ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕ Τ' ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!

Γ! Δημοτικού με την καινούργια τσάντα της νονάς μου!!

Μια χαρά θα ήταν να ξαναγινόμασταν παιδιά!!
Αφορμή γιαυτή την επιθυμία υπήρξε η προτροπή της Πέτρας
 http://pistos-petra.blogspot.gr/2014/03/blog-post_24.html
και αφού διάβασα μερικές ιστορίες, μου άρεσε η ιδέα και προσπάθησα κι εγώ να θυμηθώ κάτι!!

Δε θα πω τίποτε για τον τρόπο εκπαίδευσης, γιατί κάθε γενιά έχει και τις δικές της απόψεις.
Θα πω δυο χαριτωμένες ιστορίες για να γελάσουμε  λίγο!!!

Στις πρώτες τάξεις του δημοτικού μας έκαναν αν θυμάστε οι μεγαλοκοπέλες "βατσίνα", το εμβόλιο της ευλογιάς.
Ήρθε ένα επιτελείο με νοσοκόμες και ένα γιατρό να μας εξετάσουν και να μας εμβολιάσουν.
Μας είπαν να ξεντυθούμε και να μείνουμε μόνο με τα εσώρουχα.
Αρχίσαμε λοιπόν να βγάζουμε τα ρουχάκια μας.
Όλα τα παιδιά έβγαλαν την ποδιά κι ένα μπλουζάκι και τελείωσαν.
Εγώ, κρατήστε ανάσα, έβγαλα μια ζακέτα, την ποδιά, μια μπλούζα, ένα φανελένιο φουστανάκι, ένα ζιπουνάκι και γέμισα ένα θρανίο ρούχα!!!!!!
Μη γελάτε, δε το ξεχνώ ακόμη!!!
Έτσι με ντύνανε για να μη κρυώσω κι όλο κρυωμένη ήμουν από τον ιδρώτα!!
Κάτω από αυτή την ποδιά κρύβονται όλα!!

Ακόμη κι εδώ στις επιδείξεις της πρώτης Δημοτικού, φοράω κι άλλα από κάτω!!!
Δε βλέπετε πόσο φουσκώνει η στολή μου;


Πάμε τώρα στο Γυμνάσιο το εξατάξιο τότε!!!!
Μετά την τρίτη γυμνασίου επέλεξα να πάω στο Πρακτικό γιατί μου άρεσαν περισσότερο τα μαθηματικά και είχα σκοπό να συνεχίσω τις σπουδές μου, άσχετα αν τελικά δε το έκανα λόγω γάμου στα 19.

Την πρώτη μέρα που άρχισαν τα μαθήματα στην τετάρτη πλέον τάξη, πρώτη Λυκείου δηλαδή,,
μπαίνει η φιλόλογος που ήθελα να αποφύγω γιατί ήταν πολύ απαιτητική και αυστηρή.
Κρατάει την πόρτα ανοικτή και λέει επί λέξη.
-Όποια ήρθε στο πρακτικό για να γλυτώσει τα Αρχαία είναι πολύ γελασμένη, μέσα σε 5 λεπτά να έχετε φύγει όσες αλλάξατε γνώμη!!
Μερικές σηκώθηκαν κι έφυγαν, εγώ εκεί, που να κουνηθώ!!!
Μας εξέταζε κάθε μέρα όλες από το θρανίο με μια ερώτηση και αλίμονο σου αν δεν απαντούσες αμέσως.
Όσα Ελληνικά έμαθα και Αρχαία  και Νέα το χρωστώ σε αυτή την καθηγήτρια.
Μια μέρα μας χώρισε σε ομάδες και μας ανέθεσε ένα κομμάτι από την Οδύσσεια, να  μάθουμε να το απαγγέλλουμε με μέτρο και να το αναλύσουμε φυσικά!!!!
Εμένα έμελλε να με εξετάσει στην απαγγελία!!!
Από το φόβο μου χτυπούσαν τα πόδια μου κάτω από το θρανίο!!!!
Τελείωσα και δε μου είπε τίποτε, ούτε καλό ούτε κακό!
Στο διάλειμμα  βγαίνοντας μου ζητάει να περιμένω να μου πει κάτι!!!
Ακόμη θυμάμαι την απορία στο βλέμμα από τις συμμαθήτριές μου, σαν αν πήγαινα για κρεμάλα τουλάχιστον.
Μόλις άδειασε η αίθουσα, ούτε λίγο ούτε πολύ, μου είπε ότι ενθουσιάστηκε από τον τρόπο που απήγγειλλα το ποίημα, είχα λέει πολύ συναίσθημα στη φωνή μου, που να καταλάβει ότι ήταν από την τρομάρα μου!!!
Και ήθελε να μου αναθέσει την απαγγελία ενός ποιήματος στη γιορτή που θα κάναμε στις 28 Οκτωβρίου , νομίζω.
Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας, Οδυσσέας Ελύτης!!!!

Κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό !!!

Τέσσερις σελίδες ποίημα, το έκοψε και λίγο , που να το άφηνε και όλο!!!!

Πως να το μάθω η καημένη;

Δεν ήταν απαραίτητο να το πω απέξω , θα κρατούσα και το τετράδιο.
Διάβαζα, έκανα πρόβες στον καθρέφτη και περίμενα τον αφανισμό μου που τον είχα δεδομένο!!!!

Κι έρχεται η ώρα και ανεβαίνω στη σκηνή και ανοίγω το τετράδιο!!!!
Που είναι Παναγία μου τα γράμματα; ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ!!!!
Τα έβλεπα όλα ΑΣΠΡΑ!!!!

Αρχίζω και τελειώνω το ποίημα  λέγοντας το απέξω, ούτε κι εγώ ξέρω πως!
Έλεγα κι έκλαιγα γιατί ήμουν σίγουρη ότι κάπου θα κάνω λάθος!!!!

Τελειώνει κάποτε το μαρτύριο μου και βλέπω να έρχονται κατά πάνω μου όλοι οι καθηγητές με δάκρυα  στα μάτια και να με συγχαίρουν για την απόδοση του ποιήματος!!!
Τα δάκρυα τα δικά μου και το γρέζι στη φωνή μου , από το φόβο μου, νόμιζαν ότι ήταν από τη συγκίνηση!!!!!

Δε τους το είπα βέβαια, απολάμβανα τον θρίαμβό μου!!!!!!

Από εκείνη την ημέρα άλλαξαν όλα, ήμουν η αγαπημένη της!!!!!
Μας έκανε να αγαπήσουμε τη γλώσσα μας , αυτή την υπέροχη γλώσσα που επιτρέπουμε να μας την κουτσουρεύουν κάθε τόσο!!!!!

Όλος ο θίασος επί σκηνής!!!!!!

Είμαι άκρη δεξιά!

Στην έκτη τάξη πια είχαμε ξεσαλώσει!!!

Το παράθυρο αυτό είναι στο δεύτερο όροφο!!!

Τρελοκομεία!!!!

Στις εκδρομές η ποδιά άλλαζε μήκος από το μάζεμα!

Ωραία χρόνια τελικά!!!

Πολύ θα ήθελα να ξαναγύριζα εκεί!!

 Ελπίζω να μη σας κούρασα φίλες μου!!!
Όποια θέλει μπορεί να πει μια δικιά της ιστορία και να διαβάσει και όσες έχουν ήδη γραφτεί!!!!!

 

Κική από το blog http://ekfrastite.blogspot.gr/

Πεταλούδα από το blog http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/

Μαρία από το blog http://pnoestexnis.blogspot.gr/

Κατερίνα από το blog http://followkoko.blogspot.gr/

Άννα/Πάρος -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από μένα

Νάσια από το blog http://nasiasblog2012.blogspot.gr/

Κανελλάκη από το blog http://toapagio.blogspot.gr/

Αριστέα από το blog http://princess-airis.blogspot.gr/

Πέτρος από το blog http://akivernitos.blogspot.gr/

Μαρία από το blog http://mytripssonblog.blogspot.gr/

Αγριμιώ από το blog http://agrimio.wordpress.com/

Μαρία από το blog  http://swanocean.blogspot.gr/

Άννα από το blog http://atenizodas.blogspot.gr/

Μαριλένα από το blog http://marilenaspotofart.wordpress.com/

Λαμπρινή από το blog http://xwrisprogramma.blogspot.gr/

Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από μένα

Μαρία από το blog http://www.syllegw-stigmes.gr/

Δέσποινα από το blog http://mamadesekrisi.blogspot.gr/

Έλλη από το blog http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/

Rylie από το blog http://mythoughtsnotebook.blogspot.gr/

Marilise από το blog http://katitimou.blogspot.gr/

Φλώρα από το blog http://texnistories.blogspot.gr/

Marie Anne από το blog http://latelierdemarieanne.blogspot.gr/ 

Μαρία Έλενα από το blog http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/

Σμαραγδένια Ρούλα από το blog http://smaragdenia-roula.blogspot.gr/ 

Ωραιοζήλη από το blog http://enakathemera.blogspot.gr/?m=1

Δελφινάκι από το blog http://delfinaki-sunset.blogspot.gr/