ΦΤΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΊΜΑΣΤΕ ΚΑΛΆ!!!

 

-Πού με πας;

-Έλα, εκεί που πηγαίνω κάθε μέρα και παίζω. 

Στο γκαράζ των τρένων. 

Αφού ξέρεις ότι όταν μεγαλώσω θα μάθω να τα οδηγώ. 

-Καλά εσύ ήθελες να γίνεις πιλότος, πότε άλλαξες;

-Η μαμά μου φοβάται τα αεροπλάνα και δεν μ αφήνει να πετάξω, λέει ότι τα τρένα είναι πιο σίγουρα. 

Δεν πειράζει κι έτσι θα ταξιδεύω παντού. 

Είναι κοντά κι αυτό το γκαράζ κι όποτε μπορώ έρχομαι και παίζω μέσα στα βαγόνια και στις μηχανές. 

-Καλά πώς μπαίνεις ; 

Δεν είναι κλειδωμένες οι πόρτες;

-Ναι είναι, αλλά απο την πίσω μεριά έχουν ξεχάσει ένα μικρό παράθυρο ανοικτό. 

Όπως πάντα κάτι θα έχει ξεχαστεί!

Κάποιος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του!

Από εκεί μπαίνω  μέσα και παίζω. 

Σήμερα έφεραν και τα βαγόνια από τα τρένα που τράκαραν, έλα πάμε σου λέω. 

Πάμε να παίξουμε γιατί δεν βλέπω να γίνομαι  ούτε οδηγός στα τρένα μετά από αυτό που έγινε. 

Σίγουρα θα άλλαξε γνώμη η μαμά μου.

- Δεν θέλω, φοβάμαι. 

Άκουσα τη δική μου μαμά να λέει ότι οι ψυχούλες θα τριγυριζουν εδώ μέχρι να βρουν το δίκιο τους.

-Τότε πάμε αμέσως, μήπως και τις δούμε ή τις ακούσουμε. 

-Οι ψυχές δεν μιλάνε. 

-ΜΙΛΑΜΕ, πώς δεν μιλάμε. 

ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ!!!!!

Αλλά δεν μας ακούει κανείς. 

-Εμείς γιατί σας ακούμε;

-Επειδή είστε παιδιά κι έχετε αθώες ψυχές, γιαυτό μας ακούτε. 

Θα μεταφέρετε ένα μήνυμα στους αγαπημένους μας;

Θα τους πείτε ότι λυπόμαστε που τους δώσαμε τόσο μεγάλη στεναχώρια;

ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ!!!!

Εκείνο που θέλαμε εμείς, ήταν να τελειώσουμε τις σπουδές μας, να δουλέψουμε, να παντρευτούμε και να κάνουμε παιδιά. 

Να τους δώσουμε χαρές μόνο χαρές. 

-Κι εμείς που αφήσαμε τα παιδάκια μας, λυπόμαστε που δεν θα είμαστε κοντά τους μέχρι να μεγαλώσουν. 

Δεν θέλαμε να φύγουμε έτσι ξαφνικά και να τους βυθίσουμε στον πόνο. 

-Θα τους τα πείτε όλα αυτά;

-Εμείς να τα πούμε, θα μας πιστέψουν όμως;

-Ναι, θα σας πιστέψουν. 

Θα σας πιστέψουν γιατί είστε παιδιά κι έχετε αγνές ψυχές. 

Και κάτι ακόμα. 

Πείτε τους ότι ΦΤΆΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΊΜΑΣΤΕ ΚΑΛΆ!

Τους αγαπάμε πολύ. 

Αφιερωμένο στα αδικοχαμένα μας παιδιά!

Είχα διαλέξει αυτή την εικόνα και είχα γράψει μια άλλη χαρούμενη ιστορία. 

Τα γεγονότα όμως δεν με άφησαν να την αναρτήσω. 

Πονάω όπως όλη η Ελλάδα. 

Η συμμετοχή μου στη συγγραφική Σκυτάλη 

της φίλης Μαίρης από την Γήινη Ματιά. 

ΡΙΓΕΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΙ !!!! τσάντα πατσγουορκ

 

Υπάρχει γυναίκα που να λέει όχι σε μια ακόμα τσάντα;

Δεν νομίζω.

 Όσες και να έχουμε, πάντα θέλουμε κάτι καινούργιο. 

Καιρό έβλεπα αυτά τα βαρελάκια και τα μελετούσα.

Δλδ υπολόγιζα πόσες ώρες χρειαζόμουν για να την φτιάξω. 

 

Συνήθως προγραμματίζω τί έχω να κάνω για την επόμενη μέρα, όμως κάνω σχέδια σύμφωνα με τις δυνατότητες που είχα πριν 20 χρόνια. 

Γελάτε ε;

Ακόμα δεν το πήρα απόφαση ότι είμαι στην τρίτη  ηλικία. 

Νομίζω ότι μπορώ να τα κάνω όλα με τους παλιούς ρυθμούς. 

Τέλος πάντων, καιρό παίδευα τα κουρελάκια μου και με παίδευαν, αλλά λίγο πριν τις γιορτές τελείωσε. 

Όλο καμάρι σκεφτόμουν πότε και πού θα πάω για να την κρατήσω. 

Μιας κι έχουμε πολλές επιλογές, είχα να διαλέξω ανάμεσα σε πολλές προτάσεις, λέμε τώρα. 

Άλλες όμως οι βουλές της μαμάς κι άλλες της κόρης. 

Μόλις την είδε την "αγόρασε " !!

-Για μένα την έκανες μανούλα;

-Ναι ναι πουλάκι μου, για σένα. 

Με γεια σου.

Εσύ τουλάχιστον θα την πηγαίνεις βόλτες, εγώ απλά θα την καμάρωνα!

Μου άρεσε όμως πολύ κι αφού τα κομμάτια από το δειγματολόγιο είναι διπλά, θα κάνω άλλη. 

Να λοιπόν πως ξεκινάει αυτή η τσάντα. 

Έκανα ρίγες τις οποίες έραψα επάνω σε μεταξοβαμβακα και μετά κέντησα τις ραφές με διακοσμητικές βελονιές. 

Αφού μπήκε το φερμουάρ, ήρθε η ώρα του πλαϊνού κύκλου. 

Μπήκαν και τα χερούλια κι έτοιμη η πολύχρωμη τσαντούλα που μπορεί να γίνει σε διάφορα μεγέθη. 

Κι αφού η τσάντα μου έχει ΡΊΓΕΣ ΚΑΙ ΚΎΚΛΟΥΣ, μπορεί να πάρει μέρος στην πρόσκληση της Μίας

Μία μου σ ευχαριστώ πολύ που έδωσες στην τσαντούλα μου την ευκαιρία να παρουσιαστεί στη φιλική σου πρόσκληση 158. 

Περίμενε υπομονετικά δύο μήνες, βλέπεις δεν έβρισκα χρόνο να κάνω ανάρτηση, αλλά δικαιώθηκε. 

Θα την δουν και οι φίλες μας από την Ισπανία. 

ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ   !!!

ΚΗΡΟΠΉΓΙΑ!!!!

-Τώρα που τελείωσαν τα Χριστούγεννα και η πρωτοχρονιά, δεν θα φτιάξουμε άλλες κατασκευές;

-Δεν σταματάμε ποτέ. 

Τόσα υλικά έχουμε. 

Πώς θα περάσει ευχάριστα η ώρα μας;

Θα κάνουμε κάτι για όλο το χρόνο. 

-Καμινάδες;

-Ε όχι και Καμινάδες βρε κορίτσια!

Κηροπήγια!

-Κηροπήγια;

Θα τα ανάψουμε κιόλας;

-Κάντε υπομονή και θα σας πω.

 

-Θα συνδυάσουμε κουρελάκια, υπόλοιπα από δαντέλες  και χάρτινα ρολλά.

Ζεστή σιλικόνη για να τα κάνουμε να φαίνονται ότι έλιωσαν και στάζουν. 

Μπορούν να σταθούν παντού. 

Ακόμα και στο πάτωμα. 

Επάνω θα βάλουμε ψεύτικα ρεσώ για σιγουριά. 

Μη βάλουμε και φωτιά. 

Όπως βλέπετε, κόλλησα χαρτόνι στο εσωτερικό, λίγο πιο κάτω από το στόμιο κι εκεί επάνω θα βάλουμε τα ρεσώ. 

Κι επειδή είναι αρκετά ψηλά, τα γεμίσαμε με εφημερίδες και στη βάση βάλαμε από μια πέτρα για να τα κρατάει σταθερά  

Θα τα χρησιμοποιήσω και στην επόμενη έκθεση Αγιογραφίας.

Πλαισιώνουν τις εικόνες πολύ ωραία. 

Έγιναν σαν ξυλόγλυπτα!

Μετά το πλαστικό χρώμα, πέρασα πατίνα που την έφτιαξα με χρώμα λαδιού και λίγο νέφτι. 

Βάφουμε όλη την επιφάνεια κι αμέσως σκουπίζουμε με ένα μωρομάντηλο για να βγάλουμε το περισσότερο χρώμα. 

Στις εσοχές παραμένει το πιο σκούρο και δείχνει ανάγλυφη η επιφάνεια. 

Στο τέλος και λίγη χρυσή πατίνα σε ελάχιστα σημεία. 

Η ζεστή σιλικόνη κάνει πολύ ωραία σχέδια σαν λιωμένο κερί. 

Πρώτο χέρι βελατούρα ή άσπρο πλαστικό. 

Κάτι θα υπάρχει στο σπίτι. 

Αν σας αρέσουν τα αφήνετε και άσπρα. 

Μετά ό,τι χρώμα θέλουμε. 

Εγώ είχα αυτό από άλλη κατασκευή. 

Εδώ στον ήλιο να  στεγνώσουν .

Για να δούμε από πού ξεκίνησαν;

Χάρτινοι σωλήνες, ατλακόλ και δαντέλες διάφορες. 

Πρώτα κόλλησα γύρω γύρω αυτή που μοιάζει με δίχτυ.

Στέγνωσαν και μετά έκοψα κομμάτια από παλιά κουρτίνα που βρήκα στη λαϊκή. 

Τα κόλλησα κι αυτά με ατλακόλ κι όταν στέγνωσαν τα έβαψα. 

Ο σάκος δεν άδειασε.  Έπεται συνέχεια. 

Έγιναν τόσο ωραία που δεν νομίζω να σταματήσουμε μόνο σ αυτά. 

Έρχεται το ΠΆΣΧΑ!

Θα χρειαστούμε κηροπήγια για τη διακόσμηση μας.

Οπότε ξέρετε εσείς. 

ΔΕΝ ΠΕΤΆΜΕ ΤΊΠΟΤΑ!!!!

Τα δωράκια συνεχίζουν να πηγαίνουν και να έρχονται. 

Από την ανταλλαγή που διοργάνωσε η Μαριλένα κι εφέτος, πήρα αυτή την κάλτσα γεμάτη με λιχουδιές και δωράκια τα οποία εξαφανίστηκαν αμέσως. 

Ευχαριστώ πολύ τη φιλη  Άννα και την Μαριλένα και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά. 

Εγώ συνεχίζω και στέλνω γιατί δεν τα πρόλαβα όλα πριν τις γιορτές. 

Δυστυχώς και κάποια δεν έφτασαν ποτέ οπότε θα τα ξαναστείλω. 

Εφέτος τα ΕΛΤΑ μας ταλαιπώρησαν αρκετά. 

ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!

ΧΙΟΝΆΝΘΡΩΠΟΣ!!!!

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!

Ήδη είμαστε στην τρίτη μέρα του 2023 κι αρχίσαμε τις κατασκευές. 

Κάτι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε να τρώμε. 

Θέλαμε να παίξουμε με το χιόνι και να φτιάξουμε αληθινό χιονάνθρωπο, αλλά δεν το βλέπουμε προς το παρόν. 

 

 

Μέσα στην καρδιά του χειμώνα κι ο ήλιος λάμπει στον ουρανό. 

Τα δέντρα μπερδεύτηκαν κι άρχισαν να ανθίζουν. 

Οι εποχές ανακατεύτηκαν τελείως. 

-Κάποιος φωνάζει, για να τον ακούσουμε. 

-Βοήθεια Βοήθεια!

Βάλτε μου λίγο αντιηλιακό, κάηκα.

Σε λίγο θα γίνω μελάτος. 

Δεν βλέπετε τον ήλιο, δεν βλέπετε ότι το θερμόμετρο δείχνει ακόμα καλοκαιρινές θερμοκρασίες;

 Γιατί βιαστήκατε να με βγάλετε από τη χειμερία μου νάρκη;

- Συγνώμη κύριε χιονάνθρωπε, αλλά είπαμε μήπως καταφέρουμε να κάνουμε το χιόνι να ζηλέψει και να έρθει επιτέλους. 

-Κι εγώ τί φταίω;

-Δεν είπαμε οτι φταις, απλά πήραμε ε τα υλικά μας και φτιάξαμε ένα χωριουδάκι. 

Χειμώνας είναι, τί πιο λογικό να κάνουμε  κι έναν χιονάνθρωπο;

Κι αφού δεν είχαμε χιόνι, βολευτήκαμε με 3 άσπρα κουμπάκια. 

Πού θα πάει, θα πέσει και το χιονάκι μέχρι τέλος του μήνα. 

- Με τον πόνο μου παίζετε δλδ;

Κι εγώ θέλω να κατέβει η θερμοκρασία, να χιονίσει και να ξαναδώ τους αγαπημένους μου φίλους, τα παιδιά. 

Να τα βλέπω να τρέχουν και να πετάνε χιονόμπαλες το ένα στο άλλο, να βλέπω  τα κατακόκκινα μαγουλάκια τους και τη χαρά ζωγραφισμένη στα ματάκια τους.

- Κι αυτά σε περιμένουν με μεγάλη λαχτάρα για χιονοπόλεμο κι όχι μόνο. 

Στερήθηκαν το ομαδικό παιχνίδι αρκετά. 

Αφού είμαστε μέσα στο σπίτι λοιπόν, έχουμε και πολλά υλικά, είπαμε να μην καθόμαστε άλλο. 

Ας παίξουμε έστω κι έτσι. 

Τα μικρά χεράκια, πήραν ψαλίδια, κόλλες και πινέλα κι άρχισαν. 

Δεν γινόταν να μη πάρουμε μέρος στην πρόσκληση της Μίας.

Να φτιάξουμε ενά χιονάνθρωπο με όποιο τρόπο θέλουμε. 

Υποσχόμαστε όμως, να φτιάξουμε και με χιόνι, μόλις πέσει φυσικά. 

Η Ιωάννα σας χαιρετά και πάει να συνεχίσει το παιχνίδι της με τα καρφάκια. 

-Γιαγιά, μη ξεχνάς την πιτόπρασα [ πρασόπιτα ]  στον φούρνο, νομίζω έγινε. 

-Πωπω Ιωάννα, καλά που μου τη θύμησες τρέχω. 

Αυτά παθαίνει οποίος παίζει και μαγειρεύει συγχρόνως. 

ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!

ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΎΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ!