Κάθε φορά που ετοιμάζω τα στολίδια της καινούργιας χρονιάς, γυρίζω πίσω στον χρόνο και θυμάμαι οτι πάντα έφτιαχνα μόνη μου τα στολίδια για το δεντράκι μας!
 |
| μαντάλα, χειροποίητο στολίδι, με χαρτόνι και κλωστές. |
Τότε βέβαια, δεν είχα πολλά υλικά, γιατί πρώτον δεν υπήρχαν πολλά, αλλά και να υπήρχαν, δεν είχα την δυνατότητα να τα αγοράσω!
Δεν είχε σημασία πάντως, ήμουν ικανοποιημένη και με τα λίγα!
Όλος ο κόσμος ήταν ικανοποιημένος με τα λίγα!
Δεν είχαμε πέσει ακόμη στην παγίδα της υπερκατανάλωσης!
Τα ρούχα πήγαιναν από το ένα παιδί στο άλλο και δεν χρειαζόταν να είναι μάρκας ένα ρούχο για να το φορέσουμε!
Στο παλιό μας σπίτι με την αυλή, δίπλα δίπλα με τους θείους, τις θείες και τα ξαδέρφια, είχα την δυνατότητα να ζω σε τρία σπίτια, χωρίς να χρειάζεται να πάρω τηλέφωνο πρώτα!
Η ζωή ήταν πιο εύκολη, παρ όλες τις δυσκολίες της!
Όλη η γειτονιά ήταν ενα μικρό χωριό!
Βγαίναμε για τα κάλαντα από πολύ νωρίς, χωρίς να φοβόμαστε τίποτα!
Βλέπαμε τα στολισμένο δέντρα, σε όλα τα σπίτια κι αποφασίζαμε πιο ήταν το πιο ωραίο!
Πάντα κέρδιζε το δέντρο της θείας μου!
Ήταν μέχρι το ταβάνι και τα παλιά σπίτια ήταν ψηλοτάβανα, αν θυμάστε!
Το στόλιζε μέρες και μετά έβαζε και βαμβάκι στα κλαριά του, για να μοιάζουν χιονισμένα!
Και τί δεν είχε επάνω!
Για μένα ήταν το πιο όμορφο δέντρο του κόσμου!
Θυμάμαι και τις μυρωδιές από τα φαγητά που ετοίμαζαν οι θείες μου!
Η αδερφή και η νύφη της μαμάς μου!
Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, τσιγιεροσαρμάδες, κοκκινιστό!
Πωπω ! τα θυμάμαι σαν τώρα!
Δεν ξεχνιέται η μυρωδιά του σπιτικου φαγητού!
Μια ζωή, σχεδόν στην ίδια αυλή!
Όταν είσαι μικρός, νομίζεις ότι είσαι αιώνιος, ότι τίποτα δεν θα αλλάξει!
Περνάει ο καιρός, έρχονται καινούργιοι άνθρωποι στη ζωή μας, φεύγουν οι μεγαλύτεροι, αλλά ζουν πάντα στην ψυχή μας!
Η αναδρομή στο παρελθόν, με πάει πάντα στο παλιό μας σπιτι!
Μπορεί να χάρηκα όταν έγινε κάποτε πολυκατοικία και είχα το δικό μου δωμάτιο, τα παιδικά μου χρόνια όμως τα έζησα στο σπίτι με την αυλή και την αλάνα με το χώμα!
Τί με έπιασε τώρα, θα αναρωτιέστε σίγουρα!
Ο διαδικτυακός μας φίλος, ο Γιάννης, απο το μπλογκ Ηδύποτον, μας προσκαλεσε σε ενα γιορταστικό δρώμενο!
Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις.
Η πρώτη είναι η ανάμνηση !
Θα ακολουθήσουν , η προσμονή, το θαύμα και η γιορτή!
Φίλε μου, σ ευχαριστούμε πολύ γιαυτή την πρόσκληση!
Για άλλη μια φορά η διαδικτυακή μας γειτονιά, θα γιορτάσει παρέα!
14 χρόνια, δεν τα λες και λίγα!
Δεν χρειάζεται να τηλεφωνήσουμε πρώτα για να επισκεφθούμε τα μπλογκοσπιτάκια μας!
Όπως τον παλιό καλό καιρό, στα σπίτια με τις αυλές, που τα ζήσαμε όλοι!
Αφήστε το σχόλιο σας και πείτε κι εσείς μια παιδική ανάμνηση κι εγώ θα σας χαρίσω από ενα στολίδι!
Μη ξεχάσετε να διαβάσετε και τις επόμενες αναρτήσεις!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!
Θυμάμαι όταν γυρίσαμε από τον Καναδά, πήγαμε στο χωριό του μπαμπά... Πήγα για κάλαντα λοιπόν και προς έκπληξη μου είδα ότι δεν μου έδιναν χρήματα όπως εκαναν στον Καναδά αλλά καρύδια ξυλοκερατα,αμύγδαλα, κουλουράκια και γενικά ότι είχε ο καθένας στο σπίτι του!! Τότε απογοητευτηκα αλλά τώρα νομίζω πως ήταν πιο όμορφο και πιο σωστό αυτό που έκαναν!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Ρένα μου. Αφέθηκα στις μνήμες σου. Στα νοσταλγικά σου ταξίδια. Στα παιδικά και νεανικά σου χρόνια. Στις τότε σχέσεις των ανθρώπων, στον τρόπο που επικοινωνούσαν, που ζούσαν, που έβλεπαν τη ζωή. Πάντα οι μνήμες μένουν λαμπερές, καλή μου φίλη. Και σε γιορτινές μέρες, έρχονται να βγουν στο φως να διεκδικήσουν το δικό τους μερίδιο επιστροφής στη ζωή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι παιδικές μου αναμνήσεις είναι, όπως σε όλους, ένα μεγάλο σεντούκι, που χωράει χίλια δυο πράγματα, Ρένα μου. Από που να ξεκινήσει κανείς, είναι αδύνατον να γενικεύσεις. Μόνο να κάνεις επιλογές.
Θέλω να σου ευχηθώ, καλά Χριστούγεννα καλή μου και να σε ευχαριστήσω για τη συμμετοχή σου.
Νοσταλγούμε εκείνα τα χρόνια, με τα λίγα που είχε, διότι είναι δεμένα με την παιδική μας ηλικία, την πιο άδολη περίοδο της ζωής μας. Κι όλα μας φαίνονταν κατά κάποιον τρόπο μαγικά, και μπορεί να ήταν, διότι ήταν μέρος μιας διαδικασίας όλης της κοινωνίας, που μας έβγαζε από ην καθημερινότητα, απ΄ όσα είχαμε συνηθίσει να κάνουμε καθημερινά. Σήμερα οι ρυθμοί και οι απαιτήσεις της ζωής άλλα επιτάσσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά, Ρένα!
Καλές Γιορτές!
Ωραίες αναμνήσεις. Γλυκές, τρυφερές όπως είναι οι παιδικές αναμνήσεις. Τότε που δεν είχαμε άγχη και αγωνίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η αυλή με αγαπημένους ανθρώπους τριγύρω είναι ό,τι λείπει ΄σήμερα. Εύχομαι να γεμίζεις με αναμνήσεις τη ψυχή σου κάθε μέρα και να περάσεις όμορφες γιορτινές ημέρες
Φιλιά πολλά
Η ζωή ήταν πιο εύκολη, παρ' όλες τις δυσκολίες της!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μεγάλη αλήθεια αυτό, Ρένα μου!
Και κάπως έτσι ήταν πιο ωραία τότε, που ήταν και λειψός ο στολισμός μας και ίσως και φτωχικός σε σύγκριση με το σήμερα! Αλλά θυμάσαι τα 3 σπίτια που ζούσες μέσα τους, θυμάσαι αρώματα, γεύσεις, στιγμές... Αναρωτιέμαι τα σημερινά παιδιά στα χρόνια μας τι σόι αναμνήσεις θα έχουν!
Σε ευχαριστούμε για το ταξίδι των δικών σου αναμνήσεων...
Φιλάκια πολλά!
♥
Πολύ όμορφες οι παιδικές σου αναμνήσεις, Ρένα μου, γεμάτες αγάπη, μυρωδιές και θαλπωρή! Πολύ πρωτότυπα τα στολίδια που έφτιαχνες για το δέντρο σου, εξαιρετική ιδέα είχες. Και εγώ έχω φτιάξει ένα στολίδι, ένα καλτσάκι. Όταν ξεκίνησα να στολίζω δέντρο, ξεκίνησα με πολύ λίγα στολίδια, επειδή ήθελα να έχω περιθώριο να αγοράζω ένα-δυο καινούργια στολίδια κάθε χρόνο. Έτσι, τα πρώτα χρόνια έβρισκα τρόπους για να γεμίζω τα πολλά κενά που υπήρχαν. Μια χρονιά έβαλα φιόγκους από κορδέλες χριστουγεννιάτικων συσκευασιών, μια άλλη κρέμασα και γλειφιτζούρια... Τα χειροποίητα στολίδια κάνουν το δέντρο μοναδικό και, γι'αυτό, πιο πολύτιμο. Όσο για τα σπίτια της παιδικής μου ηλικίας, κι εγώ δεν τα ξεχνάω ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να φτιάξεις και πολλά άλλα στολίδια για το δέντρο σου και να είσαι πάντα καλά να φτιάχνεις όμορφες αναμνήσεις για τους δικούς σου ανθρώπους, όπως έφτιαχναν οι γονείς σου και οι θείες σου!
Φιλάκια πολλά
Παρατηρώ πως σχεδόν όλοι έχουμε ως ανάμνηση μια μυρωδιά φαγητού. Πόσο το φαγητό έχει συνδεθεί άρρηκτα με τις γιορτές. Να είμαστε καλά Ρένα μου! Και του χρόνου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι ωραίες αναμνήσεις Ρένα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας γλύκανες.
Μας γέμισες γεύσεις, μυρωδιές, συναισθήματα.
Τι ωραία τα στολίδια σου, είμαι σίγουρη και τότε θα ήταν μαγικά γιατί έχεις χρυσά χεράκια.
Να είσαι καλά να θυμάσαι με αγάπη όσους έχουν φύγει και να χαίρεσαι όλη την υπέροχη οικογένεια σου και να φτιάξετε και φέτος υπέροχες αναμνήσεις.
Σε ευχαριστούμε για τις όμορφες αναμνήσεις που μοιράστηκες.
Καλές γιορτές με υγεία.
ΥΓ: Το πιστεύεις ότι τσιγιεροσαρμάδες δεν έχω φάει ποτέ; χιχι
Από τότε έφτιαχνες ξεχωριστά στολίδια με τα χεράκια σου. Και ήταν και τότε πανέμορφα και καλοφτιαγμένα. Έχεις μετρήσει άραγε πόσα αντικείμενα έχεις δημιουργήσει μέχρι τώρα; Στο σύνολό τους, νομίζω πως θα αγγίζουν αρκετές εκατοντάδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο το νοσταλγικό σου ταξίδι πίσω στο παρελθόν. Χρόνια με ανθρωπιά, αγάπη και ανεμελιά.
Πάνω κάτω οι μνήμες μας είναι κοινές. Δεν υπήρχε τότε η υπερπληθώρα παιχνιδιών και στολιδιών. Όλα ήταν μετρημένα και υπήρχε η χαρά της προσμονής. Ένα τυλιγμένο πακέτο κάτω απ' το δέντρο, οι μυρωδιές απ' την κουζίνα της μαμάς, το σμίξιμο σ' ένα τραπέζι και η χαρά να στολίζουμε το σπίτι με υποτυπώδη υλικά. Λίγο μπαμπάκι για χιόνι, κουνάρια με ψεύτικο χιόνι, οι εύθραυστες μπάλες που τρέμαμε μη μας σπάσουν και φυσικά τα θρυλικά λαμπάκια με την αγκαθωτή επιφάνεια.
Καλές γιορτινές μέρες να περάσετε, Ρένα μου! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και να απολαμβάνεις όλα όσα δημιούργησες στη ζωή σου!
Αχ αυτές οι αυλές με τα ξαδέρφια! Έξι τον αριθμό, όλα κορίτσια, όταν δεν ξεμαλλιαζόμαστε χαλάγαμε τον κόσμο με τις φωνές και το τρέξιμο! Όμορφα τα στολίδια σου Ρένα μου! Ένα ίδιο συνάντησα στο σπίτι της γιαγιάς, μόνο που ήταν από χόρτο και στο κάτω μέρος είχε στάχυα. Ήταν πράγματι δύσκολα χρόνια, τα Χριστούγεννα πάντως ήταν ξεχωριστά. Να είσαι καλά Ρένα μου, να δημιουργείς ομορφιές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα!