ΜΠΑΛΩΜΑΤΑ!!!

Πώς να περιγράψω αυτό το ταξίδι;

Γιατί ταξίδι στο παρελθόν ήταν αυτό το πάπλωμα. 

Καθε πουκαμισο που έκοβα,  μου θύμιζε ωραιες στιγμές. 

Πάνε οι εποχές που χρειαζόμασταν πολλά ρούχα για τη δουλειά και για τις εξόδους μας.

Οπότε η λύση ήταν ή να πάνε στην ανακύκλωση ή να συνεχίσουν να ζουν μαζί μας, αλλά με διαφορετικό ρόλο. 

Άπειρα πουκάμισα που ανέβαιναν και κατέβαιναν,  άλλαζαν ντουλάπα κάθε εποχή, χωρίς να φοριούνται πια. 

Άλλα δεν μας χωρούσαν, άλλα δεν ήταν της μόδας,  από άλλα είχαν χαλάσει μόνο  οι γιακάδες οπότε δεν τα φορούσαμε. 

Από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με το πατσγουορκ,  βλέπω παντού υποψήφια "θύματα ".

Κάθε ύφασμα που πέφτει στα χέρια μου, γίνεται αμέσως λουρίδες ή τετράγωνα ή εξάγωνα. 

Ανάλογα με ποιο σχέδιο θέλω να  ράψω.

 Αυτό το πάπλωμα έγινε αποκλειστικά με πουκάμισα του Γιάννη και κάνα δυο δικά μου.

Για βάτα στο εσωτερικό του,  χρησιμοποίησα ένα παλιό πάπλωμα λεπτό που είχε φθαρεί αρκετά σε πολλά σημεία, αλλά με βόλευε πολύ. 

Έπρεπε να το αποχωριστώ και το λυπόμουν. 

Κακό πράγμα να δένεσαι με πράγματα. 

Οπότε μια ήταν η λύση. 

Επαναχρησιμοποίηση υλικών. 

Τελικά δεν χρειάστηκε ούτε αυτό να πάει στην ανακύκλωση. 

Η πίσω πλευρά με ολόκληρα τετράγωνα. 

Η άσπρη πουά φάσα μπήκε για να πλαισιώσει τα τετράγωνα. 

Κάθε κομμάτι ράφτηκε χωρίς κανένα σχέδιο,  απλά έκοβα κι έραβα.

Το γνωστό τρελό, crazy quilt. 

Έγιναν πολλές πρόβες για να ταιριάξουν κάπως τα χρώματα μεταξύ. 

Πήρε περισσότερο χρόνο από όσο περίμενα,  αλλά το ευχαριστήθηκα και με το παραπάνω. 

Όσο έβλεπα να μεγαλώνει,  τόσο ανυπομονούσα να το τελειώσω. 

Μη πετάτε εύκολα όσα δεν χρειάζεστε,  δώστε τους μια δεύτερη ευκαιρία. 

Κι αν δεν ξέρετε να ράβετε, όλο και κάποια φίλη θα ξέρει,  οπότε μη διστάσετε να τα χαρίσετε. 

Όσες φωτογραφίες και να βάλω,  δεν φαίνεται η ομορφιά του. 

Και μη νομίζετε ότι πέταξα τις πατιλέτες και τα κουμπιά. 

Με τη βοήθεια της Ιωάννας,  έγιναν ένα ωραίο μαξιλάρι.

Βάζοντας εναλλάξ τις λουρίδες,  έγινε μια ωραία ψάθα. 

Και τα κατάφερε,  τί λέτε;

Τώρα που τελείωσαν,  μια δυο μέρες να συμμαζέψω τα κουρελάκια μου,  να βάλω μια τάξη στο εργαστήριο μου και να πάμε γι άλλα. 

Τα κουρελάκια μου είναι ατελείωτα και φροντίζουν οι φίλες μου γιαυτό. 

Δεν πετάνε τίποτα αν δεν με ρωτήσουν πρώτα. 

Το έχουν εμπεδώσει καλά. 

Καιρός να κάνω και  κανένα Χριστουγιεννιάτικο, με κουρελάκια φυσικά,  τί άλλο;

ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!!