Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

ΓΙΑΛΌΞΥΛΟ ΜΕ ΜΑΚΡΑΜΕ


Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, χαρίζω στον εαυτό μου ένα πολύτιμο κόσμημα. 



Αφού έχω γενέθλια, το δικαιούμαι.
Είχα ετοιμάσει αυτό με τα Γυαλάκια, αλλά σας το έδειξα πιο μπροστά. 
Δεν είχα την υπομονή να περιμένω ένα μήνα 😂😂

Τα υλικά που είχα μαζί μου στο κάμπιγκ , ήταν άσπρο κορδόνι, μερικές χάντρες κι αρκετά γιαλόξυλα.
Ο χρόνος περιορισμένος, αλλά το προσπάθησα και κατάφερα να το ετοιμάσω εγκαίρως.

Μετά από μερικές δοκιμές, βρήκα το ξυλάκι που στεκόταν καλά και αυτοσχεδιαζοντας, έφτιαξα και ένα κομμάτι μακραμέ.
Έτοιμο το κολιέ μου .


Δεν ξέρω πώς σας φαίνεται, εμένα μου άρεσε πάρα πολύ, ενθουσιάστηκα με το αποτέλεσμα.
Νομίζω ότι θα φτιάξω κι ένα βραχιόλι.
Κι αν δεν τα φορέσω, θα τα κρεμάσω στον τοίχο σίγουρα!


Με λίγη Καλή θέληση και πολύ φαντασία , όλα τα υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε απίστευτα πολλές δημιουργίες.

Δείτε τα κοσμήματα που έχω φτιάξει κατά καιρούς με διαφορετικά υλικά και τεχνοτροπίες εδώ.

Εύχομαι να είστε όλοι καλά και να περάσουμε το υπόλοιπο καλοκαίρι χωρίς θερμά επεισόδια.


Τρίτη 7 Ιουλίου 2020

ΑΛΑΝΙΑΡΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑ

_Θέλω να βγω στη στεριά.
_Στη στεριά; Δεν γίνεται, είσαι ψάρι.


_Και λοιπόν; Τα ψάρια δεν μπορούν να πάνε διακοπές; Θα πάω στη στεριά.
_Τα ψάρια μπορούν να πάνε διακοπές σε άλλη θάλασσα, ΟΧΙ στη στεριά όμως.
_Εγώ το αποφάσισα και θα πάω θα πάω θα πάω.
_Το ξέρεις ότι μόλις βγεις από το νερό, δεν θα είσαι πια ζωντανό ψάρι αλλά τροφή ;


_ Εμένα μου είπε ότι θα περάσουμε πολύ ωραία στη στεριά.
_Σου είπε; Ποιός σου είπε και τί ακριβώς ;
Πού γύριζες πάλι και σου ξεσήκωσαν τα μυαλά;
Μήπως πήγες έξω από το ιχθυοτροφείο, εκεί που έχουν φυλακισμένες τις ξαδέρφες μας τις τσιπούρες και τις ταΐζουν φαγητά με φάρμακα;
Εμείς είμαστε τσιπούρες ελευθέρας βοσκής, ανοικτού πελάγους, Αλανιάρες με το όνομα δλδ..
Πόσες φορές σου είπαμε να μη πηγαίνεις σε τέτοια υποβαθμισμένα μέρη;
_Μου υποσχέθηκε ότι θα με πάει στο καλύτερο εστιατόριο.
_ Ωχ , συμφορά που μας βρήκε.
Στο καλύτερο εστιατόριο θα σε πάει, γιατί εκεί θα σε πουλήσει 10 φορές πιο ακριβά από τις ξαδερφες μας.
Θα είσαι στο μενού το κυρίως πιάτο κι όχι πελάτης του μαγαζιού.
_Μα τον Ποσειδώνα, θα σε κλειδωσω στο βυθό μέχρι να περάσει η επήρεια από τα ληγμένα που έφαγες.
_Ναι, να παμε στο βυθό, εκεί που είναι η μάγισσα_γοργόνα. 
Αυτή θα με καταλάβει και θα βρει τρόπο να με βγάλει στη στεριά χωρίς να κινδυνεύω να με φάνε.
_Εμπρός λοιπόν, πάμε κι αν  βρει τρόπο, θα σε αφήσω να πας, γιατί εσύ μυαλό δεν βάζεις.




_Είδες που σου τα λεγα;
Νάτη μαζί με τη μικρή της βοηθό, κάτι φτιάχνουν.



Με μικρές ψηφίδες, η άτακτη τσιπούρα έγινε θήκη για τις χαρτοπετσέτες.



Αφού ήθελε να βγει στη στεριά, βρέθηκε τρόπος.


Και η βάση της θήκης, θα της θυμίζει τη θάλασσα και την αμμουδιά.



Όσο κι αν φυσάει, η Αλανιάρα τσιπούρα, τις κρατάει γερά .


Δεν ξέρω αν οι συγγενείς της είναι ευχαριστημένοι από την μεταμόρφωση, εγώ είμαι πάντως.
Ήθελα μια θήκη διαφορετική από τις άλλες.
Το ξύλινο μέρος, επειδή ξέρω ότι θα με ρωτήσετε, το αγόρασα από εδώ.
Τώρα θα μας συντροφεύει την ώρα του φαγητού και δεν θα κινδυνεύει να την φάμε.

Μια κατασκευή που έφτιαξα μαζί με την Ευγενούλα.
Η Αλανιάρα τσιπούρα, βοήθησε στην παρουσίασή της.

Καλό καλοκαίρι σε όλους κι όλες σας.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...