβάσετε όλες.

Καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε!!

                                                  ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!

 

ΟΙ ΒΟΗΘΟΙ ΤΟΥ ΑΗ ΒΑΣΊΛΗ!!!!!!!

Είμαστε οι βοηθοί του Αη Βασίλη και ήρθαμε να δούμε αν είστε καλά παιδιά!!!!!!!

Οι βαλίτσες μας είναι γεμάτες δωράκια. 

Ο μήνας Δεκέμβρης είναι ο μήνας των δώρων και των χριστουγεννιάτικων στολιδιών.

Φυσικά και το θέμα των Creative Bloggers δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από αυτό.

Χριστουγεννιάτικο στολίδι!!!!

Ορίστε και το λογότυπο αν δεν με πιστεύετε!!!!!!!!

Πάμε λοιπόν.

Τί να φτιάξουμε, τί να φτιάξουμε;

Επειδή είμαστε πολύ ωραίοι, σκέφτηκε ο Αη Βασίλης να σας δώσει τη συνταγή για να μας φτιάξετε κι εσείς.
Ακόμη κι αν δεν ξέρετε να ράβετε, μπορείτε να μας κάνετε .
Πώς;
Δείτε παρακάτω.
Τα υλικά που θα χρειαστείτε είναι:

*Το εσωτερικό χαρτόνι από το χαρτί υγείας.
*Τσόχες ή διάφορα υφάσματα από παλιά  ρούχα.
*Χαρτόνι από κουτιά συσκευασίας
*Ζεστή σιλικόνη
*Υπόλοιπα από μαλλιά πλεξίματος
*Γέμισμα για μαξιλάρια
*
Κουδουνάκια

Τυλίγουμε το ρολό με ένα κομμάτι τσόχα και το κολλάμε με ζέστη σιλικόνη.
Αν θέλουμε στην ένωση βάζουμε μια λωρίδα από άλλο χρώμα.

 Γεμίζουμε το κενό με χαρτιά διάφορα για να μη στραβώσει το σώμα.

Παίρνουμε ένα χαρτόνι από κουτί συσκευασίας και κόβουμε στρογγυλά για την βάση.

Κολλάμε τα στρογγυλά χαρτόνια στην τσόχα και ψαλιδίζουμε σε απόσταση 1 εκατοστού με το ειδικό ψαλίδι , αν έχουμε.

Το μέγεθος του φύλου της τσόχας που χρησιμοποίησα είναι Α4.
Κόβουμε διαγώνια κι από το κάθε κομμάτι φτιάχνουμε το καπέλο.
Από τα κομμάτια που μένουν φτιάχνουμε τις βάσεις και τα μπαλώματα στα καπέλα.

Διπλώνουμε στα δύο το τρίγωνο και το ράβουμε με εξωτερικές μεγάλες βελονιές .
Μπορούμε όμως και να κολλήσουμε τις πλευρές αυτές αρκεί να αφήσουμε 1 εκατοστό περισσότερο για να μη μικρύνει το καπέλο.

Φτιάχνουμε τα γένια, τυλίγοντας το μαλλί σε ένα χαρτόνι 10 εκατ.

Κολλάμε τις μύτες που μπορεί να είναι ένα πομ πομ αγοραστό ή μια μεγάλη ξύλινη χάντρα ή να τη φτιάξουμε εμείς  με ένα στρογγυλό κομμάτι τσόχα.

Γεμίζουμε το σκουφάκι με μεταξωβάμβακα και το κολλάμε επάνω στο σώμα.
Στο κάτω μέρος κολλάμε τη βάση.
Τα μπαλώματα στα καπέλα είναι προαιρετικά.
Τελευταία λεπτομέρεια , τα κουδουνάκια και είμαστε έτοιμοι!!!!!

Δεν είμαστε γλύκες;
Οποίος μας είδε ξετρελάθηκε κι εμείς χαμογελάμε κάτω από τα μουστάκια μας.

Είμαστε έτοιμοι να στολίσουμε τα δωμάτια των παιδιών που θα μας πάρουν σαν δώρο.
Κι επειδή είναι πολλά τα παιδάκια που μας θέλουν, σκέφτηκαν οι κυρίες από το ΚΑΠΗ να φτιάξουν αρκετά για τα παζάρια που γίνονται αυτό τον καιρό!!!!
Είπαμε, είναι ο μήνας των δώρων και των στολιδιών!!!!!!!

Μαζεύτηκαν λοιπόν και βοήθησαν όλες με πολύ χαρά!!!!

Μια στρατιά ολόκληρη από κοκκινοσκούφιδες προστέθηκαν στην παρέα μας!

Όλοι μαζί λίγο πριν αναχωρήσουν!!

Κάθε κυρία ανέλαβε ένα πόστο.
Άλλη έκανε τις βάσεις,

άλλη έκανε τα σκουφιά,

άλλη τις μύτες,

άλλη τα σώματα,

άλλη έραβε τα σκουφιά,

άλλη τα γένια.

Με λίγα λόγια, όλες μαζί φτιάξαμε πάρα πολλά νανάκια τα οποία δόθηκαν σε συλλόγους για να πουληθούν για φιλανθρωπικό σκοπό.
Προσπαθήστε το. Γίνονται πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα.

Μη παραλείψετε να επισκεφθείτε και τα άλλα κορίτσια της παρέας μας για να  δείτε τί έφτιαξαν ή τί θα φτιάξουν για χριστουγεννιάτικο στολίδι.

• Χριστίνα από Art Decoration Crafting ………………………………….. 02/12/2019
• Λαμπρινή από Lamprouka ……………………………………………… 03/12/2019
• Μαρίνα από to e-periodiko mas ………………………………………… 04/12/2019
• Ελπίδα από Two Boys & Hope ……………………………………………… 05/12/2019
• Νικολέττα από Crafty Details ………………………………………………… 06/12/2019
• Ρένα από δια χειρός Ρένας Χριστοδούλου …………………………………. 07/12/2019
• Ελεάνα από My Home My Memories ………………………………………. 09/12/2019
• Κικίτσα από DIY My Day ……………………………………………………. 10/12/2019
• Σωτηρία από My Little World ……………………………………………….. 11/12/2019
• Νίκη από Ονειροποιείο ………………………………………………………. 12/12/2019
• Ελένη από Καρυδότσουφλο …………………………………………………. 13/12/2019
• Κική από Creative Moments ……………………………………………….. 14/12/2019

Έχουμε ακόμα αρκετές ημέρες μέχρι τα Χριστούγεννα, όλο και κάτι άλλο  θα φτιάξουμε.

Οπότε μείνετε κοντά μας!!!!!

Να είστε όλοι καλά!!!!

ΠΕΤΑΛΟΎΔΕΣ!!

Αφού ο χειμώνας δεν λέει να έρθει, ας φτιάξω την 3η εποχή, την Άνοιξη!

Δεν ήταν στο πρόγραμμα, όμως ήρθε η πρόσκληση της Μίας και είπα να αλλάξω τη σειρά.
Βοήθησε βέβαια  ο ζεστός καιρός και που είδα να ανθίζουν πριν την ώρα τους τα δέντρα.
Έχασαν κι αυτά τη σειρά τους, όχι μόνο εγώ.

Τι λέει η πρόσκληση;
Κάντε πεταλούδες με όποιο τρόπο θέλετε κι ό,τι θέλετε.

Πανικός!
Δεν υπάρχει χρόνος για ανοιξιάτικα τώρα καλέ.
Πρέπει να ετοιμάσω τα χριστουγεννιάτικα αφού.
Να ανοίξω τα κουτιά μου να δω αν βρω τα κατάλληλα υλικά;
Και δεν τα ανοίγεις;
Τί μας ρωτάς;

Θα ράψεις, θα κεντήσεις, θα κολλήσεις;
Όλα είναι χρονοβόρα, δεν θα προλάβεις, άστο.

Δεν γίνεται, έδωσα το λόγο μου στη Μία, κάτι θα κάνω.

Κάπου τις έβαλα, πού τις έβαλα όμως;
Α! νάτες!

Τώρα προλαβαίνω, αφού τις βρήκα.

Πεταλούδες  καρφίτσες που τις είχα κάνει για μπομπονιέρες στον γάμο του γιού μου κι όλο έλεγα να τις αξιοποιήσω για να φαίνονται.

Δυο κλαδιά με χάντρες, δώρο φίλης, που ήταν σε ένα βάζο.

Ένα από τα στρογγυλά ξύλα που βρήκα κι ένα κομμάτι ύφασμα.

Το ύφασμα έντυσε το ξύλο, τα κλαδιά έγιναν στεφάνι και οι πεταλούδες θρονιάστηκαν επάνω του!

Τόσο απλά!

Και το δωμάτιο ξανάγινε άνω κάτω 😊😊😊

Δεν πειράζει όμως.
Τελείωσα στην ώρα μου και κράτησα τον λόγο μου.

Μαράκι μου, έτοιμη η δική μου συμμετοχή για το πάρτυ των γενεθλίων σου.

Σ ευχαριστώ πολύ, γιατί έγινε αφορμή να αξιοποιήσω τις ωραίες πεταλούδες μου.

Οι πεταλούδες είναι αγαπημένο μου θέμα.
Μπορείτε να  δείτε κι άλλες εδώ κι εδώ.

Το 4ο στρογγυλό ξύλο θα γίνει χειμωνιάτικο, πολύ χειμωνιάτικο λέμε.
Με χιόνι, μπας κι αποφασίσει να έρθει ο χειμώνας κάποια στιγμή.

Δεν σας είπα, βρήκα κι άλλα ίδια ξύλα.
Έπεται συνέχεια.

Να είστε όλοι καλά.

ΛΙΓΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΚΟΜΑ!!!!!

 Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη #4

Το ρυθμικό κούνημα του τραίνου τον νανούριζε.

Λίγο πριν, φόρεσε τις μεταξωτές του πυτζάμες ,  κρέμασε το ακριβό του κοστούμι  στην κρεμάστρα, έβαλε την βαλίτσα στο ντουλάπι και ξάπλωσε  στο αναπαυτικό κρεβάτι της πρώτης θέσης .

Τι απόφαση κι αυτή, να ακυρώσει τελευταία στιγμή το αεροπορικό εισιτήριο και να ταξιδέψει με το τραίνο!

Ήθελε όμως να γυρίσει πίσω με τον ίδιο τρόπο που έφυγε από την πατρίδα του πριν ……πριν πόσα χρόνια;

Γι αυτό  θέλησε να ταξιδέψει με το τραίνο, για να σκεφτεί όλα αυτά τα χρόνια .

Πώς έφυγε, πού πήγε , τί έγινε , τι κέρδισε, τι έχασε;

Δύο μήνες παντρεμένοι κι έπρεπε να την αποχωριστεί.

Ξεκίνησαν τη νέα τους ζωή με τόσα όνειρα!

Φτωχοί μεν, αλλά πολύ ερωτευμένοι. Η ζωή στο χωριό ήταν δύσκολη κι έπρεπε να παλέψουν, να δουλέψουν σκληρά.

Δεν τους τρόμαζε όμως η δουλειά, ήταν νέοι, δυνατοί και γεμάτοι όνειρα.

Όνειρα που πάγωσαν μαζί με τη σοδειά τους.

Καταστράφηκαν τα πάντα .

Και τώρα πώς θα πλήρωναν τα χρέη τους;

 Δεν υπήρχε άλλος τρόπος  πια.

Ο μεσάζων που γύριζε στα χωριά και πρόσφερε δουλειά κάπου στην Ευρώπη, θα ξαναπερνούσε σε λίγες μέρες για την τελική απάντηση.

Η μετανάστευση ήταν η μόνη λύση!

Σίγουρα θα έφευγαν πολλοί οι νέοι από το χωριό τους , μετά από αυτή την κακοκαιρία.

Με πολύ πόνο στην καρδιά , τη φίλησε για άλλη μια φορά , άρπαξε τη μικρή βαλίτσα του και το μπογαλάκι με τα λιγοστά τρόφιμα για το δρόμο, άνοιξε την πόρτα και βγήκε βιαστικά.

Ο δυνατός αέρας σκέπασε τα γοερά κλάματα της Ασημένιας του.

Ευτυχώς , γιατί λίγο ήθελε να γυρίσει πίσω.

Στην πλατεία του χωριού περίμενε το φορτηγό που θα τους μετέφερε στον πιο κοντινό σταθμό.

Αυτό ήταν, το τραίνο ξεκίνησε μουγκρίζοντας σαν δράκος.

Άλλη μια φουρνιά από ζεστό κρέας θα έτρωγε κι αυτή τη φορά.

Όλα τα νέα παλικάρια που αναγκάζονταν να αφήσουν την πατρίδα τους για να δουλέψουν στα ξένα.

Σε κάθε σταθμό ανέβαιναν όλο και πιο πολλοί, άλλοι γελαστοί και χαρούμενοι κι άλλοι λυπημένοι όπως αυτός.

Δυο μερόνυχτα κράτησε το ταξίδι τους για το βορρά.

 Τα λιγοστά τρόφιμα, ψωμί, ελιές, λίγο τυρί και πίτα που του έφτιαξε η μάνα του,  ίσα που έφτασαν.

Θα έκανε υπομονή, θα έκαναν υπομονή για ένα χρόνο, τόσο είχαν πει ότι θα δούλευε, ένα χρόνο , ίσα για να ξεχρεώσουν και μετά θα γύριζε πίσω .

Πίσω στην αγαπημένη του Ασημένια.

Τώρα που έφτασαν, η πρώτη του δουλειά ήταν να της γράψει ότι έφτασαν καλά , ότι ο καιρός θα περνούσε  γρήγορα και θα ήταν πάλι μαζί.

Τα νέα ήρθαν γρήγορα , μετά από ένα μήνα, με το τραίνο που έφερε  τους καινούργιους,

 Η Ασημένια  περίμενε το πρώτο τους παιδί.

Να χαρεί, να κλάψει;

Αυτό σήμαινε κι άλλα έξοδα, ίσως κι άλλος χρόνος μακριά της.

Λίγη υπομονή ακόμα αγαπημένη μου.

Γνώρισε τον γιο του τρία χρόνια μετά, τότε θεώρησε ότι το κομπόδεμα του ήταν αρκετό για να ξοδέψει λίγα για το ταξίδι της επιστροφής.

Νόμισε, ότι η εξορία του έφτασε στο τέλος της.

Ο γάμος της αδερφής του, ήταν δική του υποχρέωση αφού αυτά τα χρόνια  ο πατέρας τους αρρώστησε και πέθανε. .

Λίγη υπομονή ακόμη Ασημένια μου.

Μόλις πάω θα φροντίσω για τα χαρτιά σου, θα είμαστε μαζί και θα μαζέψουμε πιο γρήγορα όλα όσα χρειάζονται.

Το παιδί θα μείνει λίγο καιρό με  την μάνα μου για να μπορέσεις να δουλέψεις κι εσύ,.

Δεν έφυγε ποτέ η Ασημένια.

Έμεινε πίσω κι έφερε στον κόσμο την κόρη τους.

Τώρα είχε καλύτερη δουλειά και πίστευε πως έφτασε η ώρα της επιστροφής.

Μήπως όμως να έκαναν λίγη υπομονή ακόμα για να αγόραζαν ένα σπίτι για το κοριτσάκι τους;

Λίγη υπομονή ακόμα για να τελειώσει ο γιος τους το σχολείο και να του ανοίξουν μια δουλειά να μη παιδεύεται με τη γη;

Λίγη υπομονή ακόμα , γιατί βρήκε μια καταπληκτική ευκαιρία, ένα μαγαζί στο κέντρο της πόλης όπου έμενε;

Θα ήταν πια αφεντικό και δεν θα είχαν ανάγκη κανέναν.

Τώρα θα την έπαιρνε κοντά του οπωσδήποτε.

Τα παιδιά ήταν μεγάλα , μπορούσαν να μείνουν με τη γιαγιά τους για λίγο καιρό.

Λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο.
Η μάνα έφυγε ξαφνικά και για άλλη μια φορά η Ασημένια έμεινε στο χωριό.

Γύριζε πίσω.

Οριστικά αυτή τη φορά.

Το σπίτι της κόρης αγοράστηκε , η δουλειά του γιου στήθηκε.

-Τα πούλησα όλα Ασημένια μου κι έρχομαι.

Φτάνει τόση υπομονή, έχει κι αυτή τα όρια της και νομίζω ότι τα ξεπεράσαμε προ πολλού.

Ήταν τα λόγια του στο τηλέφωνο.

Λίγη μόνο υπομονή μέχρι να γυρίσω και να αρχίσουμε από την αρχή, από εκεί που σταματήσαμε πριν ….πριν πόσα χρόνια;

Συγνώμη αγαπημένη μου για όλα όσα σου στέρησα, όλα όσα στερηθήκαμε.

Τα χρήματα μπορεί να αγοράζουν σπίτια και δουλειές, δεν αγοράζουν όμως άδειες νύχτες, άδειες αγκαλιές.

Μπορεί να κέρδισα πολλά , μπορεί να έφυγα με μπαλωμένα ρούχα και τώρα να γυρίζω με ακριβό κοστούμι και βαλίτσες γεμάτες δώρα,  έχασα όμως όλες τις οικογενειακές μας στιγμές.

Ελπίζω να  τις αναπληρώσουμε , μεγαλώνοντας  μαζί τα εγγόνια μας.

Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή για την 4η Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη  που διοργανώνει η Μαίρη από την ΓΗΙΜΗ ΜΑΤΙΑ  που τόσο αγαπήσαμε!

Μαίρη μου, ευχαριστώ πολύ.

Χαίρομαι που παίρνω κι εγώ μέρος σ αυτό το δρώμενο!

Τη φωτογραφία την διάλεξε η  Κλαύδια που προηγήθηκε και η λέξη-κλειδί είναι Μετανάστευση.

Σ ευχαριστώ πολύ Κλαύδια μου.  Είχα μεγάλη αγωνία για τη φωτογραφία και τη λέξη.

Δεν θα μπορούσες να διαλέξεις πιο κατάλληλη για μένα.

Κόρη μετανάστη, έγραψα μια ιστορία φανταστική αλλά όχι κι απίθανη.

Διάλεξα να έχει αίσιο τέλος γιατί και μόνο ο τίτλος πονάει.

'Ήρθε η σειρά μου να παραδώσω τη σκυτάλη στην επόμενη που είναι η Κατερίνα από το https://pause-theblog.blogspot.com/

Η λέξη-κλειδί είναι ΕΞΟΔΟΣ 

Κατερίνα, μπορείς να την ερμηνεύσεις όπως θέλεις .

Σαν τέλος ή σαν αρχή.

Καλή επιτυχία!!!!!