Στον Καμβά της Ιστορίας.
Μια μοναδική έκθεση παρουσιάζεται, για λίγες μέρες ακόμα, στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης & Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» με εργόχειρα, που ιστορούν πρόσωπα και γεγονότα της Ελληνικής μας Ιστορίας.
200 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, κεντήστρες από όλη την Ελλάδα, δίνουν ζωή στην πλούσια παράδοση και τη λαογραφία της χώρας μας, με μοναδικά σχέδια κεντημάτων που κοσμούν μεγάλα μουσεία του κόσμου. Εμπνέονται από τη διαχρονική πορεία του ελληνισμού και αναπαριστούν με βελόνα και κλωστή σημαντικά πρόσωπα και γεγονότα.
Στην έκθεση συμμετέχουν, 162 κεντήστρες της Συντροφιάς του Συλλογικού Κεντήματος με 325 έργα. Στην ίδια έκθεση μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει και το έργο που φιλοτέχνησαν τα μέλη του Λυκείου Ελληνίδων Βόλου, που αναπαριστούν σε φυσικό μέγεθος (1,93 x 2,01 μ.), την Χάρτα της Ελλάδος του Ρήγα Βελεστινλή. Αποτελείται από 12 φύλλα, κεντημένα από ισάριθμες κεντήστρες με παραδοσιακές βελονιές.
 |
| η χάρτα του Ρήγα |
Η ιδέα της φίλης Κλαυδίας Μάμαλη, να κεντηθεί η ιστορία της Ελλάδας, έγινε πραγματικότητα μετά από πολλή κι οργανωμένη προσπάθεια.
Έργα κεντημένα με απέραντη αγάπη και μεράκι από δεκάδες γυναίκες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Όσο και να τα περιγράψεις, όσες φωτογραφίες κι αν βγάλεις, αν δεν τα δεις από κοντά δεν αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της δουλειάς.
Ιστορικά πρόσωπα, μνημεία, σημαίες, αγάλματα, μάχες κι άλλα πολλά θέματα εκτίθενται στον χώρο του μουσείου.
Όταν κάτι θέλεις πολύ, συνωμοτεί το σύμπαν, έτσι δεν λένε;
Ε αφού συνωμότισε για να γίνουν όλα αυτά, δεν θα το έκανε και για μένα;
Μια βόλτα αυθημερόν από τη Θεσσαλονίκη για να δω και να θαυμάσω από κοντά όσα από τα έργα εκτίθενται αυτή τη στιγμή.
Δεν χωράνε όλα, οπότε γίνονται αλλαγές.
Ο μύθος της αρπαγής της Ευρώπης, έργο της κυρίας Γαλανάκη.
Απίστευτη δουλειά και λεπτομέρειες μοναδικές.
Σε λίγες μέρες θα τελειώσει η έκθεση σ αυτόν το χώρο.
Τα έργα όμως θα πρέπει να παρουσιαστούν κι αλλού.
Σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Μακάρι να υπάρξουν φορείς που θα αναλάβουν την μεταφορά και την έκθεση τους.
Είχα την χαρά να δω πάλι τις αγαπημένης μου Κλαυδία Μάμαλη και Ράνια Κυριακού και να γνωρίσω από κοντά την Θεσσαλονικιά Γεωργία Κολτσιάκη.
Άλλη μια φίλη που ήρθε στην έκθεση για να γνωριστούμε κι όχι μόνο, είναι η Ελένη Σιγούντου.
Συνδιάσαμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου.
Έφερε να μας δείξει πώς γίνεται το Χιώτικο μωσαϊκό, δλδ διάφορες δαντέλες που ενώνονται με την τεχνική του λασέ.
Σε άλλη ανάρτηση θα μιλήσουμε περισσότερο γιαυτή την τεχνική.
Στον ίδιο χώρο, μπορεί να θαυμάσει κάνεις , την μόνιμη έκθεση με παραδοσιακές στολές και είδη οικιακής χρήσεις.
Αξίζει να επισκεφθείτε το μουσείο και να ακούσετε την ιστορία του.
Δεν πρέπει να αφήσουμε να ξεχαστούν όλες αυτές οι τεχνικές.
Ό,τι κι όσα γνωρίζουμε, έχουμε υποχρέωση να τα διδάξουμε και στη νεότερη γενιά .
Ευτυχώς που υπάρχουν πολλά πρόθυμα παιδιά που ασχολούνται κι αυτό είναι παρήγορο.
Έφυγα γεμάτη από χαρά και από εικόνες.
Τόσες που χρειάζομαι μέρες για να τις διαχειριστώ.
Φυσικά ανταλλάξαμε και δωράκια τα οποία θα σας τα δείξω στην επόμενη ανάρτηση.
Αγαπημένες μου φίλες, σας χαιρετώ κι εύχομαι να ανταμώσουμε γρήγορα σε κάποια άλλη εκδήλωση.
ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ!
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΆ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ , ΓΟΝΕΙΣ, ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ!!!!!!
