Θέλω μια τσάντα μεγάλη, όχι και τεράστια, με 2 χερούλια που να στέκεται στον ώμο
και όταν την κρατώ χαμηλά , να μην ακουμπάει κάτω!!!!!
Και να είναι ελαφριά , όχι βαριά κι ασήκωτη όπως οι περισσότερες!!
Τώρα θα μου πείτε , τί είναι αυτό , αίνιγμα;
Όχι, δεν είναι αίνιγμα, μια τέτοια τσάντα αγοράς ήθελα, αλλά δεν είχα χρόνο να ψάξω, αλλά κι αν είχα χρόνο πάλι δεν θα την αγόραζα, γιατί έχω τόσα τζην για κόψιμο, να μη κάνω άλλη μια τσαντούλα; έστω τσαντάρα;!!!!
Σας μπέρδεψα;
Τί, δεν καταλάβατε ότι είναι φτιαγμένη από ένα παντελόνι τζην;
Έκοψα το επάνω μέρος λίγο πιο κάτω από το φερμουάρ και να την η μισή τσάντα!!!!!!
Ένα ωραίο ύφασμα που μου έστειλε το περσινό μου ξωτικό στην ανταλλαγή υλικών, ήρθε να προσφερθεί για την υπόλοιπη μισή τσάντα!!!!!
Μια λωρίδα ύφασμα , έγινε ζώνη , μερικά από τα σχέδια κόπηκαν και ράφτηκαν απλικέ σε διάφορα σημεία, έγινε και η φόδρα, τί λείπει;
Γωνίες από το τζην για να μη φθαρεί γρήγορα η άκρη , άλλο;
Χερούλια!!!!!!!
Ε όχι, δεν θα αγοράσω , θα τα κάνω μόνη μου, αλλά από τί;
Την ιδέα την βρήκα στο πίντερεστ, πού αλλού;
Με μια ζώνη μπορείς να κάνεις χερούλι για τσάντα!!!!!
Εγώ όμως ήθελα δυο χερούλια, πού να βρω δυο ίδιες ζώνες;
Δεν ξέρω για σας , αλλά εγώ έχω ένα χούι, να ήταν μόνο ένα καλά θα ήταν , θα μου πείτε και δεν θα έχετε άδικο!!
Όταν μου αρέσει ένα ρούχο το παίρνω ή μάλλον το έπαιρνα, σε δυο διαφορετικά χρώματα.
Έτσι λοιπόν, δυο παντελόνια 25αετίας που έφαγαν τα ψωμιά τους και πετάχτηκαν, κακώς αλλά πετάχτηκαν πριν με πιάσει η μανία της ανακύκλωσης, είχαν πολύ ωραίες ζώνες που αυτές παρέμειναν αν και δεν με χωρούσαν πια.
Είναι αλήθεια ότι δεν θυμόμουν την ύπαρξη τους, αλλά έψαξα εκεί που βάζω τις ζώνες μήπως και βρω κάτι !!!!
Δεν πιστευα στα μάτια μου όταν τις βρήκα!!!
Τις δοκίμασα μη τις χαλάσω άδικα, αλλά ήταν για μεσούλα δαχτυλίδι , που διέθετα μεν, δεν διαθέτω δε!!!!
Έτοιμα και τα χερούλια, όμως δεν ήταν σκληρά όπως τα έτοιμα, τώρα τί βάζουν μέσα;
Σαν πολλές πρίζες δεν έχουμε στο σπίτι; Ποιός θα καταλάβει αν λείψει κάποια;
Με πολύ χαρά θυσιάστηκε μια, αφού τις υποσχέθηκα βόλτες, πολλές βόλτες!!!!
Κι όσο ετοιμαζόμουν να την πάω μια βόλτα......
-Μαμά πού είσαι; Έλα να δεις κάτι!
-Αυτό το τσαντάκι από δερματίνη, χάλασε μέσα στην ντουλάπα, έλιωσε και ξέφτισε και ήταν το αγαπημένο μου!!
-Μα τί υλικά χρησιμοποιούν πλέον; Οι ζώνες που χρησιμοποίησα για την τσάντα, είναι από δερματίνη και είναι 25 χρόνων και βάλε, αλλά δεν έπαθαν τίποτε.
Το τσαντάκι μάδησε μόνο του!!!!
Ευτυχώς που η φόδρα του και τα εξαρτήματα του ήταν μια χαρά.!!!
-Έχω μισό παντελόνι τζην , σε βολεύει;
Τι λες βρε μαμά , τί να το κάνω μισό τζην;
Καλά φύγε τώρα και θα τα πούμε!!
Και με το τσαντάκι μου τί θα κάνεις, θα κολλήσεις κάτι επάνω;
Φύγε λέμε, με χασομεράς!!!!
Τη συνέχεια την βλέπετε, το ένα μπατζάκι από το παντελόνι, έγινε το τσαντάκι της κόρης μου και δεν πρόκειται να πάθει τίποτα πια!!!!
Ράφτηκε βέβαια, όλο στο χέρι , γιατί δεν βόλευε το σχήμα του να το ράψω στη μηχανή!!!!!
-Μπράβο βρε μαμά, γεια στα χέρια σου!!
Θα το κρατήσω με όλα μου τα ρούχα το αγαπημένο μου τσαντάκι!!!!
Το ένα μπατζάκι που περίσσεψε τί θα το κάνεις;
-Φτάνει για σήμερα, προσεχώς θα δω τί θα το κάνω.
Για τσάντα το κόβω, αλλά ποτέ δεν ξέρεις!!!!!
-Μαμά κι άλλες τσάντες έπαθαν το ίδιο μέσα στην ντουλάπα, να τις φέρω;
Βρήκαμε δουλειά , όπως καταλάβατε!!!!
Να είστε όλοι καλά!!!!!!!!!!
