ΚΟΥΤΊ ΚΑΙ ΤΊ ΚΟΥΤΊ !!!!

Είπαμε ότι ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας της προσαρμογής. 

Εδώ κοντεύει να τελειώσει ο Οκτώβριος κι εγώ ακόμα να προσαρμοστώ. 

Ο καιρός ακόμα κρατάει, ευτυχώς, οπότε ούτε τα καλοκαιρινά θέλουν να ανέβουν στα πατάρια, ούτε τα χειμωνιάτικα να κατέβουν. 

 

Κι εγώ, άλλο που δεν θέλω, ασχολούμαι με τα κουρελάκια μου. 

Μικρές χειροτεχνίες για να ζεστάνω την μηχανή. 

Μόνο που αυτή που θα σας δείξω, δεν είναι ραμμένη αλλά κολλημένη.

Πότε πότε ανακατεύω τα συρτάρια και τα ντουλάπια, για να θυμηθώ τί έχω. 

Μόλις πάρουν είδηση ότι άνοιξα και ψάχνω, όλο και κάποιο κάνει την επανάσταση του και δεν ξαναμπαίνει μέσα. 

Δεν έχουν κι άδικο.  Υπάρχει το αδιαχώρητο παντού. 

Βλέπετε οι φίλες, απανταχού στην Ελλάδα, φροντίζουν να με τροφοδοτούν συνέχεια. 

Ένα τέτοιο ζωηρό κι άτακτο, όχι ακριβώς κουρελάκι, ζήτησε την άμεση αξιοποίησή του.

Το κοίταξα από δω, το κοίταξα από κει.

Σκέφτηκα να το κάνω μαξιλάρι. 

-Πολύ πρωτότυπο!

-Πόσα πχια μαξιλάρια θα κάνεις; με ρώτησε απελπισμένο. 

Συμπληρώθηκαν χίλιαδεκαδύο.

Και σαν μαξιλάρι, στο πατάρι θα καταλήξω. 

Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει .

-Με προκαλείς; Τώρα θα δου δείξω εγώ. 

Του λέω λοιπόν, ότι αποφάσισα να το αξιοποιήσω αλλού. 

Κάπου περίμεναν υπομονετικά τα κουτιά από το φίλτρο της βρύσης. 

Χοντρά ωραία κουτιά, που τα κράτησα για αλλού, θα σας το πω την άλλη φορά, γιατί έχω κι άλλα. 

Ένας φόβος το έπιασε, μόλις είδε τα κουτιά, το ψαλίδι κσι τη ζεστή σιλικόνη. 

Ώσπου να το πάρει είδηση, κόπηκε σε λουρίδες και κόλλησε επάνω στο κουτί γύρω γύρω με την βοήθεια της σιλικόνης. 

Στην ανοικτή πλευρά τσίμα τσίμα. 

Από κάτω εξέχει. 

Άλλο ένα κομμάτι ύφασμα, υπόλοιπο από άλλη κατασκευή, πήρε χάρη και βγήκε από το συρτάρι-φυλακή.

Το κόλλησα κι αυτό με την σιλικόνη προς τα κάτω και μετά το γύρισα προς τα μέσα. 

Ακόμα δεν μιλάνε, περιμένουν το αποτέλεσμα. 

Λίγο στρώσιμο και λίγη κόλλα στις γωνίες στη βάση και σταθεροποιήθηκε κι αυτό. 

Επόμενο βήμα, να κρύψω το κενό της βάσης. 

Άλλο ψάξιμο. 

Ένα ακόμη κουτί κλήθηκε να συμμετάσχει κι αυτό, αφού κόπηκε λίγο πιο μικρό για να χωρέσει σφηνωτά.

Πάλι με την ζεστή σιλικόνη, κόλλησα ένα κομμάτι από το υφαντό ύφασμα. 

Έτοιμο κι αυτό. 

Μπήκε στη θέση του.

Τώρα να σιάξω την κάτω εξωτερική πλευρά. 

Είχα αφήσει περίπου από 3 πόντους να περισσεύουν. 

Το γύρισα και πάλι το κόλλησα. 

Δεν θέλω όμως να φαίνεται έτσι. 

Είπαμε να κάνουμε καλή δουλειά. 

Αντε πάλι ψάξιμο. 

Κομμάτια από ένα  δειγματολογιο αυτή τη φορά, κάλυψαν το κενό. 

-Δεν λες τίποτα ακόμα. 

Δεν σου άρεσε η ιδέα μου;

-Δεν μου αρέσει που φαίνονται τα ξέφτια.

-Είσαι και ιδιότροπο.

Αντε να σου κάνω το χατίρι και να ψάξω άλλη μία φορά. 

-Δεν θα έβρισκα κορδελίτσα;

-Ορίστε! Ευχαριστημένο;

-Όχι ακριβώς 

Κάτι μου λείπει για να γίνω πιο ωραίο!

-Ε, μα δεν παίζεσαι. 

Βαρέθηκα να κατεβάζω κουτιά και να ψάχνω. 

Ορίστε βρήκα δαντέλες. 

Μη μου πείτε ότι και τώρα σας λείπει κάτι, γιατί σας βάζω στο πατάρι ώσπου να πείτε κύμινο. 

Για ένα ξεκίνησα, αλλά το ύφασμα ήταν αρκετό κι έγιναν τρία. 

Οπότε είστε μια ωραία παρέα. 

Ευχαριστημένα;

-Τώρα μάλιστα. 

-Εξαρτάται, πού θα μας βάλεις;

Κάπου που θα σας βλέπω συνέχεια και θα είστε και χρήσιμα. 

Στο μπάνιο, στο χωριό, για να φιλοξενήσετε μικρές πετσετούλες και καλλυντικά. 

Τα κορίτσια θα ενθουσιαστούν. 

Η εταζερα φιλοξενεί τα θαλασσινά που ήρθαν από το κάμπινγκ. 

Αγαπημένες φίλες, βλέπετε;

Αξιοποιώ όλα όσα μου δίνετε. 

Μήπως να το ξανασκεφθήτε την επόμενη φορά που θα ετοιμάσετε δέμα για μένα ;

Λέω εγώ τώρα και σας δίνω ιδέες. 

Ξέρετε εσείς ποιες είστε. 

ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ.