ΚΑΡΥΟΘΡΑΥΣΤΗΣ

Όπως βλέπετε, όχι ένας , αλλά δύο καρυοθραύστες , γεννήθηκαν εφέτος.

Τί σας έλεγα για τα δικά μου;

Ορίστε τί έφτιαχνα!

 

Όλα ξεκίνησαν από αυτά τα ρολά που μου έφερε η κόρη μου και τα φύλαγα σαν κόρη οφθαλμού για πάρα πολύ καιρό, ξέρετε εσείς από ποιον.

Μέχρι και σύστημα συναγερμού εγκατέστησα.

Τις εγγονές μου καλέ, τί άλλο;

Είχα στο νου μου τον καρυοθραύστη, αλλά δεν αποφάσιζα να τον ξεκινήσω γιατί έβλεπα ότι είχε πολύ δουλειά!

Βέβαια αν τον βάψεις, είναι πιο εύκολο, έλα όμως που ήθελα να χρησιμοποιήσω τα υλικά μου;

Κάπως κάποτε πρέπει να λιγοστέψουν.

Οπότε, άνοιξαν κουτιά και κουτάκια με δαντέλες και σιρίτια, 

(χάρη στις φίλες μου όμως, συνεχώς αβγατίζουν, αντί να τελειώνουν)

κουμπιά και χρυσά κορδόνια.

( κι αυτά το ίδιο )

Και φυσικά τα συρτάρια με τα υφάσματα.

Δεν θέλετε να δείτε τί επικράτησε στο δωμάτιο-λημέρι.

Ευτυχώς που λόγω της καραντίνας, δεν πατάει άνθρωπος στο σπίτι, εκτός από τις εγγονές μας κι έτσι είχα άπλετο χρόνο και χώρο για να τα απλώσω.

Σας παρακαλώ, δεν είμαι ακόμα έτοιμος.

Δεν βλέπετε ότι δεν φοράω τη στολή μου;

Ντροπή.

Ελάτε σε λίγο.

το σώμα, μαζί και το καπέλο, είναι σωλήνα με 10 εκατοστά διάμετρο.
 

Τώρα μάλιστα. Έβαλα τη βελούδινη στολή μου με τα χρυσά κουμπιά .

Το τσόχινο παντελόνι και είμαι έτοιμος να σας υποδεχτώ.

Τί λέτε για τις επωμίδες μου;

Και τα χρυσά μου γαλόνια;

Ακόμα και τα κορδόνια μου είναι χρυσά!!!!

Τα άσπρα μου γάντια και το πλαϊνό κορδόνι στο παντελόνι μου.

Πήγα στην καλύτερη μοδίστρα, εδώ που τα λέμε.

Το καλοχτενισμένο μουστάκι μου και η γενειάδα μου.

Είμαι έτοιμος να πάω στο χορό τη μικρή μου φίλη.

Κοντεύω να τη φτάσω σε λίγο.

Είμαι σχεδόν 90 εκατοστά.

Το πηλήκιο μου, δεν είναι υπέροχο;

Τρελαίνομαι να καμαρώνω στον καθρέφτη!

 

Κι εγώ κι εγώ. 

Μου αρέσει πολύ και το δικό μου πηλήκιο. 

Κι αφού έκανα τόση φασαρία για να διαλέξω υλικά για τη στολή του, θα ήταν κρίμα να μη κάνω άλλον ένα.

Τον δεύτερο εννοείται τον έκανα πιο εύκολα .

Δεν χρειαζόταν να μετράω και να υπολογίζω τις αποστάσεις.

Λέω να ξεκινήσω κι έναν για μένα, αφού αυτοί οι δυο έφυγαν κιόλας.

Το πολύ πολύ  ο δικός μου να γίνει για το Πάσχα ή για του χρόνου τα Χριστούγεννα!!

Ας μας ελευθερώσουν να αρχίσουμε να βγαίνουμε κι ας μείνω εγώ χωρίς καρυοθραύστη.

Μου φτάνει που τους έφτιαξα και είδα την ικανοποίηση στα ματάκια των κοριτσιών μας.

Να μη ξεχάσω να σας πω, ότι στηρίζονται σε σιδερένια βάση την οποία έφτιαξε ο γιός μου.

Οπότε όπως καταλαβαίνετε , έγινε συλλογική δουλειά, αφού βοήθησε και η κόρη μου απασχολώντας με άλλες κατασκευές τα κοριτσάκια μας.  

Τα μπροστινά μέρη από τις μπότες, που περιμένουν να στεγνώσουν και να ντυθούν με ύφασμα.

Κι άλλη μια αναμνηστική φωτογραφία πριν αναχωρήσουν .

 

Ο ένας έφτασε ήδη στο σπίτι της κόρης μου. 

-Καλημέρα, τί κάνετε;

Είμαι καινούργιος στη γειτονιά. 

Με λένε καρυοθραύστη,  εσάς;

Ωχ, μάλλον δεν ακούει ούτε βλέπει. 

-Μαντάμ, Μαντάμ,  μήπως σας βρίσκεται κάτι σε πιο ομιλητικό;

Θα κάνω μια περιπολία,  μήπως και βρω καλύτερη παρέα και θα σας ενημερώσω. 

Τί σας έλεγα;

Ορίστε βρήκα παρέα. 

-Μαντεμουαζέλ, θα μου χαρίσετε το ονοματάκι σας;

-Συμέλα.

-Πολύ ωραίο όνομα. 

Είστε καλεσμένη μου για το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν. 

( Η κούκλα, με παραδοσιακή ποντιακή φορεσιά, είναι παλαιότερη δημιουργία μου και το φωτισμένο καδράκι, πρόσφατη δημιουργία της κόρης μου. )

Με αυτή την ανάρτηση, που είναι και η τελευταία του 2020, παίρνω μέρος στο παιχνίδι της Μίας και της Ana με θέμα Χειμώνας.

Νομίζω ότι ο καρυοθραύστης είναι μέσα στο θέμα, αφού είναι Χριστουγεννιάτικος.

Και λίγα λόγια για το παραμύθι, όπως το πήρα από το διαδίκτυο.

Η ιστορία αναφέρεται στο δώρο που έκανε στη μικρή Κλάρα ο νονός της, ο Ντροσελμάγιερ, την παραμονή των Χριστουγέννων σε μια μικρή Γερμανική πόλη. Ήταν ένας κινούμενος στρατιώτης, που λειτουργεί ως καρυοθραύστης. Όταν η γιορτή τελειώνει και οι καλεσμένοι φεύγουν, η Κλάρα μπαίνει στο ήσυχο σαλόνι για να κοιμίσει τον καρυοθραύστη. Καθώς το ρολόι χτυπά μεσάνυχτα, το κορίτσι αποκοιμάται και μεταφέρεται σε έναν παραμυθένιο κόσμο. Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μεγαλώνει μαγικά, όλα τα παιχνίδια, ανάμεσά τους και ο καρυοθραύστης, ζωντανεύουν και ρίχνονται στη μάχη με μεγάλα ποντίκια που εισβάλλουν στο δωμάτιο. Τελικά ο καρυοθραύστης κερδίζει τη μάχη και μεταμορφώνεται σε έναν όμορφο πρίγκιπα.

Στη δεύτερη πράξη η Κλάρα και ο πρίγκιπας - Καρυοθραύστης ξεκινούν για ένα μαγικό ταξίδι. Περνούν από την Βασίλισσα του Χιονιού αλλά και από την χώρα των Ζαχαρωτών με την νεράιδα Ζαχαρένια. Η Κλάρα δεν θέλει να αποχωριστεί τον Καρυοθραύστη της, όμως την ημέρα των Χριστουγέννων καθώς ξυπνά κοντά στην οικογένειά της, το μόνο που κρατά στα χέρια της είναι ο Καρυοθραύστης, η κούκλα που της είχε χαρίσει ο νονός της.

Εδώ, μπορείτε να απολαύσετε το μπαλέτο.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ.

ΔΩΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ, συνέχεια.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!

Ελπίζω να περάσατε καλά τις Άγιες αυτές ημέρες, με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.

Λίγα μεν, λόγω της κατάστασης, αλλά πάει κι αυτό.

Θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Έφτασαν κι άλλα δωράκια και μου έδωσαν μεγάλη χαρά!

Ο Άγιος Βασίλης του διαδικτύου ή αλλιώς Μία, μου έστειλε το δωράκι μου για τα γενέθλια της.

Μόνο η Μία χαρίζει δώρα όταν γιορτάζει, αντί να παίρνει.

Φίλη μου, σ ευχαριστώ πολύ, είναι υπέροχα και φυσικά πήραν τη θέση τους , μαζί με τα άλλα, επάνω στην κουρτίνα. 

 

Άλλο ένα δωράκι ήρθε από την Μαριλένα, για τη συμμετοχή μου στην ανταλλαγή των δώρων.

Ένα πολύ ωραίο στολίδι γούρι που βρήκε κι αυτό τη θέση του .

Μου αρέσουν πάρα πολύ αυτά τα μικροδωράκια, γιατί είναι φτιαγμένα με πολύ αγάπη.

Ιδίως αυτό το διάστημα που όλοι είμαστε στριμωγμένοι και ζορισμένοι , είναι πολύ γλυκό να ξέρεις ότι κάποιος που δεν τον γνωρίζεις προσωπικά, αφιέρωσε χρόνο για να φτιάξει κάτι για σένα!!! 

Σ ευχαριστώ πολύ φίλη μου κι εύχομαι να συνεχίσουμε την ανταλλαγή των δώρων για πολλά χρόνια.

Ποντικάκια μέσα σε καρυδότσουφλο.

Άλλο ένα δωράκι από τη γειτόνισσα μου.

Εκείνη είχε τα καρύδια κι εγώ τα κουρελάκια.

Έτσι γεννήθηκαν αυτά τα μικροσκοπικά ποντικάκια.

Το κεφαλάκι τους είναι φουντούκι.

Χαριτωμένα κι εύκολο να γίνουν.

Εμείς τη δουλειά μας, κατασκευές και μαθήματα μέσω διαδικτύου.

Ναι , σπουδάζω κι εγώ, γράφτηκα στα προνήπια και σας πληροφορώ ότι είναι πολύ δύσκολα!!!!

Εκτός από αυτά που μας βάζει η δασκάλα, φτιάχνουμε κι άλλα, πώς θα περάσει η μέρα;

Ένα στολίδι με γλωσσοπίεστρα και κουμπιά!

Κάπως πρέπει να τα αξιοποιήσω κι αυτά. 

 

Η Ιωάννα διαλέγει κι εγώ κολλάω με ζεστή σιλικόνη.

Κάρτα με αρωματικά βότανα, εδώ με ρίγανη και μπαχάρι στον κορμό.

Το χαρτόνι είναι από συσκευασία δημητριακών.

Αυτό έγινε στο πλαίσιο των μαθημάτων μας.

Τα κόλλησε μόνη της γιατί χρησιμοποιήσαμε ατλακόλ.

 

Εδώ έβαλε το χεράκι της η θεία, η κόρη μου.

Ένα στεφάνι για την πόρτα φτιαγμένο με πομ πομ.

Στολίδια από αλατοζύμη δεν θα φτιάχναμε;

Ζυμώσαμε , πλάσαμε και κόψαμε με τα κουπ πατ διάφορα στολιδάκια.

Κι αυτό στο πλαίσιο των μαθημάτων μας.

Πιγκουίνοι!!!!!!!!

Κι αυτά έγιναν με την καθοδήγηση της θείας.

Άλλο που δεν θέλει κι αυτή.

Είναι από μπουκάλια του γνωστού αναψυκτικού που πάει με όλα!!

Μαλλιά και κορδέλες , από το αστείρευτο απόθεμα μου.

Περιττό να σας πω ότι τα κοριτσάκια μας, κυνηγάνε τον παππού για να μη πετάξει τίποτα αν δεν μου το δείξει πρώτα.

ΠΑΝΙΚΟΣ!!!!!!!!!!!

 

Φυσικά φτιάξαμε  και το δεύτερο αγγελούδι.

Η βάση από κώνο κλωστής και δαντέλες από την ευγενική προσφορά φίλων που μου μαζεύουν κουρελάκια.

Το πρώτο μπορείτε να το δείτε εδώ
 

Κι ένα ξωτικό που παρακολουθεί όλες τις κινήσεις για να δει αν είμαστε καλά παιδιά κι αν δικαιούμαστε δώρα από τον Άγιο Βασίλη.

Μεταξύ μας, το έβαλα σε θέση κλειδί για να παρακολουθεί τον παππού, ξέρετε γιατί φυσικά, να μη πετάει τα υλικά μας.

Πώς θα δουλέψουμε εμείς;

 

Φτιαγμένο κι αυτό από ανακυκλώσιμα υλικά.

Δεν θα αλλάξουμε τη συνταγή μας , βεβαίως βεβαίως!!!!!!

Το χαρτόνι από το χαρτί υγείας , μια σακούλα που είχε ωραίο σχέδιο για τις κάλτσες του, κομματάκια τσόχας που περίσσεψαν από τις περσινές κατασκευές και λίγη  δαντελίτσα.

Χιονόμπαλα-φαναράκι.

Κι αυτό με τη βοήθεια της θείας.

Γυάλινα βάζα, κουμπιά, κομματάκι τσόχας, ψεύτικο χιόνι και καθαριστικά πίπας για χερούλι.

Μη ρωτάτε πού τα βρήκαμε εν μέσω καραντίνας, η γιαγιά και η θεία έχουν τα πάντα.

Ευτυχώς που έπαιξε και το κοριτσάκι μου μαζί τους και είχα χρόνο να τελειώσω κι εγώ τα δικά μου.

Δεν σας λέω τί, θα τα δείτε σε λίγες μέρες.

Δόξα τω Θεώ, περνάνε όμορφα και δημιουργικά οι μέρες μας.

Αφού είμαστε καλά, όλα τα άλλα παλεύονται!

Κάνουμε υπομονή κι ελπίζουμε να γυρίσουμε γρήγορα στην κανονική ζωή μας.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!!!

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο των Bloggers, στολισμένο.

 Η Μαρίνα έβαλε την ιδέα, η αλφάβητος τα γράμματα κι εμείς, 26 bloggers,  την έμπνευση και στολίσαμε το δεντράκι μας με ευχές.

Αν θέλεις κι εσύ να δεις τί ευχόμαστε για το 2021, επισκέψου το blog της Μαρίνας και διάβασε όλες τις συμμετοχές.

Όλες είναι γραμμένες με πολύ αγάπη από όλους για όλους μας.

Κάτσε αναπαυτικά, έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς να πας σε ρεβεγιόν κι εμείς θα σου κρατήσουμε την πιο ωραία συντροφιά!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Και του χρόνου με υγεία.

ΞΕΓΝΟΙΣΙΑ - Το Xmas δέντρο των Bloggers.

Το γράμμα μου είναι το Ξ και η λεξη που επιλέγω είναι η ( Ξεγνοιασιά )

Ξυπόλητη, ξινό, ξερό, ξύλο, ξόμπλια, ξόρκι, ξαπλώστρα, ξυλομπογιές, ξάρτια, ξαφνικά. 

Ένα σωρό λέξεις από ξ και καμιά δεν μου ταιριάζει. Θα γύρω εδώ στον καναπέ, θα κλείσω για λίγο τα μάτια και θα σκεφτώ , όπως κάνω κάθε φορά που θέλω να γράψω κάτι.

Περπατούσαμε στην ακροθαλασσιά ξυπόλητοι κι απολαμβάναμε την ηρεμία του τοπίου. Στο βάθος ο ήλιος έδυε και τα ψαροκάικα γύριζαν φορτωμένα με ψάρια. Τα ξάρτια τους φαίνονταν στον ορίζοντα. Χαρούμενες φωνές έφτασαν στ αυτιά μας.. Τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, έρχονταν τρέχοντας προς το μέρος μας. Έπεσαν στην αγκαλιά μας και μας γέμισαν φιλιά. Τι ωραίο συναίσθημα! Να τα αγκαλιάζεις σφικτά και να τα φιλάς! Ξεγοιασιά!!!!!!!!

 -Γιατί βάζεις τόσα πολλά ξύλα στο τζάκι; 

-Θέλω να κάνω κάρβουνα για να ψήσω. Τηλεφώνησαν οι φίλοι μας ότι έρχονται. Νάτοι, ήδη έφτασαν . Καλώς τους , καλώς τους.

- Σε λίγο θα είναι έτοιμα τα ψητά, θα κάνω και μια μεγάλη σαλάτα με μπόλικο λεμόνι, ξινή ξινή, όπως σας αρέσει. Αγκαλιές και φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα, τι ευτυχία! Ξεγοιασιά!!!!

 Φτάνω σε λίγο έξω από το σχολείο κι ακούω τις χαρούμενες φωνές των παιδιών. Έχουν βγει σε διάλειμμα κι τρέχουν όλα μαζί, παίζοντας. Αγκαλιάζονται και κάθονται παρέες παρέες για να φάνε το κολατσιό τους. Είναι ξέγνοιαστα! Με βλέπουν σε λίγο τα κορίτσια μας κι έρχονται τρέχοντας προς το μέρος μου για να πάρουν τις ξυλομπογιές που άφησαν εχθές στο σπίτι μας. Οι αγάπες μου, απλώνουν άφοβα τα χεράκια τους για να πάρουν τις μπογιές τους. 

 Το πανηγύρι άρχισε, έφτασαν χιλιάδες άνθρωποι κι εφέτος. Τα όργανα άρχισαν να παίζουν και το χορευτικό βγήκε στην πίστα. Τι ωραίες στολές που φοράνε, γεμάτες ξόμπλια. Πιανόμαστε κι εμείς από τα χέρια και χορεύουμε μαζί τους με τις ώρες. Γινόμαστε μικρά παιδιά στο πανηγύρι του Αη Λιά, όπως κάθε χρόνο. Ξεγοιασιά! 

 -Ρένα, ξύπνα, τι έπαθες; Όνειρο έβλεπες που μάλλον δεν ήταν καλό. Φώναζες κι έδιωχνες κάποιον. Έλεγες ξου ξου και θα του κάνεις ξόρκια για να τον ξαποστείλεις. Τι έβλεπες που σε τάραξε τόσο , θα μου πεις; 

-Τί άλλο να έβλεπα, τον καταραμένο τον κοροναιό, που ήρθε και άλλαξε τη ζωή μας. Αλλά πιο μπροστά είδα κι άλλα όνειρα, ωραία και φωτεινά. Ξέγνοιαστα!!!!!! 

Το βρήκα, αυτή είναι η λέξη που θα κάνω στολίδι για το δέντράκι του 2021. Ξεγνοιασιά!! 

 Εύχομαι τη νέα χρονιά να επιστρέψει η ξεγνοιασιά μας και να ζήσουμε ελεύθεροι όπως πρώτα. 

Πολλά Χριστουγεννιάτικα τραγούδια θα ακούσουμε αυτές τις ημέρες. Εγώ θα σας αφιερώσω τα Ποντιακά κάλαντα, τιμώντας τη μισή καταγωγή μου. 

https://m.youtube.com/watch?v=IxhdWEYvP8s

  Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο δρώμενο της Μαρίνας. 

https://marinaslovelylife.com/νίκη

Μαρίνα μου σ ευχαριστώ πολύ που μου έδωσες την ευκαιρία να βάλω κι εγώ ένα στολίδι στο δεντράκι μας. 

 ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!!!!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑΚΙΑ!

Δεν ξέρω αν το προσέξατε, είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε! 

Μένουμε σπίτι, κοιμόμαστε, σηκωνόμαστε, τρώμε , τί άλλο θέλουμε;

 Ευτυχώς για μένα και για όσους ασχολούνται με κατασκευές, περνάει ο χρόνος αρκετά ευχάριστα!!!!

 

Υλικά μπόλικα, όρεξη αρκετή, χρόνος άπλετος. 

 Άλλα φτιάχνω μόνη μου κι άλλα με τα κοριτσάκια μας, που δεν πανε στο σχολείο, οπότε έρχονται στον παππού και στη γιαγιά! 

 Έλειπε ένας άγγελος από τη συλλογή μας κι αποφασίσαμε να τον φτιάξουμε.

 

Μεταμορφωθήκαμε σε ξωτικά και μπήκαμε στο δωμάτιο-λημέρι.

 Για να δούμε τί θα βρούμε;

 

Λοιπόν έχουμε και λέμε.

 Ένας κώνος από κλωστή που τελείωσε και φυσικά φυλάχτηκε στο θησαυροφυλάκιο.

Μια μεγάλη σακούλα, αλουμινόχαρτο, ένα κομμάτι άσπρο ύφασμα, νήμα, δαντέλες, τσόχα κι ό,τι άλλο ήθελε προκύψει.

 Ζεστή σιλικόνη, πού πάμε χωρίς κόλλα;

 Ο κώνος τυλίχτηκε με ροζ τσόχα , την οποία κόλλησα με ζεστή σιλικόνη. Μια ροζ δαντέλα έγινε το φόρεμα . 

Αφού δεν μπορούμε να αγοράσουμε μπάλες φελιζόλ για το κεφάλι, το φτιάξαμε μόνες μας. Μια μαλακιά σακούλα, αφού μαζεύτηκε σε μπάλα, σκεπάστηκε με αλουμινόχαρτο και μετά με άσπρο πανί δυο φορές για να μη ξεχωρίζει τίποτα από κάτω. 

Τα μαλλιά έγιναν με ένα πολυεστερικό νήμα. Αφού έκανα τούφες τούφες, τα κολλούσα γύρω γύρω στο κεφάλι με ζεστη σιλικόνη. 

 Μια κορδέλα τα στερέωσε καλύτερα. Με σύρμα φτιάξαμε τα φτερά σε σχήμα καρδιάς κι ένα κομάτι ύφασμα με πούλιες συμπλήρωσε το κενό. 

Το αγγελάκι μας είναι έτοιμο και η Ιωάννα έχει ξετρελαθεί. 

Τώρα έχει σειρά η Ευγενούλα. 

 Τα κουρελάκια μου είναι ατελείωτα και πώς να τελειώσουν αφού συνέχεια με τροφοδωτούν οι φίλες μου; Είπα κι εγώ να καταναλώσω μερικά κι έφτιαξα αστεράκια! Εδώ μπορείτε να δείτε τον τρόπο που γίνονται.

 https://www.youtube.com/watch?v=DsZKQWAp7tc&feature=share&fbclid=IwAR34OSW5jZG00Kqz67XDt5mpjcSEJzSE6IMSFsf20Ay19x4onquwPrULTMU

 

 Μπορεί τα μαγαζιά να είναι κλειστά, τα δωράκια μου όμως τα πήρα. 

Ένα υπέροχο στεφάνι από την φίλη Αχτίδα, κατά κόσμον Γεωργία!!!!! 

Μαζί με μια τεράστια τσάντα από κουρελάκια, τα οποία θα αξιοποιηθούν οσονούπω!

Δεν σας είπα ότι με προμηθευτούν οι φίλες μου;

 

Καιρό τώρα θέλω να φτιάξω κεντημένα στολίδια για το δέντρο μας, αλλά όλο και το αναβάλω. Η φίλη Μάτα σαν να το ήξερε, μου χάρισε ένα.

Θα αρχίσω από τώρα και μέχρι του χρόνου θα φτιάξω αρκετά.  Ελπίζω. 

 

Πριν λίγο καιρό η Σμαραδένια, μου έστειλε ένα ζευγάρι πλεκτές πιάστρες. Είναι τόσο ωραίες που δεν θέλω να τις χρησιμοποιήσω!!!!!! Θα τις κρεμάσω στο χωριό , όταν με το καλό θα ανοίξουν τα σύνορα!!

Και πάνω που έλεγα να ανεβάσω την ανάρτηση μου, ντριν το κουδούνι και νάσου ένας κούριερ με ένα δέμα!!!!

 

Εφέτος ο secret Santa ο δικός μου, είναι η Ρούλα μας , η Σμαραδένια!!!!!!! 

Τί χαρά που πήρα! Και τί δεν είχε μέσα!

 Ένα υπέροχο σάλι και πολλά πολλά στολιδάκια πλεγμένα με τα χεράκια της. 

Πήραν αμέσως τη θέση τους επάνω στην κουρτίνα μαζί με τα αστεράκια που έφτιαξα.

Τις πλεκτές μποτούλες, δεν πρόλαβα να τις φωτογραφίσω,  τις πήραν αμέσως τα κοριτσάκια μας. 
 

Αυτά ήταν τα νέα μας και οι κατασκευές μας.

 Από υγεία είμεθα  καλά, το αυτό επιθυμούμε και δι' υμάς.

Προσέχουμε κι ελπίζουμε να περάσει σύντομα ο εφιάλτης. 

 ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΊΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. 

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΟΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑΔΟΚΕΙ ΠΑΝΤΟΥ.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

-Να πούμε τον Εθνικό Ύμνο, γιαγιά; 

 -Να τον πούμε Ιωάννα μου. Σε γνωρίζω από την όψη.. ......... .......... χαίρε ω χαίρε ελευθεριά! 

 -Μπράβο αγάπη μου, το τραγούδησες πολύ ωραία!!

-Θα μου εξηγήσεις κάτι που δεν καταλαβαίνω; 

-Φυσικά, πες μου. 

-Τί θα πει ελευθεριά, γιαγιά;

 

Περίμενα να ρωτήσει κάποιες άλλες λέξεις κι έμεινα για λίγο άλαλη .

 -Ελευθεριά, Ιωάννα μου, σημαίνει να μπορώ να σε πάρω από το χέρι και να πάμε μια βόλτα. 

Ελευθεριά σημαίνει να μπορώ να σ αγκαλιάσω και να σε φιλήσω. 

Κι εσένα και την Ευγενούλα μας και τη μαμά σου και τον μπαμπά σου κι όλα τα άλλα αγαπημένα μας πρόσωπα.

 Ελευθεριά σημαίνει να πηγαίνετε στο σχολείο σας κι όχι να κάνετε μάθημα στο σπιτι από το διαδίκτυο. 

Να βγαίνετε στο διάλλειμα και να παίζετε όλα τα παιδάκια μαζί, χωρίς μάσκες.

Σημαίνει να μπορούμε να πάμε μια βόλτα στο χωριό μας και να περπατήσουμε στα χωράφια. 

Να δούμε τα όμορφα χρώματα που έχει η φύση αυτή την εποχή.

Δεν μπορούμε όμως. Πρέπει να κάτσουμε μέσα στο σπίτι μας μέχρι να περάσει αυτό που μας κρατάει φυλακισμένους. 

-Ξέρω, ξέρω, ο κοροναιός, έτσι δεν τον λένε; Αφού είναι τόσο μικρός που δεν τον βλέπουμε , πώς μας κρατάει φυλακισμένους;

Πώς να σου το εξηγήσω, αφού ούτε κι εμείς οι μεγάλοι δεν μπορούμε να

πιστέψουμε αυτό που μας συμβαίνει; Κάνε λίγη υπομονή ακόμα και θα περάσουν όλα. Πρέπει να προσέχουμε και να παρακαλάμε να παραμείνουμε γεροί .

 Μετά θα πάμε μια μεγάλη βόλτα μέχρι την παραλία μας και θα καθίσουμε να παρακολουθήσουμε το ηλιοβασίλεμα που σου αρέσει τόσο.

 -Δηλαδή θα είμαστε πάλι ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι θέλουμε; 

-Ελπίζω Ιωάννα μου, ελπίζω. 

 Καιρό ήθελα να σας δείξω το τελευταίο υφαντό που τελείωσα μετά την πρώτη καραντίνα, αλλά δεν ήξερα τί να γράψω. Ήθελα να περιγράψω τη φύση και τα χρώματα της κι ένας κόμπος μου ανέβαινε στο λαιμό. Τα είχαμε όλα τόσο δεδομένα, που τα προσπερνούσαμε χωρίς να τα δίνουμε σημασία! Τα κοιτούσαμε χωρίς να τα βλέπουμε. 

 Μια ερώτηση της Ιωάννας όμως, μου έδωσε την έμπνευση. 

 Το πρώτο υφαντό, θα το δείτε εδώ , τελείωσε τον Ιανουάριο κι όλο χαρά άρχισα και το δεύτερο. Μας πρόλαβε όμως η καραντίνα και πάνε όλες οι εξωσχολικές μου δραστηριώτητες. 

Το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις επανήλθαμε , ήταν να τράξω να το συνεχίσω. Με τις απαραίτητες προφυλάξεις και με ιδιαίτερα μαθήματα, κατάφερα να το τελειώσω λίγο πριν το καλοκαίρι. 

 Εύχομαι να είμαστε όλοι καλά και να αξιοποιήσουμε καλύτερα την ελευθερία μας μόλις την αποκτήσουμε και πάλι. Μετά από αυτή την περιπέτεια , θα βρεθεί άραγε κάποιος να γράψει έναν ανάλογο Ύμνο για την Ελευθεριά;