Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2024

ΑΝΤΙΚΕΣ!!!

Αποφάσισα να αλλάξω χόμπι!
Θα αφήσω τα κουρελάκια μου και θα ασχοληθώ με τις ανασκαφές!

Ναι ναι,  γιατί γελάτε;
Θα πάρω μια τσάπα και θα αρχίσω να σκάβω. 
Είναι και γυμναστική συγχρόνως. 

Ορίστε, ήδη βρήκα τα πρώτα αρχαία αντικείμενα. 

Για πάμε να δούμε,  αξίζουν η τζάμπα θα με χώσουν μέσα για τυμβωρυχία;


Τί έφτιαχναν κι αυτοί οι αρχαίοι!
Αθάνατα χρηστικά κουζινικά κι όχι μόνο!



Χάλκινο ή μπρούτζινο;
Θέλει γυάλισμα;
Δεν φαντάζομαι να είναι χρυσό!


Το καθάρισα από τα χώματα,  έτσι θα σας το έδειχνα;

 



Το κομπολόι είναι ξύλινο ή γυάλινο;

Μήπως από πηλό;

Σπάνει;

Κι αυτό αθάνατο!

Μία μία χάντρα γυάλισα!


Σιγά καλέ,  θα σπάσει!

Πώς έπεσε έτσι;

Δεν έσπασε τόσα χρόνια,  τώρα θα σπάσει;




Μήπως είναι κεραμικό;

Ωραία ταίριαξε στο χωριό,  ε;




Αυτό πάλι τι είναι;



Μήπως από τα νησιά του Πάσχα;
Έφτασε κι εκεί η χάρη μου!
Άμα αρχίζεις κάτι,  πρέπει να μη σταματάς πουθενά!


Είναι πέτρα ή μηπως γρανίτης;
Το βρήκα στην ανασκαφή κι αυτό!





Κι αυτό τί είναι;

Κλαδί;

Κρεμάστρα;

Λες να κρεμουσαν τα κοσμήματα τους οι αρχαίες;




Ήρθε η ώρα της αποκάλυψης. 


Δεν θα μπορούσα να σκάψω ούτε μια γλάστρα!

Δεν κατέω το άθλημα!





Όλα είναι από χαρτί. 

Από αυγοθήκες. 

Ωραίο υλικό κι άφθονο!




Αν τις μουσκεψουμε σε ζεστό νερό, αφού τις κόψουμε κομμάτια και μετά τις λυώσουμε στο μπλέντερ,  έχουμε ένα πολύ ωραίο χυλό. 


Φυσικά το μπλέντερ πάει μετά στο ντουλάπι των κατασκευών. 


Θα στραγγίξουμε πολύ καλά με ένα τουλπάνι τον χυλό και θα προσθέσουμε ατλακόλ και γλουτολίνη,  την κόλλα της ταπετσαρίας. 


Ελάχιστο baby oil και αφού ζυμωσουμε καλά,  είναι έτοιμο το υλικό μας για να το χρησιμοποιήσουμε όπως θέλουμε. 


έτσι είναι όταν βγαίνουν από το στράγγισμα με το τουλπάνι.



Δουλεύεται όπως ο πηλός και δεν στεγνώνει τόσο γρήγορα. 

Μπορούμε να καλύψουμε ένα αντικείμενο με σελοφάν,  να δουλέψουμε επάνω τον χαρτοπολτό κι αφού στεγνώσει να το ξεφορμάρουμε .

Ή να καλύψουμε το αντικείμενο με χαρτοταινία και να παραμείνει μέσα από τον χαρτοπολτό. 

Η χαρτοταινία χρειάζεται για να στερεωθεί καλύτερα ο πολτός. 



Το μπολ το έφτιαξα ως εξής. 

Ένα παλαιότερο μπολ το  είχα κάνει πάλι από χαρτί, οπότε το κάλυψα και από έξω και από μέσα χωρίς να το αφαιρέσω μετά. 




Για τα ποδαράκια χρησιμοποίησα το χάρτινο ρόλο υγείας .

Μετά τα έκοψα περίπου στην μέση. 



Αφού  έβαψα άσπρα όλα τα αντικείμενα, μετά τα χρωμάτισα ταμποναριστά με μπεζ ,καφέ και λίγη ώχρα,  έτσι ώστε να μοιάζουν σαν κεραμικά ή σαν μπρούτζινα ή σαν πέτρινα. 




Το κεφάλι που μοιάζει πέτρινο,  το είχα φτιάξει πρώτα με πηλό επάνω σε γυάλινο βάζο. 

Δεν μου άρεσε όμως,  γιατί ράγισε σε πολλά σημεία,  οπότε το κάλυψα όλο με τον χαρτοπολτό. 

Το έβαψα πράσινο και πέρασα από πάνω διάφορες δαχτυλοπατίνες χρυσαφένιες. 




Για την κρεμάστρα χρησιμοποίησα το εσωτερικό απο το χαρτί κουζίνας. 

Για κλαδιά κόλλησα πάλι χάρτινα ρολάκια κι όλο μαζί το έντυσα με τον πολτό. 


Την έβαψα οπως το κεφάλι. 


Είναι για τα κοσμήματα των κοριτσιών. 

Από τα αρχαία χρόνια,  τα κοσμήματα είναι αγαπημένα αξεσουάρ των γυναικών!


Κουράστηκα με την ανασκαφή. Φτάνει τόσο!


Λέω να γυρίσω στα αγαπημένα μου κουρελάκια. 

Δεν νομίζω να πιστέψατε ότι τα εγκατέλειψα;


Όχι βέβαια,  αλλά κι ο χαρτοπολτός έχει την χάρη του και παίζουν και τα κορίτσια μας. 



Ελπίζω να τα πούμε πριν τις γιορτές με κάτι χριστουγιεννιάτικο!


Τώρα από τί θα είναι, θα σας γελάσω!

Λίγη υπομονή και μέχρι τότε,


ΝΑ  ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!





Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2024

COME BACK!!!

 -Είμαι εδώ,  έχεις χρόνο να βρεθούμε;

Ήταν το πρώτο τηλεφώνημα. 

Δεν μείναμε μόνο σ αυτό όμως!

Η κάθε μία ειδοποίησε και μία άλλη και σε λίγες ώρες βρεθήκαμε 10 από την παλιά παρέα των μπλόγκερς.




Μαρία Καλαϊτζή,  Γεωργία Ζήκου,  Φανή Παπαγεωργίου,  Αστερία Χαριστού,  Μάγδα Νικολάου,  Αριάδνη Σκυριανίδου, Ολυμπία Καραγιάννη,  Χρυσάνθη Ζωϊδου, Γλυκερία Κάλφα και η γράφουσα. 

Σαν να μην πέρασε μια μέρα!



Έτσι η Γεωργίτσα μας, κατάφερε και μας συγκέντρωσε όλες και η χαρά μας ήταν πολλή μεγάλη!


Αγκαλιές και φιλιά!

Μας έλειψαν όλα αυτά βρε κορίτσια!

Θυμηθήκαμε τα παλιά,  που δεν είναι και πάρα πολύ παλιά,  γελάσαμε κι αναρωτηθήκαμε αν θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα CAME BACK!


Η Φανούλα ήταν η πρώτη που το ζήτησε κι όλες συμφωνήσαμε στο να το προσπαθήσουμε. 


Κατά καιρούς πολλές από τις φίλες του διαδικτύου,  με ρωτάνε γιατί δεν ξανακάνουμε παζάρι για φιλανθρωπικό σκοπό. 

Βέβαια συνεχίζουμε και φτιάχνουμε πράγματα,  αλλά μεγαλώσαμε λίγο και είναι αρκετά δύσκολο, αλλά μας άρεσε η ιδέα!


Τί λέτε λοιπόν;


Πόσες μπορείτε να βοηθήσετε;

Με ό,τι θέλετε!

Το παζάρι θα γίνει την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου , οπότε ας είναι κάτι χριστουγιεννιάτικο!


Πού θα γίνει και για ποιόν,  θα σας το πω στην άλλη ανάρτηση. 


Περιμένω τις απαντήσεις σας. 

Από εσάς εξαρτάται αν θα γίνει το παζάρι!


ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΌΠΩΡΟ!

ΚΑΛΌ ΜΉΝΑ!
Καλό φθινόπωρο φίλες και φίλοι!
Κάπως δρόσισε σήμερα,  στη βόρεια Ελλάδα βέβαια και είπα να σας ευχηθώ. 

Ελπίζω να είστε όλες κι όλοι καλά και να περάσατε ένα ήσυχο καλοκαίρι. 

Εμείς ήμασταν στο ορεινό  χωριό μας, στη δροσιά μας, που λένε και τα κορίτσια μας!

Δεν στερηθήκαμε τα μπάνια και τις βουτιές όμως, αφού η κοντινότερη ακτή είναι 20 λεπτά με το αυτοκίνητο κι ο παππούς δεν βαριέται να οδηγεί. 

Τί κάναμε απο κατασκευές,  ίσως θέλετε να μάθετε!
Κάτι κάναμε, αλλά δεν είχαμε καιρό να σας τα δείξουμε. 
Τώρα που γυρίσαμε στη βάση μας, θα γυρίσουμε και στις συνήθειες μας.

Για καλό ξεκίνημα,  ας σας δείξω  τις δύο εικόνες που είχα αρχίσει τον χειμώνα και κατάφερα να τις τελειώσω το καλοκαίρι!

Η εικόνα της Παναγίας μας.

Την ευλογία της να έχουμε!



 Η εικόνα του Αγίου Νικολάου. 

Και οι δύο έγιναν για αγαπημένα πρόσωπα!

Συνήθως το καλοκαίρι με την ζέστη δεν προσφέρεται για αγιογραφία,  στο χωριό μας όμως είχε αρκετή δροσιά τις πρωινές ώρες και μπόρεσα να τις συνεχίσω και να τις τελειώσω και είμαι πολύ ευχαριστημένη!

Και τώρα η έκπληξη!

Τα κορίτσια μας μεγάλωσαν και προσπαθούν να μάθουν σιγά σιγά αγιογραφία!



Με την βοήθεια μου, έκαναν την εικόνα της Παναγίας σε παιδική ηλικία. 


Η Ευγενούλα 


Η Ιωάννα.

Εδώ βάζει την υπογραφή της. 
Ανυπομονούσε να την τελειώσει για να την χαρίσει στη γιαγιά Ευγενία!



Καθισμένες μπροστά στο παράθυρο,  έβγαζαν σε διαφάνεια το σχέδιο της εικόνας. 
Η κάθε μία το δικό της.


Φυσικά ήθελε να περάσει μόνη της και το λούστρο. 


Δεν ξέρω πότε θα αρχίσουμε την δεύτερη εικόνα,  αφού οι ημέρες τους είναι γεματες από  τα μαθήματα και τις  άλλες δραστηριότητες.


Δεν βιαζόμαστε,  είναι παιδιά και στον ελεύθερο χρόνο,  το παιχνίδι είναι πιο σημαντικό!


ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΌΠΩΡΟ, λοιπόν, με υγεία!


ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!




Πέμπτη 22 Αυγούστου 2024

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΡΑΔΙΟΦΏΝΟΥ!

Ιστορίες ραδιοφώνου! 

 Εμείς οι κάπως μεγαλύτεροι, μεγαλώσαμε με το ραδιόφωνο. 
Ήταν κοντά μας σε χαρές και σε λύπες, με νέα χαρούμενα και δυσάρεστα.



 


Τις ήρεμες φωνες των εκφωνιτών, τις γνωρίζαμε και τις αγαπούσαμε σαν να ήταν φωνές συγγενών. Καμία σχέση με των σημερινών δημοσιογράφων, που σε τρομοκρατούν με τον τρόπο που παρουσιάζουν τις ειδήσεις. Ακόμα και τα πιο σπουδαια γεγονότα, τα ανακοίνωναν με σοβαρότητα κι όχι με πανικό. 

 Δεν ξεχνάω την υπερβολική λήψη μέτρων, από τους θείους μου, όταν προσπαθούσαν να πιάσουν Deutsche Welle,για να μάθουν τα νέα από το εξωτερικό την εποχή της Χούντας. Δεν ακουγόταν ούτε η αναπνοή εμάς των παιδιών. Το παλιό ραδιόφωνο, που μας το είχαν σφραγίσει, είχαν βρει τρόπο να το ανοίγουν με χίλιες προφυλάξεις κι ανάμεσα σε τρομερά παράσιτα, άκουγαν τα νέα. Εμείς τα παιδιά καταλαβαίναμε απο τις εκφράσεις τους, αν έπρεπε να χαρούμε ή να συνεχίσουμε να είμαστε σιωπηλοί κι αόρατοι. 

 Μεγαλώνοντας, ήρθαν καλύτερες ημέρες, το ραδιόφωνο έγινε και για μένα ο πιο καλός μου φίλος. Και τί δεν άκουγα. Τα παραμύθια της θείας Λένας κι ας είχα μεγαλώσει, το θέατρο της Δευτέρας, αστυνομικές ιστορίες αργά το βράδυ, που ενώ φοβόμουν, δεν το έκλεινα. 
 Κάτω από τα σκεπάσματα, άκουγα με μεγάλη προσοχή κι αν με έπαιρνε ο ύπνος, το αποτέλεσμα ήταν τα σημάδια στο μάγουλο μου. 

Τον Σεπτέμβριο ακούγαμε τα τραγούδια του φεστιβάλ που γινόταν στην ΔΕΘ. Κλειώ Δενάρδου, Φίλιππος Νικολάου, Τόλης Βοσκόπουλος, Ρένα Κουμιώτη,  μερικοί από τους καλλιτέχνες που άφησαν εποχή με τα ανεπανάληπτα τραγούδια τους.

Οι φωνές τους και τα όμορφα λόγια των τραγουδιών,  γέμιζαν το δωμάτιο και την ψυχή μας.
Έγραψαν ιστορία πολλά από αυτά. 
Είχαν νόημα τα λόγια τους , ενώ τα σημερινά μόνο ακατάληπτες επαναλαμβανόμενες λέξεις ή φράσεις,  που τις περισσότερες φορές είναι βρισιές, κυρίως στα ξενόγλωσσα.

 Δεν χρειαζόταν να έχουμε εικόνα γιαυτά που ακούγαμε, η φαντασία μας συμπλήρωνε ό,τι δεν βλέπαμε. Οι φωνές των εκφωνιτών, οικίες και αγαπημένες. Ηταν οι φίλοι μας κι ας μη τους ξέραμε. Κι όταν χαρίζαμε ή μας χάριζαν τραγούδια, η χαρά μας ήταν απερίγραπτη! 






Και μετά ήρθαν τα πάρτι και τα πικ απ με τα 45αρια δισκάκια, το βερμούτ και τα στραγάλια! Οι αυλές και οι ταράτσες γέμιζαν νεολαία που χόρευε μέχρι το πρωί. 

Οι φωνές του Tom Jones,  του Adamo, του Al Bano και της Romina Power, ήταν οι αγαπημένες μου!

Ωραία χρόνια, που δυστυχώς τα παιδιά μας δεν γνώρισαν ούτε πρόκειται να γνωρίσει καμιά γενιά απο δω και πέρα! 

 Και τώρα, κάθε πρωί ανοίγω το ραδιόφωνο στην κουζίνα και με συντροφεύει μέχρι το μεσημέρι στο φαγητό.
 Όταν κάθομαι στη μηχανή μου, για να παίξω με τα κουρελάκια μου, ξέρετε εσείς,  άλλο ραδιόφωνο μου κρατάει συντροφιά μέχρι αργά το βράδυ.


το παλιό ραδιόφωνο,  σε περίοπτη θέση στο σπίτι του χωριού. 

Ευτυχώς που ακόμα βάζουν τα δικά μας τραγούδια κάποιοι σταθμοί και αισθάνομαι σαν να γυρίζω πίσω στο παρελθόν. 



Η αγαπημένη φίλη Μαρία Νικολάου, σκέφτηκε να γράψουμε την προσωπική μας ιστορία για το ραδιόφωνο.
Αυτή εδώ λοιπόν,  είναι η  δική μου  συμμετοχή, στις ιστορίες ραδιοφώνου

Αξίζει να διαβάσετε και τις άλλες συμμετοχές!
Θα θυμηθήτε τα νιάτα σας!

Βάλτε μουσική και εμπνευσείτε. 
Γιατί η ζωή μας είναι ένα ραδιόφωνο. 

Παίζει τις στιγμές μας την μια πίσω από την άλλη, όσο εμείς φτιάχνουμε άλλες. 



Μαρία μου, σ ευχαριστώ πολύ που μου έδωσες την ευκαιρία να θυμηθώ παλιές καλές εποχές και να γράψω κάτι κι εγώ για το αγαπημένο μου ραδιόφωνο. 


Τρίτη 30 Ιουλίου 2024

ΤΣΆΝΤΑ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ! πρόσκληση 175

Τσάντα για ψώνια κι όχι μόνο!


Η Betto,  από το μπλογκ Betto Tissues, πρότεινε να εμπνευστούμε από την Ιαπωνία και να δημιουργήσουμε κάτι. 
Το θέμα ελεύθερο, αρκεί να αναφέρεται στην Ιαπωνία. 





Αφού το σκέφτηκα,  είπα να δηλώσω κι εγώ συμμετοχή. 
Τί να φτιάξω όμως;

Για άλλη μια φορά ζήτησα από τα κουρελάκια μου, να τρέξουν για βοήθεια. 

Μια πάνινη τσάντα από γνωστό κατάστημα καλλυντικών, βολική σε μέγεθος για ψώνια,  είχε και από τις δύο μεριές το λογότυπο της εταιρείας. 



Αμ έπος αμ έργον!

Πήρα κουρελάκια που ήταν για πέταμα και με την Γιαπωνέζικη τεχνική Boro και Sashiko,  τα έραψα επάνω στο λογότυπο. 

Δείτε περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο γιαυτές τις τεχνικές. 



Δεν χρειάζεται να έχεις πολλές γνώσεις κεντήματος για να το φτιάξεις. 
Γίνονται αριστουργήματα μ αυτόν τον τρόπο, αξιοποιώντας και τα πιο μικρά κομματάκια. 

Μερικές δαντέλες,  λίγα κουμπιά κι έτοιμη η μία πλευρά της τσάντας.
Αφήνουμε τη φαντασία μας να φτιάξει ό,τι θέλει. 
Σίγουρα θα εκπλαγούμε. 


Από την άλλη πλευρά,  απλά έραψα μια μεγάλη τσέπη με φερμουάρ,  για να σκεπαστεί το λογότυπο. 


Άλλες δύο τσέπες στα πλάγια,  μια με φερμουάρ για τη θήκη των γυαλιών μου και μια άνευ για τις σακούλες του σούπερ μάρκετ. 




Η φόδρα από μέσα της δίνει μια πιο προσεγμένη όψη. 
Φυσικά έραψα και στη φόδρα μια μεγάλη τσέπη. 
Αυτή για τα κλειδιά μου, που πάντα τα ψάχνω. 

Ένα μεγάλο φερμουάρ,  κλείνει κι ασφαλίζει το περιεχόμενο της.




Το μέγεθος της τσάντας είναι πολύ βολικό για να βάζω μέσα μια λεπτή ζακετούλα ή μια εσάρπα.
Μη βλέπετε τη ζέστη στις πόλεις, στο χωριό, ψηλά στο βουνό,  το βραδάκι έχει δροσιά και είναι απαραίτητα αξεσουάρ αυτά τα δύο μη σας πω και φούτερ με κουκούλα. 


Εδώ μπορείτε να δείτε κι άλλες τσάντες που έφτιαξα με τον ίδιο τρόπο. 

Πηγαίνετε μια βόλτα απο το μπλογκ της Betto  για να δείτε και τις άλλες συμμετοχές. 

ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!

Κυριακή 30 Ιουνίου 2024

ΜΑΝΙΤΑΡΟΠΑΛΑΤΙ !!!! φιλική πρόσκληση 174

 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας νάνος που τον έλεγαν Ιούλιο και μια νανούλα που την έλεγαν Ρωμαία.

Όπως γίνεται σε όλα τα παραμύθια που σέβονται τον εαυτό τους, ερωτεύτηκαν, αλλά οι γονείς τους ήταν ορκισμένοι εχθροί.

Για ποιο λόγο, θα δούμε παρακάτω. 




Ο πλούσιος νάνος πατέρας της Ρωμαίας,  δεν δέχθηκε να δώσει την κόρη του στον φτωχό πλην τίμιο νάνο Ιούλιο. 


Για να τον ξεφορτωθεί μάλιστα, σκέφτηκε να του αναθέσει μια δύσκολη αποστολή. 


Να πάει στο παλάτι της μάγισσας και να κλέψει τα δαχτυλίδια και τα σκουλαρίκια της, που τα είχε κρεμασμένα σε ένα πανύψηλο δέντρο. 



χειροποίητο δένδρο από πηλό ψημένο, 
σκουλαρίκια της γράφουσας, 
ερπετά, ευγενική χορηγία της Ευγενούλας και της Ιωάννας. 


Το δέντρο αυτό το φυλούσαν τεράστια ερπετά. 


Ο Ιούλιος δεν δίστασε,  για χάρη της αγαπημένης του Ρωμαίας,  πήρε θάρρος και πήγε να αντιμετωπίσει τα θηρία. 

Ήταν τόσο μικρός που δεν τον έβλεπαν καν. 

Με διάφορες πονηριές, τί νάνος θα ήταν άλλωστε, τα έβαλε και μάλωναν μεταξύ τους κι εξόντωσαν το ένα το άλλο. 





Από τα παράθυρα του μανιταροπαλατιού, ο νάνοβασιλιάς, παρακολουθούσε την ερπετομαχία και θαύμαζε την εξυπνάδα του νάνου. 





Έτρεχε από παράθυρο σε παράθυρο κι από πύργο σε πύργο,  μη χάσει καμία μάχη. 
Δεν είχε εφευρεθεί ακόμα η δορυφορική τηλεόραση,  οπότε μόνος του έπρεπε βγάλει συμπέρασμα. 





Στο τέλος πείστηκε ότι ήταν άξιος γαμπρός, ο Ιούλιος, για την κόρη του,  θυμήθηκε κι ότι είχε διαβάσει μια ιστορία για ένα άλλο ερωτευμένο ζευγάρι που ήπιε δηλητήριο λέει, είπε να μην το διακινδυνεύσει.

Εξάλλου ούτε που ήξερε για ποιο λόγο υπήρχε έχθρα ανάμεσα στις δύο οικογένειες .

Οι προ προ προ προπάπποι τους είχαν μαλώσει λέει,   για τα μανιτάρια και ποιος τα μαγείρευε καλύτερα.

 Άκου τώρα για ποιο λόγο, πού να πήγαιναν και στο masterchef!

Αστεία πράγματα δλδ.


Τα νέα μαθεύτηκαν σε όλο το χωριό,  από στόμα σε στόμα,  δεν είχαν κινητά βλέπετε και τέτοια γεγονότα ήταν η διασκέδαση όλων. 






Έστησαν λοιπόν, γλέντι τρικούβερτο στην πλατεία του χωριού και ζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. 

Εννοείται ότι ήμουν καλεσμένη στο γλέντι και χόρεψα κι εγώ.


Αν βρείτε και ποια είμαι,  κερδίζετε μια μανιταρόσουπα. 


από το πανηγύρι του χωριού μας, του Αγίου Πνεύματος. 
Δεν είναι μανιταρόσουπα όμως, αλλά φασολάδα και μάλιστα πεντανόστιμη.





Όπως καταλαβαίνετε,  το παραμύθι αυτό γράφτηκε για να σας παρουσιάσω το μανιταροπαλάτι που έφτιαξα με πηλό, επάνω σε μπουκάλια αναψυκτικών.

Αρέσει σε μένα και τις εγγονές μου να φτιάχνουμε κσι  παραμύθια εκτός από κατασκευές. 

Είχε αρκετή δουλειά,  οπότε άξιζε να πάρει μέρος στην φιλική πρόσκληση 174 της φίλης μας της Μίας.


Επισκεφθείτε το μπλογκ της Μαρίας,  για να δείτε και τις άλλες συμμετοχές. 


Παίρνει μέρος όμως και σε μια άλλη  πρόσκληση,  

Craftlandia challenge 19

Ακολουθήστε τον σύνδεσμο για να δείτε και τις άλλες συμμετοχές. 





ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!



Τετάρτη 1 Μαΐου 2024

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !!!!





Καλημέρα και καλό μήνα!!!!


Μια εύκολη κατασκευή,  αν έχετε κουρελάκια και κρεμάστρα συρμάτινη. 



Χρειάζεται κι ένας χειροδύναμος για να στρογγυλοποιήσει το τρίγωνο,  κατά το : τετραγωνίσει τον κύκλο!

Αρκετές σακούλες και χαρτοταινία για να γεμίσει λίγο το στεφάνι μας!

Οι σακούλες να είναι του μανάβη, όχι αυτές που διαλύονται σε λίγο καιρό. 

Γίνεται και με εφημερίδες, αν δεν έχετε σακούλες. 

Λίγο μεταξοβάμβακα από πάνω ή ένα μακό μπλουζάκι.






 

Ένα μονόχρωμο ύφασμα και λίγες κορδέλες περιτυλίγματος,  που σίγουρα τις κρατάμε, για να τα καλύψουμε όλα. 

Μετά αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη. 

Φτιάξτε λουλουδάκια με όποιο τρόπο θέλετε ή αξιοποιήστε από παλιές κατασκευές και γεμίστε το στεφάνι σας.

Λίγα κουμπιά θα συμπληρώσουν την δημιουργία σας.

Εγώ το γέμισα κατά το ήμισυ,  έτσι για τσαχπινιά. 


Αυτή η κατασκευή ήταν το τελευταίο μάθημα πριν τις διακοπές του Πάσχα,  στον Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών στη Θεσσαλονίκη. 

Φτιάξτε κι εσείς τα δικά σας,  δεν είναι δύσκολο. 


ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!

ΚΑΛΗ ΑΝΆΣΤΑΣΗ!!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...