Τετάρτη 16 Μαρτίου 2022

ΠΑΠΛΩΜΑ ΒΙΒΛΙΟΘΉΚΗ

Τί ωραίος καιρός!
Πρώτη φορά έμεινα ζωντανός για τόσες μέρες!
Δεν ξέρω τί λένε οι άνθρωποι και γιατί τους απασχολεί τόσο το κρύο, εγώ είμαι ευτυχισμένος.
 
Ακούω που μιλάνε μεταξύ τους, όσο παίζουν τα παιδάκια τους με
 μένα και λένε για το αέριο, το πετρέλαιο, τη ΔΕΗ, τον πόλεμο. 

Βάσανα που έχουν οι άνθρωποι!
Δεν τους καταλαβαίνω. 
Τί είναι όλα αυτά;

Η ζωή  είναι μικρή, εγώ το ξέρω καλά, γιατί δεν απολαμβάνουν τις χαρές της φύσης;
Εμένα το μόνο που με στεναχωρεί, είναι που σε λίγες μέρες θα βγει ο ήλιος κι εγώ αφού λιώσω θα μετατραπώ σε λασπόνερα .

Γιαυτό χαίρομαι την κάθε μου στιγμή!

Να γινόταν ένα θαύμα και να ζούσα για πάντα με τα παιδιά που με έφτιαξαν και παίζουν μαζί μου τόσες μέρες!
Μου έβαλαν καπέλο, κασκόλ, μύτη, με έκαναν σωστό άνθρωπο.

Όχι όχι, δεν θέλω άνθρωπο, χιονάνθρωπο προτιμώ κι ας λιώσω μόλις βγει ο ήλιος. 








Τί έγινε;
Πού βρίσκομαι;
Δεν καταλαβαίνω τίποτα. 
Θα μου εξηγήσει κάποιος;

 


Πού να καταλάβει ο χιονανθρωπος!

Θαύμα θέλησε, Θαύμα έγινε. 

Άφησε το κρύο και μεταφέρθηκε μέσα σε μια γυάλα, επάνω σ αυτή τη βιβλιοθήκη . 

Και δεν είναι μόνος του. 

Έχει ραδιόφωνο για να ακούει μουσική,




Έχει τη φωτογραφία του φίλου του σε κάδρο κοντά του,



έχει φως για να διαβάζει κι ένα φλιτζάνι ζεστή σοκολάτα,
(Αυτό ίσως τον δυσκολέψει λίγο. 
Λέω να του προτείνω κάτι σε πιο κρύο)


έχει μια υδρόγειο για να γνωρίσει τον κόσμο, γιατί για να ταξιδέψει είναι τεχνικώς αδύνατον κι αν το κάνει, μόνο για την Ανταρκτική τον βλέπω. 



έχει γλάστρες με κάκτους κοντά του, αφού αγαπάει τη φύση,




έχει και μια φίλη για να του κάνει παρέα. 



Μόνο με τον γατούλη φοβάται πως θα έχει πρόβλημα. 
Είναι πολύ παιχνιδιάρης και πρέπει να τον προσέχει. 





Τί άλλο θέλει;
Δεν πρόκειται να πλήξει ούτε λεπτό. 
Άσε που μέχρι να διαβάσει όλα τα βιβλία, θα έχουμε περάσει στον επόμενο αιώνα. 



Βρίσκεται μαζί με όλα αυτά, επάνω σε μια αλλιώτικη βιβλιοθήκη. 
Μια βιβλιοθήκη πάπλωμα. 






Ξεκίνησε τον  Ιανουάριο του 2021 κι αφού 
συμπληρώθηκαν όλα τα ράφια, φιγουράρει έτοιμη πια. 



Και τί δεν έχει αυτή η βιβλιοθήκη!
Ακόμα και συρτάρια!




Πώς να μη πάρεις μια αγκαλιά βιβλία και να χωθείς από κάτω;





Μέχρι και στο μπαλκόνι βγήκε για φωτογραφία. 







Όλα ξεκίνησαν μετά από την πρόσκληση της Μάνιας Χατζηιωαννίδη, μέσα από την ομάδα της στο φβ, Και στην Ελλάδα αγαπάμε το πάτσγουορκ. 

μέχρι και εγκυκλοπαιδεια έχει. 

δεν θα μπορούσαν να λείπουν βιβλία ραπτικής και πάτσγουορκ, φυσικά. 

ακόμα και περιοδικά διακόσμησης, θα βρείτε εδώ.


βιβλία περιπέτειας


Εκείνη μας πρότεινε τα σχέδια κι εμείς βγάλαμε τα υλικά μας και φτιάξαμε ένα τεράστιο παζλ.


βιβλία με τραγούδια 

Ακόμη και μικρά κεντήματα πήραν μέρος.


βιβλία με παραμύθια 

Μου τα χάρισε μια φίλη, λέγοντας μου ότι θα βρω τρόπο να τα αξιοποιήσω. 


Είναι πάνω από 60 χρόνων. 
Νομίζω φίλη μου ότι αξιοποιήθηκαν δεόντως. 


Αυτές είναι ετικέτες. 
Φίλες τις πρόσφεραν κι αυτές. 
Τις ξήλωσαν από τα ρούχα τους για να τις ράψω στις ράχες των βιβλίων.
Δλδ παίζουν το ρόλο του τίτλου και του συγγραφέα. 
Οι δικές μου δεν έφταναν να καλύψουν όλους τους τίτλους, οπότε χάρηκα πάρα πολύ όταν μου τις έφερναν με τις χούφτες. 
Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια.


Χαρά που είχαν τα κουρελάκια μου!
Μάλωναν μεταξύ τους ποιο θα μπει στην καλύτερη θέση. 

Αν προσέξετε τις λεπτομέρειες, θα καταλάβετε πόσο πολλές ώρες χρειάστηκαν μέχρι να ολοκληρωθεί. 

Το απόλαυσα όμως, γιατί μου κράτησε συντροφιά στις δύσκολες μέρες που βρισκόμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας. 



Μάνια σ ευχαριστώ πολύ για την ωραία ιδέα που είχες. 
Είμαι έτοιμη για την επόμενη. 

Αν σας άρεσε, ελάτε μαζί μας στην επόμενη πρόσκληση. 

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!!

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2022

500η ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!!

 

12 χρόνια blogging, 500 αναρτήσεις!!






Ήλιος - φως - ζωή. 

Γη - το σπίτι μας - ζωή. 

Νερό  - το σώμα μας- ζωή. 

Αέρας-  ανάσα - ζωή .


Τα πάντα εν Σοφία εποίησε. 

Κι έβαλε τον άνθρωπο να μείνει σ αυτόν τον Παράδεισο. 

Κι αυτός βαρέθηκε και θέλησε κι άλλα. 

Και τιμωρήθηκε γιαυτό να κοπιάζει για να ζήσει.

Έσκαψε τη γη με τα χέρια και με τις πέτρες. 

Κυνήγησε με ξύλα και με πέτρες. 

Για το καθημερινό, τον επιούσιο. 

Βρήκε σίδερο και βελτίωσε τα εργαλεία του .

Έφτιαξε πιο δυνατά όπλα για την προστασία του.

Ακόμα πιο δυνατά για να επιβληθεί. 

Ακόμα πιο δυνατά για να κατακτήσει , για να πάρει το χωράφι του διπλανού, τη χώρα του διπλανού. 


Έφτιαξε καράβια, γιατί ήθελε να εξερευνήσει και μετά να κατακτήσει αυτά που βρήκε. 

Έφτιαξε αλυσίδες και σκλάβωσε γιατί δεν του άρεσε το χρώμα αυτού του αδερφού, ούτε η θρησκεία του, ούτε τα ήθη και τα έθιμα του, ούτε το πολίτευμα του.


Μόλυνε τον αέρα που ανέπνεε, τον νερό που έπινε , την γη και την τροφή που έτρωγε. 


Όσο πιο πολλές γνώσεις, τόσο λιγότερη ανθρωπιά κι αγάπη για τον συνάνθρωπο, για τα ζώα, για τη φύση, για τη ζωή. 


Έφτασε και στο φεγγάρι, αλλά δεν βρήκε νερό και το άφησε στην ησυχία του, προς το παρόν. 


Έχει πολλά ακόμα να καταστρέψει στη Γη, θα ασχοληθεί αργότερα μ αυτό. 




Άλλα ήθελα να γράψω για να σας δείξω αυτή τη μικρή δημιουργία, με τα αγαπημένα μου κουρελάκια. 

Ήθελα να γιορτάσω μαζί σας την 500η ανάρτηση και τα 12 χρόνια που βρίσκομαι στον κυβερνοχώρο, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μου για όλα αυτά που έχω, που  μου έχουν προσφερθεί. 

Γη, νερό, φως, αέρα, ΖΩΗ.


Ευγνωμοσύνη, αγάπη για τον συνάνθρωπο, Ειρήνη, φιλία, αδελφοσύνη!

Ακούγομαι ρομαντική;

Έννοιες που χάθηκαν και δεν θα τις ζήσουν τα παιδιά μας;

Ας προσπαθήσουμε να τους τις διδάξουμε. 


Αγαπημένες φίλες και φίλοι, δεν θέλω να σας κουράσω.

Ξέρω ότι τα ίδια νιώθετε κι εσείς. 


Θα προσπαθήσω να είμαι πιο αισιόδοξη την επόμενη φορά. 


ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...