ΠΑΠΛΩΜΑ ΠΑΤΣΓΟΥΟΡΚ, ΡΕΤΡΟ

Έχετε παλιά κεντήματα στα συρτάρια σας και δεν τα στρώνετε; Υπάρχει τρόπος να αξιοποιηθούν και να τα βλέπετε κάθε μέρα!

 

Εκτός από τα τραπεζάκια που τα στρώναμε, εκτός από τους τοίχους που τα κρεμούσαμε, υπάρχουν κι άλλες επιφάνειες που μπορούμε να καλύψουμε με αυτά!

 

Αυτό σκέφτηκα κι εγώ και χρησιμοποίησα 4 καρέ , τα 3 ίδια κι 1 διαφορετικό, σχεδόν στις ίδιες αποχρώσεις κι έφτιαξα ένα πάπλωμα ρετρό.

 

Όλα κεντημένα από την αγαπημένη μου θεία. 

Σαν να τη βλέπω. 

Καθισμένη στην αυλή κάτω από τον ίσκιο της βερικοκιάς, να κεντάει  συνέχεια. 

Αν της έλεγες, τί ωραίο που είναι,  σου το χάριζε αμέσως ή σου έταζε το επόμενο αν αυτό ήταν ήδη ταμένο.

Έτσι έφτασαν σε μένα αυτά που είχε κεντήσει για τη μαμά μου και για την άλλη μου θεία. 

Δεν ήταν πια της μόδας αυτού του είδους τα κεντήματα,  οπότε ποια θα τα έσωζε όταν έφυγαν όλες;

Η γράφουσα φυσικά,  η οποία αφού τα κράτησε για χρόνια στα συρτάρια, σκέφτηκε να τα αξιοποιήσει. 

Κρατώντας  ολόκληρο το ένα και προσθέτοντας διάφορα ύφασμα, έκανα άπειρες δοκιμές ώσπου να αποφασίσω την καλύτερη διάταξη. 

Στο κενό από το κεντρικό,  έραψα ένα πλεκτό πετσετάκι.

Όπως βλέπετε στις φωτογραφίες, αφού έβαλα βάτα από κάτω κι ένα ακόμη ύφασμα, έκανα με τη ραπτομηχανή φύλλα τα οποία φαίνονται σαν ανάγλυφα. 

Εδώ στη φάση των δοκιμών .

Με μύτες γύρω γύρω 

ή χωρίς;

Ιδού η απορία. 

Σχέδια επί χάρτου σε τετράδιο  με κουτάκια. 

Κάθε κομμάτι είναι 45Χ45 εκατοστά μαζί με τα πρόσθετα υφάσματα. 

Το δύσκολο μέρος είναι να τα ενώσεις όλα μαζί.

Εδώ σε τελική φάση. 

Είχα σκεφτεί να μη βάλω γωνίες, αλλά δεν έδειξε ωραίο. 

Άλλο ένα σχέδιο εδώ, για να συμπληρώσω τα κενά. 

Όσες φωτογραφίες κι αν σας δείξω, δεν φαίνεται πόσο ωραίο έγινε .

Εδώ στο κρεβάτι του χωριού, για το οποίο προορίζεται. 

Φωτογραφίες στο μπαλκόνι,  άτιμε κοροναιέ, μας μάντρωσες και δεν μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας .

Όπως βλέπετε, αποφάσισα να το κάνω χωρίς μύτες και για τελείωμα έκανα φάσα με όλα τα υφάσματα που είχα. 

Η λεπτομέρεια της γωνίας.

Για το ρέλι, πάλι χρησιμοποίησα ό,τι κουρελάκι περίσσεψε.

Αν προσέξετε, η ένωσή τους είναι λοξή,  η λουρίδες όμως είναι ίσια κομμένες. 

Τις έραψα έτσι με τη συμβουλή μιάς έμπειρης παπλωματούς, Νανά εσύ είσαι αυτή και σε ευχαριστώ πολύ για όλες τις πολύτιμες συμβουλές σου, όπως και για τα μπεζοειδή υφάσματα που μου χάρισες. 

Το πλαϊνό. 

Μερικά πλεκτά πετσετάκια,  ήρθαν να κάνουν παρέα στα κεντήματα. 

Είναι κι αυτά παλιά. 

Άλλα είναι από θείες και την πεθερά μου 

κι άλλα αγορασμένα από τη λαϊκή σε πολύ χαμηλές τιμές. 

Αυτά τα έραψα στο χέρι.

Οι άνδρες του σπιτιού, βοήθησαν στη φωτογράφιση.

Η φάσα μπήκε σε τρεις πλευρές.

 

Πάλι στο κρεβάτι από άλλη οπτική γωνία. 

Μερικές φωτογραφίες ακόμα με το φως της ημέρας.

Είμαι σίγουρη ότι αν τα έβλεπε η θεία μου θα χαιρόταν πολύ που τα ανέδειξα. 

Μη διστάσετε να αξιοποιήσετε παλιά κεντήματα και πλεκτά. 

Με την τεχνική του πάτσγουορκ, αξιοποιούνται τα πάντα.

Ευκαιρία για ξεκαθάρισμα συρταριών, τώρα που είμαστε πολλές ώρες στο σπίτι.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!

ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΙ ΑΥΤΟ!

https://www.instagram.com/rena.christodoulou.9/

ΜΕ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΑ ΥΛΙΚΑ  στο φβ

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ  στο φβ

 

ΚΑΡΥΟΘΡΑΥΣΤΗΣ

Όπως βλέπετε, όχι ένας , αλλά δύο καρυοθραύστες , γεννήθηκαν εφέτος.

Τί σας έλεγα για τα δικά μου;

Ορίστε τί έφτιαχνα!

 

Όλα ξεκίνησαν από αυτά τα ρολά που μου έφερε η κόρη μου και τα φύλαγα σαν κόρη οφθαλμού για πάρα πολύ καιρό, ξέρετε εσείς από ποιον.

Μέχρι και σύστημα συναγερμού εγκατέστησα.

Τις εγγονές μου καλέ, τί άλλο;

Είχα στο νου μου τον καρυοθραύστη, αλλά δεν αποφάσιζα να τον ξεκινήσω γιατί έβλεπα ότι είχε πολύ δουλειά!

Βέβαια αν τον βάψεις, είναι πιο εύκολο, έλα όμως που ήθελα να χρησιμοποιήσω τα υλικά μου;

Κάπως κάποτε πρέπει να λιγοστέψουν.

Οπότε, άνοιξαν κουτιά και κουτάκια με δαντέλες και σιρίτια, 

(χάρη στις φίλες μου όμως, συνεχώς αβγατίζουν, αντί να τελειώνουν)

κουμπιά και χρυσά κορδόνια.

( κι αυτά το ίδιο )

Και φυσικά τα συρτάρια με τα υφάσματα.

Δεν θέλετε να δείτε τί επικράτησε στο δωμάτιο-λημέρι.

Ευτυχώς που λόγω της καραντίνας, δεν πατάει άνθρωπος στο σπίτι, εκτός από τις εγγονές μας κι έτσι είχα άπλετο χρόνο και χώρο για να τα απλώσω.

Σας παρακαλώ, δεν είμαι ακόμα έτοιμος.

Δεν βλέπετε ότι δεν φοράω τη στολή μου;

Ντροπή.

Ελάτε σε λίγο.

το σώμα, μαζί και το καπέλο, είναι σωλήνα με 10 εκατοστά διάμετρο.
 

Τώρα μάλιστα. Έβαλα τη βελούδινη στολή μου με τα χρυσά κουμπιά .

Το τσόχινο παντελόνι και είμαι έτοιμος να σας υποδεχτώ.

Τί λέτε για τις επωμίδες μου;

Και τα χρυσά μου γαλόνια;

Ακόμα και τα κορδόνια μου είναι χρυσά!!!!

Τα άσπρα μου γάντια και το πλαϊνό κορδόνι στο παντελόνι μου.

Πήγα στην καλύτερη μοδίστρα, εδώ που τα λέμε.

Το καλοχτενισμένο μουστάκι μου και η γενειάδα μου.

Είμαι έτοιμος να πάω στο χορό τη μικρή μου φίλη.

Κοντεύω να τη φτάσω σε λίγο.

Είμαι σχεδόν 90 εκατοστά.

Το πηλήκιο μου, δεν είναι υπέροχο;

Τρελαίνομαι να καμαρώνω στον καθρέφτη!

 

Κι εγώ κι εγώ. 

Μου αρέσει πολύ και το δικό μου πηλήκιο. 

Κι αφού έκανα τόση φασαρία για να διαλέξω υλικά για τη στολή του, θα ήταν κρίμα να μη κάνω άλλον ένα.

Τον δεύτερο εννοείται τον έκανα πιο εύκολα .

Δεν χρειαζόταν να μετράω και να υπολογίζω τις αποστάσεις.

Λέω να ξεκινήσω κι έναν για μένα, αφού αυτοί οι δυο έφυγαν κιόλας.

Το πολύ πολύ  ο δικός μου να γίνει για το Πάσχα ή για του χρόνου τα Χριστούγεννα!!

Ας μας ελευθερώσουν να αρχίσουμε να βγαίνουμε κι ας μείνω εγώ χωρίς καρυοθραύστη.

Μου φτάνει που τους έφτιαξα και είδα την ικανοποίηση στα ματάκια των κοριτσιών μας.

Να μη ξεχάσω να σας πω, ότι στηρίζονται σε σιδερένια βάση την οποία έφτιαξε ο γιός μου.

Οπότε όπως καταλαβαίνετε , έγινε συλλογική δουλειά, αφού βοήθησε και η κόρη μου απασχολώντας με άλλες κατασκευές τα κοριτσάκια μας.  

Τα μπροστινά μέρη από τις μπότες, που περιμένουν να στεγνώσουν και να ντυθούν με ύφασμα.

Κι άλλη μια αναμνηστική φωτογραφία πριν αναχωρήσουν .

 

Ο ένας έφτασε ήδη στο σπίτι της κόρης μου. 

-Καλημέρα, τί κάνετε;

Είμαι καινούργιος στη γειτονιά. 

Με λένε καρυοθραύστη,  εσάς;

Ωχ, μάλλον δεν ακούει ούτε βλέπει. 

-Μαντάμ, Μαντάμ,  μήπως σας βρίσκεται κάτι σε πιο ομιλητικό;

Θα κάνω μια περιπολία,  μήπως και βρω καλύτερη παρέα και θα σας ενημερώσω. 

Τί σας έλεγα;

Ορίστε βρήκα παρέα. 

-Μαντεμουαζέλ, θα μου χαρίσετε το ονοματάκι σας;

-Συμέλα.

-Πολύ ωραίο όνομα. 

Είστε καλεσμένη μου για το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν. 

( Η κούκλα, με παραδοσιακή ποντιακή φορεσιά, είναι παλαιότερη δημιουργία μου και το φωτισμένο καδράκι, πρόσφατη δημιουργία της κόρης μου. )

Με αυτή την ανάρτηση, που είναι και η τελευταία του 2020, παίρνω μέρος στο παιχνίδι της Μίας και της Ana με θέμα Χειμώνας.

Νομίζω ότι ο καρυοθραύστης είναι μέσα στο θέμα, αφού είναι Χριστουγεννιάτικος.

Και λίγα λόγια για το παραμύθι, όπως το πήρα από το διαδίκτυο.

Η ιστορία αναφέρεται στο δώρο που έκανε στη μικρή Κλάρα ο νονός της, ο Ντροσελμάγιερ, την παραμονή των Χριστουγέννων σε μια μικρή Γερμανική πόλη. Ήταν ένας κινούμενος στρατιώτης, που λειτουργεί ως καρυοθραύστης. Όταν η γιορτή τελειώνει και οι καλεσμένοι φεύγουν, η Κλάρα μπαίνει στο ήσυχο σαλόνι για να κοιμίσει τον καρυοθραύστη. Καθώς το ρολόι χτυπά μεσάνυχτα, το κορίτσι αποκοιμάται και μεταφέρεται σε έναν παραμυθένιο κόσμο. Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μεγαλώνει μαγικά, όλα τα παιχνίδια, ανάμεσά τους και ο καρυοθραύστης, ζωντανεύουν και ρίχνονται στη μάχη με μεγάλα ποντίκια που εισβάλλουν στο δωμάτιο. Τελικά ο καρυοθραύστης κερδίζει τη μάχη και μεταμορφώνεται σε έναν όμορφο πρίγκιπα.

Στη δεύτερη πράξη η Κλάρα και ο πρίγκιπας - Καρυοθραύστης ξεκινούν για ένα μαγικό ταξίδι. Περνούν από την Βασίλισσα του Χιονιού αλλά και από την χώρα των Ζαχαρωτών με την νεράιδα Ζαχαρένια. Η Κλάρα δεν θέλει να αποχωριστεί τον Καρυοθραύστη της, όμως την ημέρα των Χριστουγέννων καθώς ξυπνά κοντά στην οικογένειά της, το μόνο που κρατά στα χέρια της είναι ο Καρυοθραύστης, η κούκλα που της είχε χαρίσει ο νονός της.

Εδώ, μπορείτε να απολαύσετε το μπαλέτο.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ.