Τελείωσε, τελείωσε
ΤΕΛΕΙΩΣΕ!!!!!!!
Γιατί κάνω τόση φασαρία;
Διαβάστε και θα με δικαιολογήσετε.
Όλα άρχισαν περίπου το 1990, δλδ τον προηγούμενο αιώνα.
Κάθε φορά που έραβα κάτι, μοδίστρα γαρ για χρόνια, έβαζα στην άκρη τα κομματάκια που περίσσευαν.
Και κάθε φορά που γέμιζε μια κούτα, τα έκοβα λίγα λίγα σε κομματάκια 10 Χ 10 εκατοστά.
Είχα βάλει στο μυαλό μου να φτιάξω ένα πάπλωμα πατσγουορκ.
Και μετά άρχισα να τα ενώνω ανά 4, ταιριάζοντας τα χρώματα.
Κάθε στάδιο έπαιρνε μήνες, μπορεί και χρόνια.
Δεν έραβα πάντα τέτοια υφάσματα , ούτε μου άρεσαν όλα για τη δουλειά που τα ήθελα.
Κι όσο μαζεύονταν και πλήθαιναν, τόσο σκεφτόμουν πώς θα καπιτονάρω το πάπλωμα όταν τα ενώσω όλα.
Νόμιζα ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος από το να καπιτονάρω αφού τα ενώσω πρώτα όλα.
Ευτυχώς που μπήκε στη ζωή μου το διαδίκτυο κι άρχισα να μαθαίνω καινούργια πράγματα.
Έτσι έμαθα ότι μπορώ να καπιτονάρω κάθε κομμάτι ξεχωριστά.
Κι άρχισε καινούργιος κύκλος για τα κουρελάκια μου.
Ύφασμα μονόχρωμο για την πίσω πλευρά, βάτα στη μέση και τα χρωματιστά από πάνω.
Γαζί γύρω-γύρω και διαγώνια για να πιαστεί και η βάτα μαζί.
Κάθε τόσο τα έστρωνα για να δω πώς φαίνονται και για να υπολογίσω πόσα περίπου θα χρειαστώ.
Για το κέντρο είχα αποφασίσει να χρησιμοποιήσω αυτό το πανό, που δεν είχε πια τοίχο να σταθεί ούτε καρφί να κρεμαστεί.
Δεν είχα αφήσει ούτε ένα η κακούργα που να μη κρεμάσω κάτι άλλο.
Όλο σκεφτόμουν πού να το βάλω κι εδώ ήρθε κι έδεσε, αφού κι αυτό είναι φτιαγμένο από κουρελάκια.
Ένα ύφασμα μπλε με αστεράκια, έγινε πλαίσιο γύρω του και για να το ξεχωρίσει από τα χρωματιστά κομμάτια και για να γίνει η διάστασή του κατάλληλη για να ενωθεί μαζί τους.
Κι άρχισε να μεγαλώνει και να μεγαλώνει κι ευτυχώς που τώρα είχα και βοηθό.
Την Ιωάννα, που έκανε μεγάλη χαρά όταν τα αράδιαζα επάνω στο κρεββάτι και προσπαθούσα να κάνω συνδυασμούς.
Δείτε πόσο σοβαρά έχει πάρει τον
ρόλο της.
Κόβει κουρελάκια και κάνει πως ράβει στη μηχανή.
Περιμένει να ψηλώσει για να φτάνουν τα ποδαράκια της στο πεντάλ.
Ράφτηκαν από την καλή, με τα ξέφτια να φαίνονται.
Είναι ένα κουρελοπάπλωμα, rag quilt.
Οι άκρες όλες κόπηκαν με το ζικ ζακ ψαλίδι.
Για το τελείωμα, αφού συσκέφτηκα με τον εαυτό μου πολλές φορές κι αφού καταφύγαμε στο πιντερστ άλλες τόσες, αποφασίσαμε ομόφωνα να το πλαισιώσουμε με μια φάσα η οποία έγινε από χρωματιστά κομμάτια 5 Χ 10 κι ένα μονόχρωμο ύφασμα που θα την ένωνε με το πάπλωμα.
Η γωνία είχε μια σχετική δυσκολία, αλλά ξεπεράστηκε κι αυτή μετά από μερικές δοκιμές.
Ένα λοξό ρέλι καφέ, κάλυψε γύρω γύρω όλα τα ξέφτια.
Η πίσω πλευρά.
Φαίνονται τα γαζιά που έγιναν γύρω από τα σχέδια του κεντρικού κομματιού.
Όλη η πίσω πλευρά.
Το μονόχρωμο γκρι δεν έφτασε κι έβαλα κι ένα γκρι με σχέδια.
Δεν είναι άσχημο, κάνει κι αυτό ένα σχέδιο.
Το επόμενο πάπλωμα θα το υπολογίσω απ'την αρχή και φυσικά θα το κάνω γρήγορα.
Οι εξωτερικές φωτογραφίες δείχνουν πόσο φωτεινά είναι τα χρώματά του.
Δεν χορταίνω να το βλέπω.
Δεν πιστεύω ότι τελείωσε!!!.
Στο κρεββάτι του χωριού δείχνει πολύ ωραίο.
Άλλη μια φωτογραφία για να σας αποχαιρετήσω.
Ηθικό δίδαγμα.
Βάζουμε στόχους και δεν παρατάμε την προσπάθεια για την επίτευξη τους, όσο κι αν χρειαστεί.
Ο επιμένων νικά.
Κι όταν τελειώνουν οι τοίχοι, μη στεναχωριέστε, υπάρχουν κι άλλες επιφάνειες 😁😁😃😁😁😁
ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ!!!
