ΚΑΛΑΘΑΚΙΑ

                                                               ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ

Λόγω της ημέρας σταμάτησαν οι δημιουργίες, οι ραπτικές φυσικά, γιατί οι μαγειρικές δεν σταματούν ποτέ.

Μη νομίζετε ότι πήγα σε κάποιο παζάρι στο Μεξικό, εδώ είμαι στο σπίτι μου και σας παρουσιάζω τα καλαθάκια που μου πήραν το μυαλό. 

Κάθε χρόνο κάνω αυγά , εφέτος είπα να κάνω καλάθια.

Μια και χάσαμε και τα αυγά και τα καλάθια εδώ κι ένα χρόνο τώρα.
   

Δεν πρόλαβα να κάνω πολλά, είπαμε λόγω των ημερών, ίσα ίσα για τα δωράκια σε πολύ αγαπημένα πρόσωπα!

Ξέρετε την μανία μου να αξιοποιώ το κάθε κουρελάκι.

Έτσι μόλις η Μάνια ανέβασε ένα βίντεο στο You Tube, είπα να δοκιμάσω κι εγώ.

Σιγά μη δε δοκίμαζα.

Καιρό τα έβλεπα σε ξένες ομάδες, αλλά δεν αποφάσιζα.

Τώρα όμως, ακούγοντας  τις οδηγίες στα Ελληνικά , πήρα θάρρος.

Από υφάσματα, άλλο τίποτα.

Τί μου έλειπε;

Κορδόνι.

Πρέπει να έχουμε κορδόνι για να τυλίξουμε γύρω του τις λουρίδες που θα κόψουμε.

Βρήκα και κορδόνι, είχε περισσέψει από το καλοκαίρι από τα μακραμέ.

Δοκιμάζουμε και βλέπουμε μέχρι να βρω το κατάλληλο!

Περιττό να σας πω ότι ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που αν δεν τελειώσουν τα κουρελάκια που δεν κάνουν για πάτσγουορκ, δεν πρόκειται να σταματήσω.

Μη γελάτε, τα κουρελάκια μου, αντί να μειωθούν , αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

Πώς; Από φίλες που μένουν Θεσσαλονίκη, είναι τα περισσότερα.

Άρχισαν να καταφθάνουν όμως και από άλλα μέρη της Ελλάδας όμως.

Από Αθήνα μέχρι Κομοτηνή.

Φίλες μου σας ευχαριστώ πολύ που με σκέφτεστε.

Καλά που έχουμε άπειρα πράγματα να ασχοληθούμε και περνάνε κάπως υποφερτά οι μέρες του εγκλεισμού μας, αλλά φτάνει πια!

  

Τώρα τελευταία μεγάλωσαν οι δουλειές μου κι άρχισα τις εισαγωγές από εξωτερικό.

Πριν λίγες μέρες κατέφθασε ένα δέμα από Αμερική.

Αλήθεια! Μια φίλη από το φβ ,είδε αυτά που κάνω στο πάτσγουορκ και θέλησε να μου στείλει μερικά από τα υφάσματα της, κυρίως δαντέλες, επειδή ράβει νυφικά!

Τί να έλεγα; ΟΧΙ;

Ξέρετε να αρνούμαι τέτοια προσφορά εγώ;

Πάμε στο θέμα μας όμως.

Για τις δαντέλες από το Αμέρικα, θα μιλήσουμε άλλη φορά.

Τα καλαθάκια με το τυλιγμένο κορδόνι.

Βάζω τη μεζούρα για να καταλάβετε το μέγεθος.

Γι αυτό το καλαθάκι χρησιμοποίησα λουρίδες από τα κουρελάκια μου.

Έλα όμως που μου άνοιξε η όρεξη κι έπρεπε να φτιάξω κι άλλα επειγόντως!

Έτσι το πρώτο θύμα ήταν δυο σεντόνια , ωραία μεν, άβολα δε, γιατί είχαν πολυεστέρα μέσα .

Ό,τι πιο ιδανικό για τη δουλειά που τα ήθελα!

Κόπηκαν σε λουρίδες των 1.5 ή 2 εκατοστών κι έγιναν 2 υπέροχα καλαθάκια.

Φυσικά θα γίνουν περισσότερα, γιατί ήταν μεγάλα τα σεντόνια!

                       

Για το κόκκινο αποφάσισαν από κοινού, να συνεργαστούν, ένα καρό πουκάμισο, που λόγω καραντίνας άλλαξε μέγεθος, εγώ όχι το πουκάμισο κι ένα κόκκινο-άσπρο παρεό.

Αυτά που μοιάζουν με κουρελού, ήταν ένα καλοκαιρινό φουστάνι.

Δεν θα λέμε τα ίδια για το μέγεθος του. 

Ας πρόσεχε.

Ας βγάλουμε ομαδικές φωτογραφίες πριν μοιραστούν κι αποχωριστούν.

Ωπ, τα μικρά μου τα χεράκια , της Ιωάννας, βοηθάνε στο βάψιμο των αυγών.

Τυλίγει τις κλωστές φλος γύρω από τα αυγά.

                                                     

Φυσικά τα γεμίσαμε, τί, άδεια θα τα δίναμε;

Ναι μόνο αυγουλάκια βάλαμε μέσα, όχι γιατί δεν χωρούσαν τσουρέκια, αλλά γιατί δεν ξέρω να κάνω.

Μου αρέσουν πάρα πολύ, οπότε είναι μεγάλος πειρασμός.

Άσε που θα έρθουν από τις κουμπάρες.

Πόσα να φάω; Μετά εγώ θα φταίω που θα κόβω σε λουρίδες όσα δεν με χωράνε;

Πάντως έγιναν τόσο ωραία, που χαλαλίζω όλα όσα έκοψα.

Βγήκαν κι άλλα από τις ντουλάπες .

Θα τα δείτε προσεχώς, μετά το Πάσχα.

Αν ξέρετε να ράβετε, δοκιμάστε το και θα δικαιολογήσετε τον ενθουσιασμό μου.

 

                                                              ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

                                                         ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ