ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ!!!!!!!

Μικρασιατική Καταστροφή, 100 χρόνια μετά !!!!!!!!

Ο Ξεριζωμός όμως , καλά κρατεί και στις μέρες μας.

Οι πρόγονοι μου, ο παππούς και η γιαγιά από τη μεριά του πατέρα μου, ήρθαν κι αυτοί διωγμένοι , όπως και τόσοι άλλοι.

Ανθρώπινα κουρέλια, στρυμωγμένα σε καράβια, ανεπιθύμητοι εκεί, ανεπιθύμητοι κι εδώ στη Μάνα πατρίδα.

Πού είναι τώρα να δουν ότι δεν άλλαξε τίποτα 100 χρόνια μετά;

Έχοντας χάσει και οι δυο τις οικογένειες τους, παιδιά και σύντροφο, ξεκίνησαν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων την προσπάθεια να ριζώσουν στη νέα πατρίδα.

Βλέπεις για να σου δώσουν γη, έπρεπε να είσαι παντρεμένος.

Και τα κατάφεραν.

Έκαναν 8 παιδιά κι απέκτησαν 25 εγγόνια, ανάμεσα σ αυτά κι εγώ.

Πόσο λυπάμαι που δεν έζησα πολύ κοντά τους!

Στο χωριό αυτοί, στην πόλη εμείς, δύσκολοι καιροί τότε.

Ο παππού, η γιαγιά και μερικά από τα παιδιά και τα εγγόνια .
Από το  φετινό ημερολόγιο του χωριού μας.

Ήμουν μικρή όταν έφυγε η γιαγιά.

 Ο παππούς πέρασε τα 100, γι αυτό και τον θυμάμαι καλά.

 Αλλά  όταν μιλούσε, επειδή δεν τον καταλάβαινα, δεν καθόμουν να ακούσω αυτά που έλεγε.

Τον θυμάμαι όμως πάντα γελαστό!

Ό,τι κι αν έλεγε δεν ήξερες αν γελούσε ή αν έκλαιγε, αν ήταν αλήθεια ή ψέματα.

Ψυχούλα, άγιος άνθρωπος.

Πόσα τράβηξαν αυτοί οι άνθρωποι!

Διαβάζω όσα βιβλία αναφέρονται σ αυτό το θέμα και δεν το χωράει ο νους μου.

Την ιστορία τους την έμαθα πολύ αργότερα από τις θείες μου.

Κάτι που μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, είναι το γεγονός ότι τα παιδιά όλων αυτών , των ξεριζωμένων, δεν είχαν παππούδες και γιαγιάδες, θείους και θείες, ξαδέρφια. 

Βλέπεις είχαν αποκοπεί βάναυσα από το δέντρο της οικογένειας.

Το μεγάλο παράπονο από τις θείες μου.

Άκουγαν τα εντόπια παιδιά να φωνάζουν παππού , γιαγιά , θείο, θεία και δεν ήξεραν τί σημαίνουν αυτές οι λέξεις!!!

Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, μέχρι που μου το είπε μια από αυτές.

Σκληρό , πολύ σκληρό να είσαι μόνος σου, χωρίς τα στηρίγματα σου.

Πόσο δύσκολο , Θεέ μου, να μαζέψεις τη ζωή σου σ ένα μπόγο και να βαδίσεις στο άγνωστο!

Σαν μικρό φόρο τιμής για τους δικούς μου συγγενείς , αλλά και για όλους τους απανταχού ξεριζωμένους, έκανα ένα μικρό έργο με τα κουρελάκια μου.

Στην προκυμαία, που δεν περίμεναν το κρουαζιερόπλοιο για να πάνε εκδρομή, ούτε στριμώχτηκαν απλά.

Το έργο αυτό θα πάρει μέρος σε μια έκθεση με θέμα,

 ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ, 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, που θα γίνει στον Δήμο Κορδελιού Ευόσμου, στη Θεσσαλονίκη.

Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση διαβάστε εδώ.

Όσοι θέλετε μπορείτε να πάρετε μέρος.

Θα είμαστε όλοι εκεί και θα σας περιμένουμε.

                                                                ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ .

                                                                    ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.