Ο ΜΙΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΆΔΝΗΣ!

                                

Ο μίτος της Αριάδνης;

Θα μπορούσε,  αν ο Θησέας ήθελε να πλέξει καλαθάκια ή τσάντες. 

Αλλά πού να έβρισκε χρόνο, είχε σκοπό να πιάσει τον Μινώταυρο, καλαθάκια θα έπλεκε; 

 

Επειδή όμως δεν μας λέει κάτι τέτοιο η ιστορία μας, πάμε να δούμε που χρησιμοποίησα τον δικό μου μίτο.

Σε προηγούμενη ανάρτηση μου , έκανα καλαθάκια,  τώρα τί;

Αφού έκοψα λουρίδες ένα κομμάτι ύφασμα που δεν μου άρεσε, το τύλιξα επάνω σε σχοινί κι έγινε το κορδόνι που βλέπετε. 

Δείτε με άλλο μάτι ό,τι δεν σας αρέσει.

                                                          

Άρχισα να ράβω κυκλικά κι επειδή μου άρεσε,  σκέφτηκα να το κάνω τσάντα. 

Έραψα 2 στρογγυλά με 36 εκατοστά διάμετρο,  στα οποία πέρασα και φόδρα κατευθείαν. 

Χρησιμοποίησα 20 μέτρα κορδόνι για κάθε πλευρά. 

Βολεύει καλύτερα. 

Έραψα και από μία τσέπη.

 

                            

                       

Με το κορδόνι έραψα και ένα μακρόστενο κομμάτι 75 εκατοστά μήκος. 

Αυτό έγινε διπλώνοντας το κορδόνι 11 φορές και ράβοντας το κι αυτό με ζικ ζακ. 

Χρειάζεται περίπου 10 μέτρα κορδόνι. 

Σύνολο δλδ για την τσάντα 50 μέτρα. 

Πέρασα φόδρα και σ αυτό. 

Ήρθε η ώρα της ενσωμάτωσης.

Αφού βάλουμε την μακρόστενη  λουρίδα στο κέντρο,  για να είναι η τσέπη όρθια, ράβουμε σιγά σιγά στη μηχανή πάλι με ζικ ζακ. 

                 

Το άλλο κομμάτι, αφού το κεντράρουμε, γιατί κι αυτό έχει τσέπη, το ράβουμε με το χέρι. 

                                             

Γυρίζουμε το μέσα έξω και ράβουμε κι από μέσα το κομμάτι αυτό. 

                                 

Είναι χρονοβόρο,  αλλά το αποτέλεσμα μας δικαιώνει. 

Κάτι του έλειπε όμως. 

Ένα ωραίο κουμπί και μια θηλιά για πιο ασφαλές κλείσιμο. 

Δεν κρατιέται,  θέλει να πάει   βόλτα .

Προσέξτε τη λεπτομέρεια στα χερούλια.

Πέντε σειρές τυλιγμένο κορδόνι και  δερματίνη για πιο μαλακό κράτημα.

Εδώ βλέπετε πώς ράβουμε στη μηχανή. 

Στο You Tube, θα βρείτε πολλές οδηγίες για καλαθάκια.

Στο σύνδεσμο που βάζω, θα παρακολουθήσετε στα Ελληνικά τις οδηγίες της Μάνιας.

 Αυτή ήταν η πρώτη που έραψα,  από μια πουκαμίσα που σκίστηκε. 

Σ αυτή πέρασα τη φόδρα μετά. 

Είναι πιο δύσκολο. 

Εδώ χωρίς φόδρα, αλλά νομίζω ότι της χρειάζεται. 

Τα χερούλια αυτά είναι έτοιμα, αλλά θα προσπαθήσω να φτιάξω κι εγώ .
         

                

Τώρα δε μένει παρά να αρχίσουμε τις βόλτες, γιατί φυσικά δεν είναι όλες για μένα!

Άνοιξαν και τα σύνορα για τα χωριά μας, ποιος μας πιάνει τώρα;

Στο φβ στη σελίδα μου, ΜΕ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΑ ΥΛΙΚΑ, μπορείτε να δείτε ό,τι γίνεται με υλικά που είναι για πέταμα.

Στη σελίδα ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΡΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, θα δείτε τις αγιογραφίες μου.

Θα με βρείτε και στο instagram

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΚΑΘΕΚΤΟΙ ΠΡΟΣΕΧΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ!!!!!

ΚΑΛΑΘΑΚΙΑ

                                                               ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ

Λόγω της ημέρας σταμάτησαν οι δημιουργίες, οι ραπτικές φυσικά, γιατί οι μαγειρικές δεν σταματούν ποτέ.

Μη νομίζετε ότι πήγα σε κάποιο παζάρι στο Μεξικό, εδώ είμαι στο σπίτι μου και σας παρουσιάζω τα καλαθάκια που μου πήραν το μυαλό. 

Κάθε χρόνο κάνω αυγά , εφέτος είπα να κάνω καλάθια.

Μια και χάσαμε και τα αυγά και τα καλάθια εδώ κι ένα χρόνο τώρα.
   

Δεν πρόλαβα να κάνω πολλά, είπαμε λόγω των ημερών, ίσα ίσα για τα δωράκια σε πολύ αγαπημένα πρόσωπα!

Ξέρετε την μανία μου να αξιοποιώ το κάθε κουρελάκι.

Έτσι μόλις η Μάνια ανέβασε ένα βίντεο στο You Tube, είπα να δοκιμάσω κι εγώ.

Σιγά μη δε δοκίμαζα.

Καιρό τα έβλεπα σε ξένες ομάδες, αλλά δεν αποφάσιζα.

Τώρα όμως, ακούγοντας  τις οδηγίες στα Ελληνικά , πήρα θάρρος.

Από υφάσματα, άλλο τίποτα.

Τί μου έλειπε;

Κορδόνι.

Πρέπει να έχουμε κορδόνι για να τυλίξουμε γύρω του τις λουρίδες που θα κόψουμε.

Βρήκα και κορδόνι, είχε περισσέψει από το καλοκαίρι από τα μακραμέ.

Δοκιμάζουμε και βλέπουμε μέχρι να βρω το κατάλληλο!

Περιττό να σας πω ότι ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που αν δεν τελειώσουν τα κουρελάκια που δεν κάνουν για πάτσγουορκ, δεν πρόκειται να σταματήσω.

Μη γελάτε, τα κουρελάκια μου, αντί να μειωθούν , αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

Πώς; Από φίλες που μένουν Θεσσαλονίκη, είναι τα περισσότερα.

Άρχισαν να καταφθάνουν όμως και από άλλα μέρη της Ελλάδας όμως.

Από Αθήνα μέχρι Κομοτηνή.

Φίλες μου σας ευχαριστώ πολύ που με σκέφτεστε.

Καλά που έχουμε άπειρα πράγματα να ασχοληθούμε και περνάνε κάπως υποφερτά οι μέρες του εγκλεισμού μας, αλλά φτάνει πια!

  

Τώρα τελευταία μεγάλωσαν οι δουλειές μου κι άρχισα τις εισαγωγές από εξωτερικό.

Πριν λίγες μέρες κατέφθασε ένα δέμα από Αμερική.

Αλήθεια! Μια φίλη από το φβ ,είδε αυτά που κάνω στο πάτσγουορκ και θέλησε να μου στείλει μερικά από τα υφάσματα της, κυρίως δαντέλες, επειδή ράβει νυφικά!

Τί να έλεγα; ΟΧΙ;

Ξέρετε να αρνούμαι τέτοια προσφορά εγώ;

Πάμε στο θέμα μας όμως.

Για τις δαντέλες από το Αμέρικα, θα μιλήσουμε άλλη φορά.

Τα καλαθάκια με το τυλιγμένο κορδόνι.

Βάζω τη μεζούρα για να καταλάβετε το μέγεθος.

Γι αυτό το καλαθάκι χρησιμοποίησα λουρίδες από τα κουρελάκια μου.

Έλα όμως που μου άνοιξε η όρεξη κι έπρεπε να φτιάξω κι άλλα επειγόντως!

Έτσι το πρώτο θύμα ήταν δυο σεντόνια , ωραία μεν, άβολα δε, γιατί είχαν πολυεστέρα μέσα .

Ό,τι πιο ιδανικό για τη δουλειά που τα ήθελα!

Κόπηκαν σε λουρίδες των 1.5 ή 2 εκατοστών κι έγιναν 2 υπέροχα καλαθάκια.

Φυσικά θα γίνουν περισσότερα, γιατί ήταν μεγάλα τα σεντόνια!

                       

Για το κόκκινο αποφάσισαν από κοινού, να συνεργαστούν, ένα καρό πουκάμισο, που λόγω καραντίνας άλλαξε μέγεθος, εγώ όχι το πουκάμισο κι ένα κόκκινο-άσπρο παρεό.

Αυτά που μοιάζουν με κουρελού, ήταν ένα καλοκαιρινό φουστάνι.

Δεν θα λέμε τα ίδια για το μέγεθος του. 

Ας πρόσεχε.

Ας βγάλουμε ομαδικές φωτογραφίες πριν μοιραστούν κι αποχωριστούν.

Ωπ, τα μικρά μου τα χεράκια , της Ιωάννας, βοηθάνε στο βάψιμο των αυγών.

Τυλίγει τις κλωστές φλος γύρω από τα αυγά.

                                                     

Φυσικά τα γεμίσαμε, τί, άδεια θα τα δίναμε;

Ναι μόνο αυγουλάκια βάλαμε μέσα, όχι γιατί δεν χωρούσαν τσουρέκια, αλλά γιατί δεν ξέρω να κάνω.

Μου αρέσουν πάρα πολύ, οπότε είναι μεγάλος πειρασμός.

Άσε που θα έρθουν από τις κουμπάρες.

Πόσα να φάω; Μετά εγώ θα φταίω που θα κόβω σε λουρίδες όσα δεν με χωράνε;

Πάντως έγιναν τόσο ωραία, που χαλαλίζω όλα όσα έκοψα.

Βγήκαν κι άλλα από τις ντουλάπες .

Θα τα δείτε προσεχώς, μετά το Πάσχα.

Αν ξέρετε να ράβετε, δοκιμάστε το και θα δικαιολογήσετε τον ενθουσιασμό μου.

 

                                                              ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

                                                         ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ