_Κάπου σε ξέρω εσένα, είπε το καφέ γυαλάκι στο πράσινο.
_Ναι ήμασταν μαζί στην ίδια παραλία, δεν θυμάσαι; απάντησε το πράσινο γυαλάκι.
Μια κυρία μας μάζεψε και μας έβαλε σε ένα βάζο μαζί με πολλά άλλα γυαλάκια.
_Πώς βρέθηκες στην παραλία; ρώτησε το καφέ.
_Πού να στα λέω, απάντησε το πράσινο.
Ήμουν σε ένα γάμο κι αφού έφαγαν και ήπιαν και χόρεψαν οι καλεσμένοι, μας πέταξαν στα βράχια εμάς τα άδεια μπουκάλια και μας έσπασαν.
_ Χωρίς να σκεφτούν ότι μολύνουν την θάλασσα ή ότι μπορεί κάποιος να κοπεί.
_Εσύ θα μου πεις πώς βρέθηκες στην ίδια παραλία με μένα;
_Εγώ ήμουν σε στενάχωρο γεγονός, κάποιον αποχαιρετούσαν για πάντα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.
Αφού έφαγαν και ήπιαν, μας πέταξαν χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες.
_Είμαι κι εγώ εδώ, φώναξε ένα άσπρο γυαλάκι.
_Δεν σε προσέξαμε γιατί είσαι διάφανο, είπαν και τα δυο με μια φωνή.
_Θα μας πεις κι εσύ τη δικιά σου ιστορία;
_Ναι, φυσικά θα σας πω.
Εγώ ήμουν σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα κι όταν τελείωσε, όλοι οι οπαδοί της ομάδας που κέρδισε γλέντησαν τη νίκη τους με ποτά .
Το αποτέλεσμα το ίδιο.
Κατέληξα κι εγώ σαν σπασμένο γυαλάκι στην ίδια παραλία, αφού όλο το χειμώνα τα κύματα και η άμμος λείαναν τις κοφτερές πλευρές μου.
Αλλά και οι οπαδοί της ομάδας που έχασε έκαναν το ίδιο.
Γι αυτό είμαστε τόσα πολλά.
Δεν έχουν όμως όλες οι παραλίες γυαλάκια.
Φαίνεται ότι τα κύματα έχουν συγκεκριμένο προορισμό.
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι κύριες που μας μαζεύουν.
Τί θα μας κάνουν δεν ξέρω, αλλά ελπίζουμε να μη κινδυνεύουμε από άλλο σπάσιμο.
Αλλά δεν θα κινδυνεύουν κι όσοι περπατάνε ξυπόλυτοι στην αμμουδιά.
Πάντως η κυρία που μας μάζεψε και μας έβαλε στο βάζο, μας έδωσε σε μια άλλη που μας κοίταζε πολλές μέρες κι όλο κάτι έλεγε πως θα μας κάνει, αλλά δεν κατάλαβα καλά.
Να σας πω φοβήθηκα γιατί γυάλιζε πολύ το μάτι της.
Κάτι για σκουλαρίκια έλεγε,
Κάτι για μενταγιόν και δαχτυλίδια.
Έβγαλε τα εργαλεία της κι αφού μας τσουρούφλισε με το κολλητήρι της, δεν σας είπα ότι φοβήθηκα; έβλεπε ικανοποιημένη το αποτέλεσμα.
Δεν ξέρω για σας γυαλάκια μου, αλλά εγώ όντως καμαρώνω τα καινούργια μου κοσμήματα.
Αν και στη δικιά μας παραλία, δεν βρίσκω κανένα γυαλάκι, φρόντισαν οι φίλες μου, η Αριάδνη και η Σοφία, να με προμηθεύσουν αρκετά και τις ευχαριστώ πολύ γι'αυτό.
Έπιασαν δουλειά τα κολλητήρια μετά από πολλά χρόνια στο ταμείο ανεργίας κι έφτιαξαν μενταγιόν, δαχτυλίδια και σκουλαρίκια.
Νομίζω όλο το καλοκαίρι με αυτά θα ασχοληθώ.
Μπορούν να γίνουν όμορφα πράγματα με τα γυαλάκια.
Στην αρχή σκέφτηκα να κάνω ένα πίνακα, αλλά δεν έχω άλλο άδειο τοίχο καρντιά μου, οπότε η μόνη λύση ήταν να γίνουν κοσμήματα για να τα φοράμε.
Συνεχίστε το έργο σας φίλες μου, καθαρίστε τις αμμουδιές κι εδώ είμαι γω, πάσα προσφορά δεκτή 😘😘
Καλό καλοκαίρι και καλή σοδειά.
Υ.Γ. Μ ε την ανάρτηση αυτή, παίρνω μέρος στις ιστορίες του καλοκαιριού, που διοργανώνει η Μαρία Νικολάου στο μπλογκ της
το κείμενο.
