ΔΡΙΣΤΕΛΑ ή ΝΕΡΟΤΡΙΒΗ

Τί είναι η δριστέλα, ξέρετε ;

Εγώ την γνώρισα πριν μερικά χρόνια σε ένα ταξίδι και την είχα συνέχεια στο μυαλό μου.

Κι επιτέλους, την Παρασκευή  που μας πέρασε, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τους φίλους μας στον Περδίκα Κοζάνης, τον Βαγγέλη και τη γνωστη μας Γιούλα και όλοι μαζί να παμε στη δριστελα στο Μικρολίβαδο Γρεβενών.

Σάββατο πρωί πρωί ξεκινήσαμε και σε μια ώρα από τον Περδίκα φτάσαμε για να  αφήσουμε στα δροσερά νερά της τις φλοκάτες και τις κουβέρτες μας να πλυθούν.

Η μέρα ήταν ζεστή,  ότι έπρεπε για πλύσιμο, είχε κι ένα ελαφρύ αεράκι απαραίτητο για το στέγνωμα.

Μη βλέπετε που στεκόμαστε με το ξύλο πάνω από τη δριστέλα, είναι μόνο για τη φωτογράφιση.

Τη βαριά δουλειά την έκανα όπως πάντα οι Όσιοι .

Για του λόγου το αληθές .
Είναι ασήκωτες από το νερό αν και περίμεναν να στραγγίσουν καλά .

15 λεπτά είναι αρκετά για να πλυθεί μια φλοκάτη 3Χ3, μόνο με καθαρό τρεχούμενονερό χωρίς απορρυπαντικό.

Τα χρώματα ζωντάνεψαν κι έγιναν σαν μεταξένιες, τόσο μαλακές.

Σε λιγότερο από μία ώρα ήταν έτοιμες και απλωμένες στον ήλιο για να στραγγίσουν τα πολλά νερά για να μπορέσουμε να τις μαζέψουμε .

Έτοιμες να τις στρώσω στο χωριό και να παίζουν άφοβα οι μικρές μας επάνω.

Δεν μπορώ να σας μεταφέρω την ωραία μυρωδιά τους, την αφή τους και τον ήχο του νερού , που συμπληρώνει το όλο σκηνικό.

Και τώρα, όσο περιμένουμε να  στραγγίσουν τα πολλά νερά, ευκαιρία για ένα ουζάκι .

Στην υγειά σας παλικάρια.
Να είμαστε καλά να έρθουμε πάλι του χρόνου να πλύνουμε και τα υπόλοιπα.

Όσο εσείς παίζετε τάβλι και προσέχετε τις φλοκατες, εμείς πάμε μια βόλτα στο χωριό.

Λιγοστοί οι κάτοικοι τον χειμώνα σ αυτά τα μέρη.
Φροντίζουν όμως από τώρα να γεμίσουν τις αποθήκες με ξύλα για το τζάκι .

Η βρύση που τρέχει συνέχεια παγωμένο νερό , μας ξεδίψασε.

Στο κέντρο του μικρού χωριού βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, φυσικά κλειστή.
Από το απέναντι σπίτι όμως η κυρία Αρετή μας ρώτησε αν θέλουμε να ανάψουμε ένα κεράκι και ήρθε τρέχοντας να μας ανοίξει.

Και δεν αρκέστηκε μόνο σ αυτό , ήρθε σε λίγο στη δριστέλα να μας ρωτήσει αν έχουμε να φάμε.
Ελληνική φιλοξενία !
Εμείς όμως γνωρίζοντας ότι δεν θα βρίσκαμε τίποτα στο χωριό είχαμε φροντίσει για την βρώση και την πόση μας.
Μας έφερε όμως αγγουράκι τουρσί και τριαντάφυλλο γλυκό, φτιαγμένα από τα χεράκια της.
Ο χειμώνας που περιμένουν ξέρει ότι θα τους απομονώσει για μήνες από τον έξω κόσμο και η κουβέντα μαζί μας ήταν χαρά γι αυτήν.

Αντίο Μικρολίβαδο, εις το επανιδείν και του χρόνου, πρώτα ο Θεός.
Δείτε στο διαδίκτυο πόσο όμορφο μέρος είναι .

Μια στάση για καφέ στο δρόμο σε ένα φανταστικό ξενοδοχείο το LA MOARΑ,
που θα πει ο μύλος στα Βλάχικα .
Οι ιδιοκτήτες με πολύ μεράκι και γούστο το διακόσμησαν με πολλά υλικά από τη φύση.
Αξίζει να το επισκεφθήτε έστω και από το διαδίκτυο.

https://m.facebook.com/lamoarahotel/

Μπορεί να κάναμε 600 + χιλιόμετρα, αλλά το ευχαριστηθήκαμε .
Βαγγέλη και Γιούλα σας ευχαριστούμε για την φιλοξενία σας και για την παρέα στην δριστέλα.

Του χρόνου θα πάμε ακόμα πιο οργανωμένοι.

ΜΕΘΥΣΜΕΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ!

Καλό μήνα φίλες και φίλοι μου.
Μετά από ένα πολύπαθο καλοκαίρι , επιστρέψαμε στη βάση μας.
Εύχομαι ο Σεπτέμβριος να είναι καλύτερος , όπως κι ο χειμώνας που θα ακολουθήσει και να μη γευτούμε τα αποτελέσματα των πυρκαγιών, με πλημμύρες αυτή τη φορά.


Είπα να σας κεράσω ένα γλυκάκι για να πάνε κάτω τα φαρμάκια .


Ένα εύκολο γλυκό με λίγα υλικά .
Ίσως να το ξέρετε, αλλά εγώ λέω να σας πω τη συνταγή .
Λέγονται μεθυσμένα και γίνονται 2 τέτοια ταψιά.

Τα υλικά .
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
1 μπέικιν
2 βανίλιες
2 ποτήρια σπορελαιο
1 κουτάκι μπύρα
1 κουταλιά ζάχαρη
Αρκετά καρύδια για τη γέμιση
Ινδικάρυδο για επικάλυψη

Για το σιρόπι
3 ποτήρια ζάχαρη
3 ποτήρια νερό
Τα βράζουμε μαζί για 5 λεπτά και το αφήνουμε να κρυώσει .

Σε μια λεκανιτσα ανακατεύουμε το σπορέλαιο με την μπύρα και προσθέτουμε σιγα σιγα το αλευρι μεσα στο οποίο έχουμε βαλει την ζαχαρη, τη μια κουταλιά , το μπέικιν και τις βανίλιες.
Μπορεί να περισσέψει λίγο αλεύρι, γι'αυτό καλό είναι τα παραπάνω υλικά να τα ανακατέψουμε στην πρώτη δόση αλεύρι που θα βάλουμε.
Η ζύμη  πρέπει να είναι μαλακιά.
Πλάθουμε μπαλάκια όλη τη ζύμη.

Μετά ανοίγουμε στην παλάμη μας ένα ένα μπαλάκι και βάζουμε μέσα μια κουταλιά τριμμένο καρύδι. 

Κλείνουμε πάλι σε μπαλάκια και τα αραδιάζουμε σε ταψί. 

Τα ψήνουμε στους 180 με 200 βαθμούς 30 με 45 λεπτά αναλόγως πόσο δυνατός είναι ο φούρνος μας. 

Μόλις τα βγάλουμε από το φούρνο ρίχνουμε από πάνω το σιρόπι που πρεπει να εχει κρυώσει εν το μεταξύ. 

Σε λίγη ώρα τα γυρίζουμε από την άλλη και τα αφήνουμε να το πιούν όλο. 

Όταν κρυώσουν καλά τα σκεπάζουμε με το ινδικάρυδο. 

Αν έχετε βέβαια και βοηθό όπως είχα εγώ την Ευγενούλα, θα τελειώσετε στο αψε σβήσε 😂😂

Εδώ τα χεράκια της τα γλυκά.
Δεν χρειαζόμαστε πλάστη, η Ευγενούλα έκανε τα δικά της😂😂🤣🤣

Εδώ ξεδιαλεγει τα φυλλα του μαϊντανού για τα φασολάκια  και δεν παρέλειψε να βάλει και λίγα στο δικό της κουλουράκι.

Όπως καταλαβαίνετε δεν κατάφερα να κάνω κατασκευές εφέτος, εκτός κάποια απλά πράγματα για να πάρω μέρος στον 3ο καλοκαιρινό μαραθώνιο που διοργανώνει η Άννα ή ντουλαπάκι.
Στη σελίδα της in my closet https://mobile.facebook.com/inmyclosetblog/?tsid=0.6873340461315085&source=result
μπορείτε να δείτε όλες τις συμμετοχές .

Διάβασα αρκετά βιβλία κι έλυσα άπειρα soudokou στο κινητό .
Τί άλλο μπορείς να κάνεις μεσημέρι και βράδυ δίπλα στην κοιμισμένη εγγονή ;

Με λίγα λόγια έγινα φρεσκαδούρα από την πολύ ξάπλα 😂🤣

Με λίγα λόγια δεν άντεχα να μη ξαπλώσω .
Πού την έχουν κρυμμένη τόση ενέργεια τα παιδιά , μου λέτε;

Εδώ κάνουν ένα time out για να συνεχίσουν δριμύτερες σε λίγο.🤣🤣🤣🤣

Δεν παραπονιέμαι, δόξα το Θεό , απολαμβάνω το μεγάλωμα τους.

Όσο μου επέτρεπε ο χρόνος μου και το σήμα του κάμπιγκ περνούσα από όσα σπιτάκια "εφημέρευαν "😊😊

Θα μπούμε στο ρυθμό μας και στις δημιουργίες μας.

Να  είμαστε καλά και του χρόνου με υγεία.

ΕΙΜΑΙ ΑΕΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ.

Πέρασαν κιόλας 40 και μέρες και δεν ήσουν εδώ να μου πεις αν τα έβρασα καλά, αν έβαλα τη σωστή ζάχαρη, αν καβούρντισα αρκετά το σουσάμι και το αλεύρι, αν έβαλα αρκετά καρύδια.

Δεν ήσουν εδώ να δεις ότι τα έκανα μόνη μου αυτή τη φορά χωρίς τη δική σου επίβλεψη, βλέποντας τη συνταγή στο ίντερνετ που τόσο αμφισβητούσες .

Έκανα και μια αλλαγή.

Αντικατέστησα το καβουρδισμένο αλεύρι με τριμμένο στραγάλι.

Είμαι σίγουρη ότι δεν το γνώριζες αυτό και δύσκολα θα σε έπειθα να το δοκιμάσεις .

Δεν ήσουν εδώ κι εγώ έκανα για πρώτη φορά κόλλυβα μαμά. 

Κόλλυβα για σένα, για τις σαράντα μέρες και δεν πιστεύω ακόμα ότι δεν είσαι πια εδώ .

Από βραδύς έβρεξε και δεν ήσουν εδώ να μου πεις το πρωί που ξεκίνησα για την εκκλησία και είχε ψύχρα, να βάλω κάλτσες και ζακέτα κι εγώ να σου πω ότι πέρασα τα 60 κι εσύ ακόμα μου λες πώς να ντυθώ. 

Δεν ήσουν εδώ να δεις ότι τα φόρεσα. 

Και κάλτσες και ζακέτα κι ας έσκασα μετά. 

Μαμά μου λείπεις.

Κάθε πρωί που κατεβαίνω στο σπίτι σου για να ανοίξω τα παράθυρα και να ανάψω το καντηλάκι σου.

Κάθε μεσημέρι που ετοιμάζομαι να μαγειρέψω και σκέφτομαι τι φαγητό να κάνω που να μπορείς να το φας κι εσύ. 

Κάθε απόγευμα που είμαι ελεύθερη πια να πάω μια βόλτα και νομίζω ότι με χρειάζεσαι.

Κάθε βράδυ όταν ακούω το Γιάννη να κλειδώνει την πόρτα και θέλω να του φωνάξω να περιμένει να κατέβω για άλλη μια φορά να δω αν είσαι καλά.

Μαμά μου λείπεις. 

Θυμάσαι ποιον πίνακα σου είχα δείξει ότι θα πάω στην έκθεση του συλλόγου;
Άλλαξα γνώμη.
Έστειλα αυτόν και τον συνόδεψα με το τραγούδι, Είμαι αϊτός χωρίς φτερά, γιατί αυτό ήταν το θέμα της έκθεσης.
Έργα αφιερωμένα στους μεγάλους Έλληνες μουσικούς, Μάνο Χατζηδάκι και Μίκη Θεοδωράκη.

Αν και μέχρι τελευταία στιγμή έλεγα να μην πάρω μέρος, αποφάσισα να στείλω αυτόν και να σου τον αφιερώσω, γιατί σου άρεσε το συγκεκριμένο τραγούδι.

 Έτσι θεωρούσες τον εαυτό σου.
Αετό χωρίς φτερά .
Ήσουν αετός μαμά αλλά με φτερά μεγάλα και δυνατά και δεν το καταλάβαινες.

Κατάφερες πράγματα που δεν καταφέρνουν άνδρες.
Πάλεψες πολύ στη ζωή σου αλλά το τέλος σου ήταν ειρηνικό , κοντά σε παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα.

Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών , ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά .

Θυμάμαι την τελευταία εβδομάδα που κοιμόμουν μαζί σου στο κρεβάτι.

Έψαχνες με το χέρι σου το βράδυ να πιάσεις το δικό μου κι εγώ σου έλεγα, μη φοβάσαι εδώ είμαι εγώ, δεν σ αφήνω.

Σ ευχαριστώ γι'αυτά που μου έμαθες μαμά.

Να πιστεύω ότι ο Θεός κανέναν δεν αφήνει.
Να αγωνίζομαι και να μη το βάζω κάτω.
Να μην αφήνω για αύριο αυτό που μπορώ να κάνω σήμερα.
Να περπατάω με το κεφάλι ψηλά .
Να είμαι φιλόξενη και να μοιράζομαι και το φαΐ μου ακόμα.


Χωρίς να ξέρεις γράμματα, μου δίδαξες πολλά, με τον τρόπο σου.
Κράτησα βέβαια όλα όσα ήθελα, γιατί σε πολλά δεν συμφωνούσαμε άλλωστε.

Έχω ξεχάσει όσα με στεναχώρησαν μαμά.
Θυμάμαι μόνο τα καλά.

Εσύ έκανες το χρέος σου μαμά, όπως πίστευες καλύτερα, τώρα είναι η σειρά μας.


                                                     Αναπαύου εν ειρήνη .

ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΤΟ ΤΡΕΝΟ!!!!!!!

Έφτασε το τρένο που θα με φέρει κοντά σου , καλέ μου!!!!

Άνοιξη έφυγες εσύ , την Άνοιξη διάλεξα κι εγώ για να σε συναντήσω.

Τα τρένα πολλές φορές μας χώρισαν, σκορπώντας τις ζωές μας στους πέντε ανέμους.

Τη φορά αυτή όμως θα ανέβω κι εγώ και θα είμαστε για πάντα μαζί .

Κουβαλάω στη βαλίτσα μου όλες μας τις αναμνήσεις, γιατί έχουμε να πούμε και να θυμηθούμε πολλά!!

Περίμενε με στο τέρμα!!!!!

Μη ξεχάσεις να κρατάς τα αγαπημένα μου λουλούδια!!

Σ αγαπώ!!!

Αυτή είναι η ιστορία μου για την φωτογραφία που επέλεξε για μένα η Δέσποινα 
στο δρώμενο της Μαρίας που εξελίσσεται με μεγάλη επιτυχία!

Μόλις την είδα σκέφτηκα πολλά σενάρια και κατέληξα σε ένα κωμικό για να διασκεδάσουμε.
( θα το αναρτήσω αργότερα )

Αλλά δυστυχώς τα πρόσφατα γεγονότα θέλησαν αυτή η φωτογραφία να γίνει αφορμή για ένα αφιέρωμα στη μητέρα μου ή μάλλον στους γονείς μου, που χάρη στην ίδια οικονομική κατάσταση που επικρατούσε και τότε πριν 60 χρόνια, κάποια τρένα είχαν πάρει τον έναν μακριά από τον άλλον!!
Τώρα , όπως καταλάβατε, πάει να τον συναντήσει ψηλά στους ουρανούς!

-Μπαμπά ελπίζω να θυμάσαι ποια ήταν τα αγαπημένα της λουλούδια, γιατί δεν σε σώζει κανένα τρένο !!!!!
Λυπάμαι , αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω, γιατί δεν μου το είχε πει ποτέ!!
Αν βρεις τα σκούρα , αφιέρωσε της το αγαπημένο της τραγούδι!!!!!
Αυτό το ξέρω καλά, μ αυτό μεγάλωσα!!!!

https://www.youtube.com/watch?v=iJI-HamuntI

Α, κι αυτό.
Δεν λέει για τρένα, αλλά το αγαπούσε πολύ , το ίδιο κι εγώ .
https://www.youtube.com/watch?v=OfbHLe5Ecgg

Αυτά τα λίγα φίλοι μου για να συνεχιστεί το παιχνίδι!
 Μαρίνα , εύχομαι να σου αρέσει η εικόνα που διάλεξα για σένα και να σε εμπνεύσει να γράψεις την ιστορία σου!!

ΚΟΥΚΛΑ TILDA κι απονομή βραβείου!!!!

Είδα κόκκινο χαλί και είπα να το περπατήσω , γιατί δεν βλέπω να βρίσκει χρόνο η κυρία που της απονεμήθηκε το βραβείο!!!

Τί βραβείο;
Να αυτό!!!!!!
Για τα μπλογκ που μας αρέσουν πολύ!!!!!
Της το έδωσε η κυρία Μαίρη από το μπλογκ ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ .
Χάρηκε βέβαια πάρα πολύ , αλλά αγχώθηκε ακόμα περισσότερο!!!!

Κυρία Μαίρη μου, να είσαι  καλά !!!!
Σας ευχαριστώ πολύ κι εκ μέρους της, που της δώσατε το βραβείο!!!!!
Κάπου εδώ γύρω θα είναι , όπου νάναι θα φανεί!!!!

Ο Θεός να κόβει χρόνια και χρήματα από τους 300, όχι του Λεωνίδα καλέ , τους άλλους και να τα δίνει σε σένα!!!
Γιατί όλο αυτό;
Πού να σας τα λέω!!

Η εν λόγω κυρία που πήρε το βραβείο, με έφτιαξε κάποια στιγμή , με πολύ μεράκι , δεν μπορώ να πω και με άφησε σ αυτή την κατάσταση περίπου ένα χρόνο τώρα!!!!
Με φαντάζεστε; Όχι πείτε μου.
Με φαντάζεστε κλεισμένη μέσα σε ένα συρτάρι μαζί με άλλα μισοτελειωμένα , να περιμένω να πάω κι εγώ σαν κοπέλα σε ένα πάρτι;
Γιατί με έφτιαξες καλή μου και με παράτησες;
Θα σας πω εγώ , που βέβαια στόμα δεν έχω, αλλά θα σας τα γράψω!!!!!!
[ Γιατί δεν έχω στόμα , δεν το κατάλαβα ]
Η κυρία λοιπόν, τουτουνού του μπλογκ, έχει ΑΠΕΙΡΑ  υλικά κι όποτε ξεκινάει κάτι, αν όλα πάνε καλά το τελειώνει αμέσως, αν κάτι στραβώσει,  άστα να πάνε.
Στην απομόνωση για μέρες, μήνες , ακόμα και χρόνια μέχρι να της ξανάρθει η έμπνευση!!!

Τί ήθελα το καημένο;
Λίγα μαλλάκια να φανεί η αρχοντιά μου!!!!!!
Σαν είπε  όχι, δεν μπορώ να ασχοληθώ με τρίχες, αυτό ήταν , στην απομόνωση!!!!!
Όλα της αρέσουν εκτός από την κομμωτική!!!
Άσε τα δικά σου μαλλιά , τι με νοιάζει, εγώ θέλω τα δικά μου!!!!!!

Γιαυτό σου λέω πάλι κυρία Μαίρη μου, να είσαι καλά!!!!!
Χάρη σε σένα με θυμήθηκε, όχι για τίποτε άλλο, δεν προλάβαινε να ραφτεί και σκέφτηκε ότι πιο γρήγορα θα κάνει μια καούκα για μένα!!!!!
Πήρε μαλλιά , πήρε βελόνες , κόλλες , καρφίτσες, {  Εδώ με τις καρφίτσες λίγο σκιάστηκα!!!!
Στο βουντού πήγε το μυαλό μου.
Μέχρι να με τελειώσει, με έλουζε κρύος ιδρώτας!!!! }
τελικά τα κατάφερε κι απ΄ ότι κατάλαβα γρήγορα θα κάνει κι άλλη τώρα που πήρε το κολάι!!
Μακάρι , να έχω κι εγώ παρέα!!!!

  Για το φόρεμα , τί να πω;
Έβαλε ό,τι είχε και δεν είχε!!
Α, είναι χουβαρντού, δεν μπορώ να πω!!!!!!
Τα υλικά που λέγαμε;
Όποια φίλη τη ρωτήσει αν θέλει κάτι που πετάει, ΤΣΟΥΠ, το αρπάζει αμέσως!!
Εθισμένη παιδί, μου, δεν εξηγείται αλλιώς!!!!

Μια κι άρχισα ας σκεφτώ να σας γράψω κι άλλα, γιατί δεν τη βλέπω να έρχεται ακόμα!!!
Θα είναι σε κανένα πάρκο με τις εγγονές της ή θα δίνει τα φάρμακα στη μαμά της!!!!

Θα γυρίσει όλο νεύρα από τη βόλτα με το καρότσι, γιατί δεν θα έβρισκε δρόμο για να το περάσει!!
Δεν θα έχει κι άδικο βέβαια, είναι Γολγοθάς η βόλτα με το καρότσι!!!!!!
Εκτός από τα αυτοκίνητα , πρέπει να προσέχεις και τις λακκούβες!!!!!
Λες να βρήκε και τίποτα στο δρόμο και να το κουβαλάει;
Μπα, δεν νομίζω, αυτά τα κάνει όταν είναι μόνη της!!!
Η πρώτη ρακοσυλλέκτρια!!!!!
Εθισμένη, δεν σας το είπα;

Εγώ κάθομαι εδώ σταυροπόδι με τα φρουφρού μου κι αυτή μάλλον θα ψάχνει στο συρτάρι για το επόμενο δημιούργημα της, γιατί ως γνωστόν, δεν σταματάει ποτέ!!!!

Δεν σας είπα;
Βρήκε ένα σακουλάκι τριανταφυλλάκια και με στόλισε σαν επιτάφιο!!!!
Και πού δεν έβαλε!!!

Κι αφού δεν μπορούσε να μου βάλει άλλα, πήρε ένα φελιζολένιο αυγό και το στόλισε με τα υπόλοιπα του φορέματός μου , έβαλε και τα τελευταία τριανταφυλλάκια και ησύχασε!!!!!

Δεν πετάει τίποτα, εθισμένη σας λέω!!!!!
Ούτε κουρελάκι στα σκουπίδια!!!!
Τώρα με το πάτσγουορκ, βρήκε τη χαρά της, όλα τα αξιοποιεί!!!

Δείτε όμως τί ωραία που ταιριάζει με το φόρεμα μου!!

και μερικές πόζες ακόμα , τώρα που βρήκα ευκαιρία !!!!!

Ήμανε που ήμανε κλεισμένη τόσο καιρό, ας το απολαύσω λοιπόν!!!!!!

Ας σταματήσω εδώ για να πει κι αυτή κάτι!

-Ευχαριστώ που τα είπες όλα για μένα, τί έμεινε να προσθέσω εγώ;
Φαντάζομαι θα μου έψαλες τα εξ αμάξης!!!

Εκτός από τις κατασκευές, αγαπώ τα βιβλία και δει τα ιστορικά, αλλά κι όλα τα άλλα, αρκεί να είναι ωραία γραμμένα!!!
Τις βόλτες στην παραλία της Θεσσαλονίκης μας.
Τις συναντήσεις με αγαπημένες φίλες, που δυστυχώς τις στερούμε αρκετά τώρα λόγω υποχρεώσεων.

Χαίρομαι όμως,  που είμαι σ αυτή την παρέα που όσο πάει και μεγαλώνει , άσχετα αν δεν μπορώ να τα προλάβω όλα!
Μου κρατάτε συντροφιά τις πιο απίθανες ,ώρες!!
Δεν με ενοχλείτε καθόλου, μπορείτε να περνάτε όποια ώρα θέλετε!

Είμαι αισιόδοξο άτομο και θέλω να πιστεύω ότι αύριο όλα θα είναι καλύτερα!

 Δεν μου αρέσουν οι μίζεροι άνθρωποι, αυτοί δλδ που δεν ευχαριστιούνται με τίποτα!



Το βραβείο έχει μέρες που κυκλοφορεί και το έχετε πάρει αρκετές.
Έκανα μια προσπάθεια ανάμεσα στα αγαπημένα μου  blogs  και σας προτείνω αν κάποια δεν τα ξέρετε , να κάνετε μια βόλτα από εκεί!!
Όλα έχουν πολύ αξιόλογα θέματα!!!

Η Αριάδνη
http://ariadnefromgreece.blogspot.gr/

Η Λίλα
https://lila365idees.blogspot.gr/

Η Χαρά
https://kantomagapi.blogspot.gr/

Η Χρυσή
https://blisseekingmom.blogspot.gr/ 

Η Γεωργία
http://lucky-button.blogspot.gr/

Η Ιουλία
https://juldhandmade.blogspot.gr/

Η Κατερίνα
http://www.kapaworld.gr/

Η Λίτσα
http://litsart.blogspot.gr/

Η Μαρία και Η Ελένη
https://marileni2.blogspot.gr/

Η Μάγδα
http://magdax.blogspot.gr/

το κοριτσάκι μου , η Αναστασία
http://tourtitsesalliws.blogspot.gr/

Η Μάνια
https://maniaforquilts.com/

Η Νανά
https://tablerouge.blogspot.gr/

Η Σταυρούλα
http://stavroulam.blogspot.gr/

Η Χρυσάνθη
https://chrysanthisart.blogspot.gr/

Όπως καταλαβαίνετε, είχα έτοιμη  την κούκλα μου και σκέφτηκα να την συνδυάσω με την απονομή βραβείου, λόγω χρόνου!!

Ελπίζω να μη σας κούρασα!!!
Να είστε όλες κι όλοι καλά!!!!!!