ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΆΓΟΙ! ( friendly challenge 167 )

 

Πολλές φορές ξεκίνησα να φτιάχνω μια φάτνη με όλα τα πρόσωπα και άλλες τόσες δεν τα ολοκλήρωσα. 

Πάντα μου έλειπε κάτι. 

Κυρίως τα κεφάλια. 

Και να τώρα μια πρόσκληση από την Ισπανίδα φίλη Betto, μου έδωσε την αφορμή να το επιχειρήσω για άλλη μια φορά. 

Η πρόσκληση λέει ότι μπορούμε να πάρουμε μέρος με κάτι που δεν έχουμε ολοκληρώσει ή που θέλουμε να κάνουμε αλλά δεν το ξεκινήσαμε ακόμα. 

Από τέτοια μισοτελειωμένα, ουου,  γεμάτο το εργαστήρι-λημέρι. 

Δείτε εδώ την πρόσκληση και τις συμμετοχές. 

Και τώρα η ιστορία πώς ξεκίνησε και πώς εξελίχθηκε. 

Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα,  πράγματα ή καταστάσεις δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. 

Η ιστορία είναι απολύτως φανταστική, λέμε τώρα. 

Μη γίνουμε ρεζίλι και διεθνώς. 

Θα εξελιχθούν σκηνές σκληρές,  οπότε απομακρύνετε τα ανήλικα άτομα από τις οθόνες. 

-Γιαγιά ααααα τρέχα!!!

-Τί έγινε καλέ;

-Ο παππούς μπήκε στο εργαστήρι-λημέρι και θέλει να πετάξει πράγματα. 

-Όχι πράγματα,  σκουπίδια θέλω να πετάξω. 

-Καλέ πού τα είδες τα σκουπίδια;

Όλα χρήσιμα είναι. 

-Κι αυτά χρήσιμα είναι;

Τα κομματάκια απο το πάπλωμα;

Είπες ότι μόλις το τελειώσεις θα τα πετάξεις όλα. 

-Αχ το πάπλωμα! Ωραίο δεν έγινε; 

Για μας το έφτιαξα !

Και μια που το ανάφερες,  όσες δεν το είδατε ακόμα,  πάτε εδώ για να το δείτε. 

-Μην αλλάζεις κουβέντα. 

Στο θέμα μας. 

-Τι λέγαμε;

-Λέγαμε οτι δεν χρειάζεσαι ούτε τα κουρελάκια, ούτε τους κώνους που στέκονται επάνω  στον πάγκο σου πριν τον κοροναιό,  ούτε αυτο το κορδόνι.

-Ε είσαι υπερβολικός!

Ούτε 2 χρόνια δεν έχω τους κώνους. 

Όσο για τα στριφτά κορδόνια, θα γίνουν κολιέ. 

-Πότε;

-Κάποτε!

-Αυτό το υπόλοιπο από το μανίκι; 

Κι αυτό το χρειάζεσαι;

Κι αυτή τη Χριστουγιεννιάτικη μπάλα που δεν μπορεί να κρεμαστεί;

-Γιαγιά έχει άλλες 2 μπάλες για πέταμα. 

Κι αυτές τις μανσέτες από το πουκάμισο,  μου λες τί θα τις κάνεις;

-Ωχ, καλά που έκρυψα όλες τις άλλες. 

Από καμιά 20αριά πουκάμισα,  ίσον 20 μανσέτες. 

Αστες καλέ μου,  τις χρειάζομαι. 

- Κι αυτό το ύφασμα από τη χαλασμένη βεντάλια κι αυτό το χρειάζεσαι;

Είσαι αδιόρθωτη. 

Σου δίνω 2 ώρες προθεσμία. 

Αν καταφέρεις να φτιάξεις κάτι μ αυτά τα σκουπίδια,  σου δίνω το λόγο μου ότι δεν θα ξαναμπώ στο εργαστήρι-λημέρι σας.

χαλασμένη βεντάλια.  προσφορά φίλης. 

- Τρέξτε κορίτσια να βοηθήσετε. 

Φέρτε τη σιλικόνη,  φέρτε χάντρες και κορδέλες,  σιρίτια και φούντες. 

-Τί θα φτιάξουμε Γιαγιά;

-Προς το παρόν τους 3 μάγους κι αύριο την Αγία οικογένεια κι αν μπορέσουμε και τα ζωάκια. 

-Λοιπόν,  έχουμε και λέμε. 

Τρεις κώνους και τρεις μπάλες. 

Οι χρυσές μπάλες μου έδωσαν την έμπνευση. 

Πώς δεν το είχα σκεφτεί αυτό;

Είναι ό,τι πρέπει για μινιμαλ πρόσωπα. 

Μπορεί οι φορεσιές να είναι υπερπαραγωγή,  τα πρόσωπα όμως είναι μινιμαλ.

Ελάτε να τυλίξουμε τους κώνους με τα κουρελάκια απο το πάπλωμα..

Σφιχτά,  να μη φαίνονται ξέφτια. 

Κόψτε και χρυσές τρέσες. 

Προσφορά κι αυτές άλλης φίλης που συνηθίζει να πετάει. 

Να διπλωσουμε τις μανσέτες για να φτιάξουμε τα μανίκια. 

Κάπου είναι μια κουρτίνα κι αυτή από δειγματολογιο,  κόψτε ένα κομμάτι για μια κάπα με κουκούλα. 

Μέσα στο κουτί με τα χαλασμένα κοσμήματα,  ψάξτε κάτι που να ταιριάζει για τα σαρίκια και για να τα κρατάνε στα χέρια σαν δώρα.

-Οι μεγάλες χάντρες κάνουν γιαγιά;

-Ναι ναι, θα τις κολλήσουμε μαζί και θα μοιάζουν σαν μπουκάλια. 

-Τη μεσαία κάπα από τί την έφτιαξες;

- Από μια τσουβαλένια μπουμπουνιερα!

-Ευτυχώς γλύτωσε κι αυτή. 

-Αφήστε τα λόγια,  περνάει η ώρα. 

η πίσω μεριά για να θαυμάσετε τις κάπες 

- Αυτή η κάπα είναι από τη χαλασμένη βεντάλια;

Πού το σκέφτηκες καλέ γιαγιά;

-Έπρεπε να τη γλυτώσω κι αυτή!

Ουφ!!!

Έτοιμοι οι τρεις μάγοι. 

-Τί λες τώρα;

Τα καταφέραμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα σκουπίδια;

Για άλλη μια φορά,  παίξαμε με τα κουρελάκια μας και φτιάξαμε τους τρεις μάγους. 

Θα ακολουθήσουν τα υπόλοιπα μέλη της φάτνης.

Μέχρι τα Χριστούγεννα θα προλάβουμε,  τί λέτε κορίτσια;

-Ναι ναι,  θα προλάβουμε γιαγιά!

-Σας δίνω διορία μέχρι τα Χριστούγεννα και μετά θα βγάλω φωτογραφίες το εργαστήρι-λημέρι σας.

-Ωχ κορίτσια,  αγριεψαν τα πράγματα,  καιρός να βάλουμε μια τάξη. 

Ελπίζω να σας άρεσαν οι 3 μάγοι,  όσο άρεσαν και σε μας. 

Μη ξεχάσετε να επισκεφθείτε και τα άλλα σάιτ για να δείτε τί τελείωσαν οι φτιάχτρες του εξωτερικού. 

Όλο και κάποιες ιδέες θα πάρουμε. 

ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!!

ΜΠΑΛΩΜΑΤΑ!!!

Πώς να περιγράψω αυτό το ταξίδι;

Γιατί ταξίδι στο παρελθόν ήταν αυτό το πάπλωμα. 

Καθε πουκαμισο που έκοβα,  μου θύμιζε ωραιες στιγμές. 

Πάνε οι εποχές που χρειαζόμασταν πολλά ρούχα για τη δουλειά και για τις εξόδους μας.

Οπότε η λύση ήταν ή να πάνε στην ανακύκλωση ή να συνεχίσουν να ζουν μαζί μας, αλλά με διαφορετικό ρόλο. 

Άπειρα πουκάμισα που ανέβαιναν και κατέβαιναν,  άλλαζαν ντουλάπα κάθε εποχή, χωρίς να φοριούνται πια. 

Άλλα δεν μας χωρούσαν, άλλα δεν ήταν της μόδας,  από άλλα είχαν χαλάσει μόνο  οι γιακάδες οπότε δεν τα φορούσαμε. 

Από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με το πατσγουορκ,  βλέπω παντού υποψήφια "θύματα ".

Κάθε ύφασμα που πέφτει στα χέρια μου, γίνεται αμέσως λουρίδες ή τετράγωνα ή εξάγωνα. 

Ανάλογα με ποιο σχέδιο θέλω να  ράψω.

 Αυτό το πάπλωμα έγινε αποκλειστικά με πουκάμισα του Γιάννη και κάνα δυο δικά μου.

Για βάτα στο εσωτερικό του,  χρησιμοποίησα ένα παλιό πάπλωμα λεπτό που είχε φθαρεί αρκετά σε πολλά σημεία, αλλά με βόλευε πολύ. 

Έπρεπε να το αποχωριστώ και το λυπόμουν. 

Κακό πράγμα να δένεσαι με πράγματα. 

Οπότε μια ήταν η λύση. 

Επαναχρησιμοποίηση υλικών. 

Τελικά δεν χρειάστηκε ούτε αυτό να πάει στην ανακύκλωση. 

Η πίσω πλευρά με ολόκληρα τετράγωνα. 

Η άσπρη πουά φάσα μπήκε για να πλαισιώσει τα τετράγωνα. 

Κάθε κομμάτι ράφτηκε χωρίς κανένα σχέδιο,  απλά έκοβα κι έραβα.

Το γνωστό τρελό, crazy quilt. 

Έγιναν πολλές πρόβες για να ταιριάξουν κάπως τα χρώματα μεταξύ. 

Πήρε περισσότερο χρόνο από όσο περίμενα,  αλλά το ευχαριστήθηκα και με το παραπάνω. 

Όσο έβλεπα να μεγαλώνει,  τόσο ανυπομονούσα να το τελειώσω. 

Μη πετάτε εύκολα όσα δεν χρειάζεστε,  δώστε τους μια δεύτερη ευκαιρία. 

Κι αν δεν ξέρετε να ράβετε, όλο και κάποια φίλη θα ξέρει,  οπότε μη διστάσετε να τα χαρίσετε. 

Όσες φωτογραφίες και να βάλω,  δεν φαίνεται η ομορφιά του. 

Και μη νομίζετε ότι πέταξα τις πατιλέτες και τα κουμπιά. 

Με τη βοήθεια της Ιωάννας,  έγιναν ένα ωραίο μαξιλάρι.

Βάζοντας εναλλάξ τις λουρίδες,  έγινε μια ωραία ψάθα. 

Και τα κατάφερε,  τί λέτε;

Τώρα που τελείωσαν,  μια δυο μέρες να συμμαζέψω τα κουρελάκια μου,  να βάλω μια τάξη στο εργαστήριο μου και να πάμε γι άλλα. 

Τα κουρελάκια μου είναι ατελείωτα και φροντίζουν οι φίλες μου γιαυτό. 

Δεν πετάνε τίποτα αν δεν με ρωτήσουν πρώτα. 

Το έχουν εμπεδώσει καλά. 

Καιρός να κάνω και  κανένα Χριστουγιεννιάτικο, με κουρελάκια φυσικά,  τί άλλο;

ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!!